Może być znana jako skalista czerwona planeta, ale dowody wskazują na gromadzenie się słonej wody u podstawy osadów polarnych na Marsie.
Profesor Graziella Caprarelli z University of Southern Queensland jest częścią międzynarodowego zespołu badającego jasne sygnały odbicia pod powierzchnią Marsa, które po raz pierwszy zostały zauważone w danych uzyskanych w latach 2010-2019 przez założyciela radaru MARSIS na pokładzie Mars Express.
Włoski zespół zasugerował przede wszystkim, że odbicia odnoszą się do mieszaniny słonych jezior, a wyniki swoich badań opublikowali w: Nauki w 2018 i w astronomia naturalna w 2021 r. Niedawno nowa współpraca między włoskim zespołem a badaczami z USA dostarczyła nowych dowodów wspierających tę interpretację.
Wyniki tych badań zostały niedawno opublikowane w czasopismach Komunikacja przyrodnicza i Journal of Geophysical Research: Planety.
Prof. Caparrelli powiedział, że nowe eksperymenty laboratoryjne i symulacje wykluczyły alternatywne wyjaśnienia.
„Zbadaliśmy takie pytania, jak: „Czy silne sygnały radarowe mogą być wytwarzane przez inne rodzaje materiałów, takie jak błoto lub słony lód, lub przez konstruktywne zakłócenia” – powiedziała.
„Najnowsze artykuły dotyczą od dawna pytań dotyczących temperatur u podstawy czapy Antarktydy: do tej pory uważano je za zbyt niskie, nawet dla solanek, aby były płynne”.
Profesor Caparelli, współpracownik w Centrum Astrofizyki Uniwersytetu Południowego Queensland, opracował modele termiczne i obliczył zakres temperatur u podstawy południowej czapy polarnej Marsa, poniżej osadu warstwowego (SPLD).
„Zdecydowaliśmy się zbadać właściwości fizyczne samego osadu, modelując propagację fal radarowych przez lód wodny i pył”.
Nowe obliczenia ustalają procent wtrąceń pyłu w osadzie na poziomie od 5% do 12%, dostosowując dalej najwyższa stawka 230 K (-43°C) dla temperatury bazowej.
„Nasze badania pokazują, że temperatura W bazie SPLD obliczonej do tej pory przez innych badaczy (około 170-180 K) jest ona mocno niedoszacowana, a zamiast tego może z łatwością osiągnąć 200 K (-73 °C), co mieści się w zakresie temperatur topnienia solanek nadchlorowych – powiedział profesor Caprarelli. .
„Nowe eksperymenty laboratoryjne przeprowadzone w laboratoriach Rome Tri University (Włochy) i Southwest Research Institute (USA) dodatkowo pokazują, że właściwości fizyczne solanki w tych zmienionych temperaturach są w pełni zgodne z siłą sygnałów radarowych uzyskanych z bazy marsjańskiego osadu Antarktydy”.
więcej informacji:
Sebastien E. Lauro i wsp. wykorzystując tłumienie sygnału MARSIS do oceny obecności antarktycznych solanek subglacjalnych, Komunikacja przyrodnicza (2022). DOI: 10.1038 / s41467-022-33389-4
de Stillmann et al., częściowo nasycone solanki w lodzie podstawnym lub osadach mogą wyjaśniać jasne odwrócenie podstawne w osadach antarktycznych, Journal of Geophysical Research: Planety (2022). doi: 10.1029/2022JE007398
Prezentowane przez University of Southern Queensland
cytat: Naukowcy ujawniają dodatkowe dowody słonej wody na Marsie (2022, 3 listopada) Pobrano 3 listopada 2022 z https://phys.org/news/2022-11-scientists-unveil-proof-salty-mars.html
Niniejszy dokument podlega prawu autorskiemu. Bez względu na jakiekolwiek uczciwe postępowanie w celach prywatnych studiów lub badań, żadna część nie może być powielana bez pisemnej zgody. Treść udostępniana jest wyłącznie w celach informacyjnych.
„Podróżujący ninja. Rozrabiaka. Badacz bekonów. Ekspert od ekstremalnych alkoholi. Obrońca zombie.”