Angela Tate Ian Foster mówi, że spodziewa się być trenerem All Blacks przez pozostałą część roku i później, chociaż zrezygnowany wyraz jego oczu, gdy przygotowuje się do wskoczenia na samolot do domu z Johannesburga, sugeruje, że zdawał sobie sprawę, że był to proces. poza jego kontrolą.
Foster rozmawiał z mediami Kiwi podczas trasy koncertowej z zespołem przed opuszczeniem hotelu Sandton na niedzielny lunch w Republice, i było oczywiste, że prezes Nowej Zelandii rugby Mark Robinson Bardzo dziwna konferencja prasowa wcześniej tego dnia Wrócili do niego.
Robinsonowi nie udało się w szczególności wesprzeć Fostera w następstwie All Blacks 35-23 Zwycięstwo nad Springboks w Ellis Park w sobotnią noc (Wczesna niedziela NZT) mówił o pragnieniu ludzi, aby „wrócić do domu ze swoimi rodzinami”, potwierdził, że nastąpi proces przeglądu, aby poinformować posiedzenie zarządu jeszcze w tym tygodniu i jasno dał do zrozumienia, że stawką jest praca głównego trenera.
Christian Kotz/Photosport
Trener All Blacks Ian Foster i rozgrywający Aaron Smith dzielą wrażliwy moment po pokonaniu Boksów.
Jeśli obstawiasz, nie odciążysz trenera, który zachowuje swoją pracę, nawet jeśli w wyniku Ellis Park nastąpił przełom, który przerwał serię trzech testów, utrzymał Puchar Wolności i rzucił. Mistrzostwa rugby są szeroko otwarte.
Wszystko, co Robinson powiedział w niedzielę, czyli nie za dużo i za dużo, wskazuje na trwający już proces, który ma doprowadzić do zmiany na szczycie All Blacks, nie mówiąc tego. Być może nastąpiło ponowne przemyślenie, ale szef NZR z pewnością nie zaoferował żadnych gałązek oliwnych, tak jak zrobił to jego oblężony trener.
„Ma pracę do wykonania, ale mam zamiar wskoczyć do samolotu, wrócić do domu i może skosić trawnik wokół basenu. Bez wątpienia przekażę twoją opinię” – powiedział Foster. [next] W weekend wybieram się do Christchurch i zbieram drużynę, aby można było mi powiedzieć coś innego”.
Foster powiedział, że nie jest pewien, co pociąga za sobą proces przeglądu (jest to tylko godne uwagi, ponieważ nie wszyscy czarni są kiedykolwiek umieszczani pod mikroskopem w dwóch grach w kampanii), ale dodał: „Wiem, że to robota ludzi, aby myśleć o gdzie jesteśmy i podejmować decyzje. Jestem pewien, że mi to powie.
Jest wiele spekulacji krążących wokół feudu pomiędzy All Blacks i NZ Rugby – twierdzeniu, któremu Robinson kategorycznie zaprzeczył w swoim zgłoszeniu – a odpowiedź Fostera była jasna, gdy zapytano go, czy czuje, że ma poparcie swoich przełożonych.
„Zdecydowanie czuję, że miałem wsparcie i wsparcie All Blacks i myślę, że miałem wsparcie… Myślę, że NZ Rugby… Myślę, że są procesy, przez które chcą przejść, aby to powiedzieć Wiem, że trenując ten zespół, musisz mieć definitywne wsparcie” .
Kim Lodbrook/EPA przez Photosport
Sam Cane i All Blacks zachowali Puchar Wolności po pokonaniu RPA na Ellis Park.
Wie tylko, że w tym roku znalazł się w jakiejś hipotetycznej sytuacji.
„Przyzwyczajasz się do tego i to jest smutne. A ja przyzwyczajam się do osobistej strony, ale taka jest natura pracy. To rozpraszanie uwagi, które proszę facetów o odłożenie na bok, kiedy wychodzimy na mecz testowy. . I szczerze mówiąc, myślę, że grupa zabawowa mnie o to prosiła – przestań”. Marszcząc brwi, śmiało wykonuj swoją pracę. Czasami odpowiedź jest tak prosta.
Twierdzi również, że jest lepszym trenerem w tym, przez co przeszedł: „Nie ma dowodów na to, że to działa. Musisz zaufać sobie, zaufać ludziom, z którymi pracujesz, a następnie musisz być otwarty na różne pomysły, które otrzymujesz , i ułóż je w planie. Jestem innym trenerem niż ty. Byłem w tym 12 miesięcy temu. W zeszłym roku wygraliśmy 12 na 13 i nikt o nas nie mówił. Ta drużyna uczy się, że kiedy coś pójdzie nie tak, na pewno to słyszysz.”
Poza tym Foster kwitł przed odejściem po zwycięstwie Ellisa Parka, który lubi myśleć, że może być „platformą inscenizacyjną” dla tej grupy, a także przedstawiać swoje referencje. Pod jego okiem jego zespół poprawił się w całej rozgrywce w najlepszym wydaniu.
„Widziałem, jak All Blacks grają z wielką dumą i osiągają poziomy, które naprawdę chcemy osiągnąć” – powiedział. „Jestem zadowolony ze sposobu, w jaki poradziliśmy sobie z wyzwaniami, przed którymi staliśmy, i cieszę się, że zespół rozwija się w obliczu pewnych przeciwności. Życzymy sobie, żeby droga była gładka przez cały czas, ale niestety życie rzuca Wam kilka zakrętów.”
„Spójrz na trzy [losses] W związku z tym jest to męka, której niewielu w tej grupie, w tym ja, doświadczyło. Nasz sposób myślenia polegał na próbie rozwoju zespołu. Naszym absolutnym celem jest zorganizowanie w przyszłym roku Pucharu Świata i pod wieloma względami powinno to służyć jako odskocznia do tego. Nie przejmuję się niczym, co wydarzyło się w ciągu ostatnich trzech tygodni. Używamy go we właściwy sposób, aby pielęgnować zespół, który jest zjednoczony, ma rosnący sposób myślenia i chce grać dla tego kraju.
I oczywiście życie toczy się dalej. Późnym wieczorem w sobotni wieczór, popijając spokojne czerwone wino i rozmyślając o pełnej wrażeń nocy w Castle Boks, jego umysł wkrótce zwraca się ku kolejnemu wrogowi, Argentynie.
Więc wymknął się, zdobywając drugą połowę zwycięstwa Pumy 48-17 nad Wallabies i zaczął knuć kolejne wyzwanie. Praca trenera nigdy się nie kończy. Dopóki to się nie skończy.
