Jaki polski film zasługuje na nominację do Oscara?
Z punktu widzenia liberalno-lewicowego establishmentu „prawdziwy polski film” może być tylko takim, który pokazuje Polskę jako kraj patologiczny i nietolerancyjny – pisze Koran Andrijanic, chorwacki dziennikarz mieszkający w Polsce.
Więc o co chodzi?
Z punktu widzenia liberalno-lewicowego establishmentu „prawdziwy polski film” może być tylko takim, który pokazuje Polskę jako zjawisko patologiczne – to pokazuje. Polacy jako antysemici, Zwyrodniałych, zacofanych katolików i ludzi, którzy nienawidzą wszystkiego, co dziwne. Taka sztuka oznaczałaby „prawdziwą polską kulturę” i taka sztuka powodowałaby, że człowiek odczuwałby potrzebę opuszczenia swoich narodowych korzeni.
Ten przymus okopopii to nie tylko polski fenomen.
Chorwaccy artyści – pisarze lub filmowcy, którzy chcą odnieść sukces w kraju lub na Zachodzie – zawsze tworzą dzieła, które pokazują Chorwację jako zaściankę i zawsze wspierają swój kraj i państwo. Dlatego nie dziwię się słowom Raska.
Tymczasem film Ziziaka jest inny. Choć krytycznie komentujemy społeczność, w której żyjemy, nie stawia ona wrażenia, że jest zła ze względu na swoją „Polskę”. Film zwraca uwagę na to, że przyczyny zła w nas nie są ideologiczne, ani nawet psychologiczne.
Skoro o tym mowa, Rusek powiedział, że „Polska zasługuje na takie wyróżnienie”. Nominacja do Oscara.
Jako naturalny Polak wierzę w coś zupełnie innego: myślę, że Polska zasługuje na takie filmy – filmy, które motywują nas do bycia dobrymi i klasycznymi, ale nie wywołują poczucia dystansu i pogardy dla tego, kim jesteśmy i gdzie jesteśmy. Kierują się.
Uważam, że zasługujemy na różnych krytyków sztuki.
„Student. Prawdopodobnie specjalista od kafeterii w kafeterii. Profesjonalista telewizyjny. Kuglarz. Profesjonalny specjalista od żywności. Typowy alkoholik.”
