Kobieta niezdiagnozowana od 10 lat, z ropnym zapaleniem apokrynowych gruczołów potowych

• Od ponad 10 lat żyję z bolesnymi guzkami w okolicach ud, pachwin i pośladków.
• Po wizycie u dermatologa zdiagnozowano u mnie ropne zapalenie apokrynowych gruczołów potowych.
• Nie ma lekarstwa na tę przewlekłą, zapalną chorobę skóry, ale leczenie może zmniejszyć objawy i ból.

Zawsze nazywałem je „moje guzy”. W wieku 13 lat te bolesne guzki zaczęły zabarwiać skórę wokół wewnętrznych ud, pachwin i pośladków. Uwierz mi, kiedy mówię, że nie ma większego upokorzenia niż potrzeba pomocy mamy przy nałożeniu kremu na trądzik tych Regiony.

Po kilku latach moje „guzy” zniknęły. Miałam dziewiętnaście lat i naiwnie myślałam, że przejście od wieku młodzieńczego do dorosłości uwalnia mnie. Kiedy wrócili po zemstę w wieku 22 lat, poczułem się całkowicie pokonany.

Twoje dwudziestki powinny być beztroskie, ale te kiepskie guzy sprawiły, że poczułem się brudny i zniesmaczony. Kopalnia Poczucie własnej wartości przy kąpieli. Prosta czynność chodzenia może być bolesna, jeśli moje uda zostaną otarte w niewłaściwy sposób lub, co gorsza, spowoduje publiczne pęknięcie ropnia. Przerażała mnie fizyczna intymność. Nigdy nie chciałem, żeby ktokolwiek widział wyboje.

Kiedy w końcu zebrałam się na odwagę, by przeboleć moje głębokie zakłopotanie i porozmawiać o tym z bliskim przyjacielem, zaproponowałam wizytę u dermatologa. Ta wizyta doprowadziła do diagnozy i planu leczenia, które zmieniły moje życie, co pomogło mi odzyskać pewność siebie.

Diagnoza i leczenie przywróciły mi pewność siebie

Mój dermatolog krótko mnie zbadał, zanim stwierdził: „Twoje objawy są sugestywne zapalenie apokrynowychRealistycznie rzecz biorąc, mieszanka sylab łatwo spływa z jej języka, powiedziała, dodając „lub w skrócie HS”.

Ten akronim brzmiał dla mnie jak choroba przenoszona drogą płciową, ale szybko możesz być pewien, że nie, to przewlekły stan zapalny skóry. Chociaż dokładna przyczyna jest nieznana, Wpływa na około 1 do 4% populacji USAz Kobiety są trzy razy więcej niż mężczyźni mieć to. Nie jest oznaką złej higieny ani nie jest zaraźliwa i może zniknąć i pojawić się ponownie przez całe życie. to jest Zwykle jest błędnie diagnozowanyZe względu na zawstydzające obszary, w których może się pojawić, ropne zapalenie apokrynowych pach często pozostaje niezdiagnozowane.

Byłem zszokowany. To, z czym zmagam się od ponad 10 lat, określa się w 10 sekund.

„Nie ma lekarstwa”, powiedziała, pozostawiając mnie sfrustrowaną, dopóki nie dodała: „Ale możemy wiele zrobić, aby pomóc w radzeniu sobie z bólem”.

Dostałem od razu zastrzyk z kortykosteroidu – kalambur – leczenie, którego teraz szukam na wyniszczające nawroty. Powiedziano mi, żebym zaczął stosować Hibiclens, środek do mycia skóry, dwa do trzech razy w tygodniu na dotkniętych obszarach, wraz z codziennym miejscowym antybiotykiem, klindamycyną.

Poza zabiegami medycznymi wprowadziłem zmiany w stylu życia. Kiedy ćwiczę, noszę materiały pochłaniające pot, które zmniejszają tarcie skóry. Ćwiczenia o niskim wpływie są bardziej przyjazne dla HS. Jeśli ćwiczę cardio, biorę szybko prysznic, a jeśli nie mogę, przebieram się w czyste, suche ubranie, aby zmniejszyć ilość czasu, przez jaki pot zalega na obszarach flary.

Amerykańska Akademia Dermatologii twierdzi, że badania na to wskazują Utrata masy ciała i zmiany w diecie pomagają zmniejszyć objawy HS, ale schudłem i przytyłem i bawiłem się swoją dietą, nie dostrzegając znaczących różnic w sposobie, w jaki prezentuje się HS. Ale każda osoba i każde ciało jest inne. Na razie wiem, co na mnie działa, a jeśli coś się zmieni, to wiem, że mój zespół dermatologów może pomóc. Nie jestem już sam.

Szczęśliwa i zdrowa ja

Dopóki nie będzie lekarstwa, wiem, że będę musiała żyć z ropieniem apokrynowych pach. Ale teraz, kiedy wiem, czym jest ten stan i jak go leczyć, mogę wreszcie żyć bez wstydu. Odkąd szukam lekarstwa, udało mi się uniknąć Bardziej bolesne etapy ropnego zapalenia apokrynowychdzięki czemu sporadyczne złe dopasowanie jest mniej katastrofalne.

Teraz swobodniej rozmawiam o moim HS z przyjaciółmi i rodziną, ponieważ nie chcę, aby ktokolwiek inny czuł się tak, jak ja przez tyle lat. Moja diagnoza i plan leczenia zrobiły ogromną różnicę w moim życiu, podobnie jak mój wspierający partner, który mnie kocha i kocha.