Odkryj nowego gigantycznego mięsożernego dinozaura z małymi ramionami, takimi jak T. rex

Miraxis Gegas – Odkryto nowy gatunek dinozaura z nieproporcjonalnie krótkimi ramionami, podobnie jak T-Rex Połączenie Miraxis Gegas.

Dinozaury (takie jak niesławny T-Rex) to nie jedyna grupa gigantycznych mięsożernych dinozaurów z bronią strzelecką. W rzeczywistości paleontolodzy odkryli nowy gatunek dinozaura o całkowicie nieproporcjonalnie krótkich ramionach, takich jak T-Rex Połączenie Miraxis Gegas. Wyniki są publikowane w czasopiśmie aktualna biologia Dziś (7 lipca) argumentuj, że T-Rex A M Gigas Opracowany, aby mieć broń ręczną całkowicie niezależnie, zidentyfikował wiele potencjalnych funkcji broni krótkiej, takich jak kojarzenie lub wspomaganie lokomocji.

’skamieniałość M Gigas Nigdy wcześniej nie widziany, pokazuje całe obszary szkieletu, takie jak ręce i nogi, które pomogły nam zrozumieć niektóre trendy ewolucyjne i anatomię karcharodontozaurydów – grupy, która M Gigas „Należy do”, mówi Juan Canal, kierownik projektu w Muzeum Paleontologii Ernesto Bachmanna w Neuquén w Argentynie.

Po pierwsze, aby wszystko naprawić, autorzy twierdzą, że T-Rex Nie dostały swoich krótkich ramion od M Gigas Lub odwrotnie. Nie tylko M Gigas Wyginął około 20 milionów lat temu T-Rex Stali się gatunkiem, ale na drzewie ewolucyjnym są również bardzo od siebie oddalone. „Nie ma między nimi bezpośredniego związku” – mówi Kanal. Zamiast tego Kanal wierzy, że posiadanie maleńkich ramion w jakiś sposób zapewnia dinozaurom jakąś przewagę w przetrwaniu.

Miraxis Gegas To gigantyczny mięsożerny dinozaur. Źródło: Carlos Papulia

„Jestem przekonany, że te stosunkowo małe ramiona mają jakąś funkcję. Szkielet ma duże wstawki mięśniowe i w pełni rozwinięte mięśnie piersiowe, więc ramię ma silne mięśnie” – mówi Kanall. Wskazuje to, że ramiona nie skurczyły się, ponieważ były bezużyteczne dla dinozaurów. Trudniejsze pytanie brzmi, jakie dokładnie są funkcje.

Z poprzednich badań grupa badawcza wykazała, że ​​dinozaury takie jak M Gigas A T-RexIm większe były ich głowy, tym mniejsze stawały się ich ramiona. Z pewnością nie nadawały się do polowań, ponieważ „działania związane z drapieżnictwem najprawdopodobniej były dokonywane przez głowę” – przekonuje Kanall.

„Mam tendencję do myślenia, że ​​ich ramiona były używane do innych rodzajów aktywności” – mówi Kanal. Na podstawie skamieniałości zespół był w stanie namalować obraz tego życia M Gigas zanim umrzesz. Dinozaur żył w rejonie dzisiejszej północnej Patagonii w Argentynie, miał 45 lat, około 11 metrów długości i ważył ponad cztery tony. I miała dużą rodzinę. „Grupa rozkwitła i osiągnęła szczyt różnorodności na krótko przed jej wyginięciem” – mówi Kanal. „Być może używali ramion do zachowań reprodukcyjnych, takich jak trzymanie samicy podczas krycia lub podpieranie się, aby cofnąć się po przerwie lub upadku” – dodaje Kanall.

Miejsce wykopu Miraxis Gegas. Źródło: Juan I Canal

Zespół odkrył również, że czaszka M Gigas Zdobiono je herbami, wyżłobieniami, ostrogami i małymi rogami. „Te motywy pojawiają się na późnym etapie rozwoju, gdy osobniki stają się dorosłymi” – mówi Kanal. Grupa uważa, że ​​cechy te mogły zostać wykorzystane do przyciągnięcia potencjalnych partnerów. „Dobór płciowy jest potężną siłą ewolucyjną. Ale ponieważ nie możemy bezpośrednio obserwować ich zachowania, nie można być tego pewnym” – mówi Kanall.

„Skamielina zawiera wiele nowych informacji i jest w świetnej formie” – mówi Kanall. Nie może się doczekać zbadania innych pytań, które zadał M Gigas Skamielina może pomóc mu odpowiedzieć. „Znaleźliśmy idealne miejsce już pierwszego dnia poszukiwań i M Gigas „To był prawdopodobnie jeden z najbardziej ekscytujących momentów w mojej karierze” – mówi Kanall.

Odniesienie: „Nowy gigantyczny mięsożerny dinozaur ujawnia zbieżne trendy ewolucyjne w redukcji ramion teropodów” autorstwa Juan I Canal, Sebastian Apisteguia, Pablo A. Galena, Jonathan Mitchell, Nathan D. Smith, Thomas M. Colin, Akiko Shinya, Alejandro Halusa, Federico Giancini, Peter J. Makovsky, 7 lipca 2022 r., Dostępne tutaj. aktualna biologia.
DOI: 10.1016 / j.cub.2022.05.057

Praca ta była wspierana przez Narodową Fundację Naukową Stanów Zjednoczonych i Towarzystwo National Geographic.