Mallard ujawnia moment „targowania się” Helen Clark w mowie pożegnalnej

Trevor Mallard zakończył dziś swoje pożegnalne przemówienie w parlamencie, ujawniając wstydliwy moment, który dzielił z byłą premier Helen Clark.

Mallard ogłosił, że przechodzi na emeryturę jako przewodniczący Izby Reprezentantów w sierpniu po krytyce jego postępowania z protestującymi w parlamencie, kiedy włączył zraszacze wodne i rozprzestrzenił na nich muzykę, zanim wydał zawiadomienia o naruszeniu przepisów wobec byłych polityków.

W swoich ostatnich słowach przed Izbą dzisiaj, 30-letni weteran Partii Pracy zaczął opowiadać o swojej politycznej podróży, która rozpoczęła się jako kandydat Hamiltona do Zachodniej Partii Pracy w 1983 roku, zanim podziękował swojej rodzinie i przyjaciołom, w tym kolegom z Partii Pracy i osobom siedzącym po drugiej stronie nawa.

Mówił o czasie, który spędził na spotkaniach z międzynarodowymi przywódcami, takimi jak Nelson Mandela, Margaret Thatcher i królowa, i podzielił się pamiętnymi historiami o sowieckiej inwigilacji i pomocy rozdartym wojną uchodźcom.

Ale była to opowieść o wstydliwym momencie z byłą premier Helen Clark, którą postanowił ocalić do końca.

„[It] Prawdopodobnie naraziłbym swoją karierę na największe niebezpieczeństwo, a biorąc pod uwagę jeden lub dwa wypadki, byłem w to zamieszany.

Mallard mówi, że niezręczna sytuacja wydarzyła się późno w nocy, gdy oboje siedzieli obok siebie podczas lotu powrotnego z pogrzebu Sir Petera Blake’a w 2001 roku.

„Obudziłem się w środku nocy i zobaczyłem mrugającego do mnie funkcjonariusza DPS (Dyplomatycznej Służby Ochrony)”.

„Byłem w sytuacji, którą można by określić jako kompromitującą.

„Nie postawiliśmy bariery między łóżkami.

– Delikatnie odpuściłam sobie, a jeśli Helen zauważyła, była na tyle uprzejma, że ​​w ogóle o tym nie wspominała.

Mallard jest mówcą od 2017 roku i od 35 lat jest posłem, a w styczniu ma objąć stanowisko ambasadora w Irlandii, pozostawiając za sobą kontrowersyjną karierę.

Marszałek Izby jest arbitrem Parlamentu w sali dyskusyjnej – dba o przestrzeganie zasad i dyscyplinuje posłów, gdy nie są – i działa jako właściciel budynków Parlamentu.