Getty / Matthew Eisman
Jeff Daniels: „W Hollywood tak naprawdę nie odniosłeś sukcesu, dopóki nie zostałeś rozpoznany przez parazytologów”.
Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside Niedawno odkryłem rzadki typ robaka Kto zabija oczywiście tarantulę, nazwaną na cześć aktora Jeff Danielsi różnorodny raporty.
Inspiracją do „Tarantobelus jeffdanielsi” jest postać dr Ross Jennings aktora Danielsa w filmie z 1990 roku arachnofobia O mieście zaatakowanym przez nowy rodzaj pająka. Chociaż miał arachnofobię, dr Jennings pokonuje strach i niszczy królową pająków wraz z jednym z jej worków jajowych, ratując w ten sposób sytuację. Przepraszam, Alert spoileraTen film ma ponad trzy dekady.
„Kiedy po raz pierwszy usłyszałem, że nowy rodzaj nicieni został nazwany moim imieniem, pomyślałem: 'Dlaczego?’ Daniels zażartował: Czy istnieje podobieństwo? dla każdego Uniwersytet Kalifornijski Riverside.
„Szczerze, to był dla nich zaszczyt uhonorować mnie i arachnofobia. To sprawiło, że się uśmiechnąłem. I oczywiście w Hollywood tak naprawdę nie odniosłeś sukcesu, dopóki nie zostałeś rozpoznany przez parazytologów.
Czytaj więcej:
* Naukowcy byli zaskoczeni, gdy odkryli nowy gatunek tarantuli z ogromnym „rogiem”
* Godless: Western Netflixa pozwala Jeffowi Danielsowi świętować cnoty telewizji
* Trujące węże i ptaszniki przybywają do Australii w pudełku po butach z Europy
* Przewodnik po pająkach nowozelandzkich: dobrych, złych i starych
Adler Dillmann, parazytolog i adiunkt na Uniwersytecie Kalifornijskim w Riverside, powiedział, że hodowca ptaszników zadzwonił do niego we wrześniu 2019 r. po zauważeniu, że niektórzy mieli tajemniczą infekcję. Zarażona tarantula wykazywała dziwne zachowanie, takie jak chodzenie na palcach i brak apetytu.
Dillman zauważył białą masę wokół pyska pająka i ponownie połączył ją z nicieniami, rodzajem robaków, których jest ponad 25 000.
Zespół Dillmanna dowiedział się, że Tarantopilus gifdanilsi zamieszkuje tylko okolice pyska tarantuli, a po zranieniu pająk traci kontrolę nad wyrostkami, które kontrolują jego kły, co zasadniczo przyczynia się do jego śmierci, ponieważ umiera z głodu.
Dillman i jego zespół planują zbadać, w jaki sposób Tarantopilus gifdanielsi wpływa na wzorce behawioralne ptaszników, a także dowiedzieć się, jak zapobiegać lub leczyć przyszłe infekcje.