Podróżujące po świecie przygody rodziny Kiwi po zamknięciu w Bangladeszu, Pakistanie i Arabii Saudyjskiej

Sarah i Gavin Steiner nie powiedzieli celowo rodzinie i przyjaciołom, że zabierają dwójkę dzieci do Pakistanu, dopóki nie przybyli do tego kraju.

Biorąc pod uwagę błędne wyobrażenia wielu ludzi Zachodu na temat krajów, których nazwy kończą się na „-stan” – przyrostek pochodzi od rdzenia perskiego Stambuł (Ziemia) – Nie chcieli ryzykować, że inni zatrzymają ich w podróży, którą chcieli podjąć, odkąd pandemia Covid-19 zmusiła ich do odłożenia chwiejnego stylu życia.

Para podróżowała ze swoimi synami Harrym i Oscarem przez nieco ponad rok, kiedy wirus zaczął katastrofalnie rozprzestrzeniać się na całym świecie, zmuszając ich do podjęcia „łamiącej serce” decyzji o powrocie do Nowej Zelandii.

Wykorzystując swoje oszczędności i pieniądze ze sprzedaży domu na Manger Bridge w Auckland i reinwestując poza miastem, odwiedzili dziesiątki krajów w Azji i podróżowali wzdłuż Jedwabnego Szlaku do krajów Bliskiego Wschodu, takich jak Jordania, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Oman i Egipt .

Czy masz zabawną historię podróży, którą możesz się podzielić? E-mail: [email protected]

Czytaj więcej:
* Obudź się w dziwniejszym miejscu: pięć najlepszych miejsc, w których możesz zostać cyfrowym nomadą
* Wyczerpany przechylaniem się na zewnątrz? Przewodnik dla paranoicznych Nowozelandczyków w trasie
* Tylko dla dorosłych: pięć najlepszych doświadczeń podróżniczych po Nowej Zelandii dla dorosłych

Wdzięczni za bezpieczną przystań w swojej ojczyźnie, ale niechętnie zapuszczają trwałe korzenie, zwiedzili północne i południowe wyspy w obozie, zanim przenieśli się na Wyspy Cooka w grudniu 2020 r., Osiedlając się na Rarotondze i odkrywając inne mniej odwiedzane wyspy, takie jak bardzo odległe Pa Region Enua, obejmujący ponad dwa miliony kilometrów kwadratowych i Mangaia, gdzie skamieniałe klify koralowe otaczające bujne wnętrza stworzyły jeden z najpiękniejszych krajobrazów na Oceanie Spokojnym.

Po złagodzeniu ograniczeń podróży związanych z Covid wyruszyli w trwającą globalną trasę, odwiedzając kraje takie jak Bangladesz, Pakistan i Arabia Saudyjska.

Sarah Steiner powiedziała, że ​​decyzja o opuszczeniu „raju”, Wysp Cooka, była jedną z najtrudniejszych decyzji, jakie kiedykolwiek podjęli.

„To był emocjonujący dzień w dniu, w którym opuściliśmy Rarotongę, ale trzeba było to zrobić. Wszyscy chcieliśmy wrócić do wspólnego podróżowania w pełnym wymiarze godzin”.

Tak więc w maju 2022 wyruszyli do Bangladeszu, podekscytowani zwiedzaniem kraju, w którym turystyka była jeszcze w powijakach.

Steiner powiedział o kraju, że rząd Nowej Zelandii radzi Kiwi, aby zachowywali szczególną ostrożność „podczas wizyty.

„Wydawało się, że jest to zupełnie nowy rodzaj raju do odkrycia i kultura do poznania od podstaw”.

Tygrysy z lasów namorzynowych Sundarbanów należą do najpopularniejszych atrakcji turystycznych w kraju, a więcej miejsc pod radarem to wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO XV-wieczne meczety i mauzolea Bagirat, buddyjskie pomniki w Paharpur i około 700 krętych rzek. Droga przez supernaładowane miasta – mówi się, że Bangladesz jest jednym z najgęściej zaludnionych krajów na Ziemi – a niezwykle bujne krajobrazy wydają się być cyfrowo ulepszone.

Najważniejszym wydarzeniem dla Steinerów był pobyt u rodziny w odległej wiejskiej wiosce Ekduaria, pośród pól ryżowych i jezior w dystrykcie Narsingdi.

Spędzano dni na pomaganiu rodzinie w zbieraniu świeżych owoców i warzyw, gotowaniu śniadania w kuchni błotnej i ogólnie wczuwaniu się w rytm wiejskiego życia.

„Harry i Oscar łowili ryby w wioskowych stawach, łowili ryby ręcznie z miejscowymi chłopcami i grali w piłkę nożną na wysuszonych polach ryżowych” – powiedział Steiner. Gavin pomagał rolnikom nosić siano dla bydła i nosił je na głowie, tak jak oni. A ja spędziłem czas w miejscowej szkole podstawowej rozmawiając ze wszystkimi dziećmi.

„Zbieraliśmy jackfruit. Pili herbatę w wiosce. Doiliśmy krowę na śniadanie; mieliśmy konkurs gotowania w kuchni błotnej z naszym gospodarzem Jafarem”.

Jako wytrawni podróżnicy, szczycący się umiejętnością adaptacji, Steiner nie miał problemów z przystosowaniem się do nowego stylu życia. Steiner powiedział, że jedną z najważniejszych lekcji, jakich chłopcy nauczyli się podczas swoich podróży, było branie rzeczy takimi, jakie przychodzą, a ludzi takimi, jakimi są.

„Dzieci są naturalnie cudowne jako podróżnicy, ponieważ nie mają uprzedzeń co do tego, jacy będą lub powinni być inni. Jeśli widzą dzieci bawiące się piłką, angażują się i bawią się piłką bez względu na otoczenie, kulturę czy bariery językowe. Dzieci są takie niesamowite i nieustannie nas inspirują i przypominają, przyjmując tę ​​filozofię jako dorośli i ludzie”.

Steiner powiedział, że gościnność, jaką otrzymywali przez cały pobyt w kraju, zaskoczyła ich.

„Gdybyśmy przyjmowali każde zaproszenie na herbatę lub kawę, które otrzymywaliśmy w Bangladeszu, nadal byśmy tam byli!”

Równie ciepło przyjęto ich w Pakistanie, do którego po krótkim pobycie w Indiach udali się na piechotę i otrzymali spontaniczne zaproszenia do pozostania niemal wszędzie.

Podczas gdy rząd Nowej Zelandii odradza podróżowanie do części Pakistanu i zaleca unikanie niepotrzebnych podróży w inne miejsca w kraju, Steiner powiedział, że nigdy nie czuli się niebezpiecznie, posuwając się nawet do określenia swojego czasu jako „jednej z najlepszych rodzinnych podróży”. przygody, jakie kiedykolwiek przeżyliśmy”, czy to było do tej pory”. Powodzie dotykające około 33 milionów ludzi Według pakistańskiej Narodowej Agencji ds. Katastrof, zginęło co najmniej 1314 osób.

Rodzina zwiedziła kulturalne i artystyczne centrum Lahore i „piękną zieloną” stolicę Islamabad, zanim wsiadła do nocnego pociągu do większego południowego miasta Karaczi.

„Pociąg trwał 24 godziny i był świetnym sposobem na zobaczenie wsi Pakistanu” – powiedział Steiner. „Spotkaliśmy się z rodzinami w pociągu i zjedliśmy posiłek, kierując się na południe”.

Zatrzymując się u lokalnej rodziny podróżników, z którymi mieli kontakt od dwóch lat, spróbuj tradycyjnych potraw, takich jak nihari (bogaty, wolno gotowany gulasz mięsny o smaku przypraw i szpiku kostnego) w popularnym barze spożywczym Burns Road; jeździć konno wzdłuż plaży Clifton z widokiem na Morze Arabskie; Odwiedzili takie miejsca, jak Mauzoleum Quaid-e-Azam, marmurowy pomnik założyciela Pakistanu Muhammada Ali Jinnaha z kopułą.

Jako zachodni turyści byli modą i zaproszeni do występowania w ogólnopolskim kanale informacyjnym 92 News.

Najważniejszym wydarzeniem Steinera było świętowanie Id al-Adha z dalszą rodziną gospodarza. Towarzyszyła kobietom na miejscowy bazar, aby zrobić zakupy na wspólną ucztę, podczas gdy Gavin poszedł z mężczyznami do meczetu na poranną modlitwę.

Podobnie jak w Bangladeszu, zapraszano ich do domów ludzi, gdziekolwiek poszli – na filiżankę herbaty, na posiłki, a czasem na nocleg.

Pakistan całkowicie nas zaskoczył i prześcignął się pod względem gościnności i życzliwości. „Już planujemy wrócić na początku przyszłego roku” – powiedział Steiner.

Po krótkim pobycie w Kuwejcie udali się do Arabii Saudyjskiej, która była zasadniczo zamknięta dla turystyki do 2019 roku, a następnie ponownie podczas pandemii, i dopiero niedawno zaczęła witać zagranicznych gości.

Królestwo Steinera, największe państwo na Bliskim Wschodzie, zaskoczyło różnorodnością krajobrazów i – znowu – gościnnością. Rząd Nowej Zelandii radzi Kiwi, aby nie podróżowali w promieniu 30 kilometrów od granicy z Jemenem, aby uniknąć niepotrzebnych podróży do niektórych innych obszarów i „zachowywać szczególną ostrożność” gdzie indziej.

Rodzinna droga biegła od wybrzeża do wybrzeża i odwiedziła Al-Hajar, ruiny drugiego miasta w starożytnym królestwie Nabatejczyków, które jest uderzająco podobne do jego słynnej siostry Petry w Jordanii, oraz nadmorskie miasto Dżudda z bogatymi kurortami nadmorskimi .

Po raz kolejny nieoczekiwane spotkania z nieznajomymi, którzy wkrótce zostali przyjaciółmi, dostarczyły im wielu niezapomnianych przeżyć.

Świętując urodziny Gavina w restauracji Dammam, rodzina była zaskoczona nie tylko lokalnymi ciastami, słodyczami i wspaniałym pokazem Happy Birthday przez właścicieli i personel, ale także zaproszeniem na rozległą farmę wielbłądów, gdzie otrzymali całą owce do jedzenia.

W małej górskiej wiosce Habala skrzyżowali ścieżki z mężczyzną wracającym z modlitwy, który zaprosił ich na obiad do swojego domu.

Chociaż nie mówi ani po angielsku, ani po arabsku, spędzili dwa dni u jego rodziny.

„Z dumą oprowadził nas po zamglonych górskich wioskach, w których dorastał, nad pustynią” – powiedział Steiner.

Przez cały czas chłopcy byli na bieżąco z tym, co Steiner nazywa „edukacją globalną” – uczeniem się, które „występuje naturalnie, gdy podróżujemy przez języki, kulturę i geografię.

„Wspieramy codzienną naukę poprzez czytanie i matematykę, a chłopcy prowadzą dziennik. Oboje dziadkowie uczestniczą w edukacji globalnej poprzez rozmowy telefoniczne i sesje czytania, a chłopcy piszą listy i pocztówki do domu.”

Oprócz nieprzerwanego wspólnego spędzania czasu, Steiner powiedział, że najlepsze rzeczy w ich koczowniczym stylu życia to dostosowanie się do różnych kultur i stylu życia.

„Świat składa się z wielu różnych ludzi, różnych kultur i przekonań, ale kiedy pozbawiasz ich wszystkiego, nie różnimy się zbytnio. To zawsze jest naszym największym przypomnieniem tego, jak ludzie się komunikują”.