Gwiazda Shortland Street, Peter Elliott, czuł się „rozgoryczony” i „zdradzony”, gdy został wyeliminowany

„To było dla mnie bardzo uzdrawiające” – mówi weteran nowozelandzki aktor Peter Elliott o swoim powrocie na Shortland Street po ponad dwóch dekadach.

„Wiem, że to brzmi dziwnie, ale wyszedłem trochę pod chmurą, ponieważ czułem siły, które mnie zdradziły. Czułem się trochę wyprzedany.”

Elliott grał dyrektora kliniki, doktora Davida Kearneya od 1996 do końca 1999, kiedy jego postać została zwolniona.

David i jego żona Elaine (Robin Malcolm) wyruszają w nowe życie w Hawk’s Bay po tym, jak odkrywają, że jest niewidomy.

Czytaj więcej:
* Rodzeństwo Shortland Street walczy o spadek
* Dla aktorki Antonii Prebel to ubrania tworzą postać
* Antonia Prebel odkrywa nową misję z Shortland Street

Aktor Westside i 800 Words ponownie obsadził Davida w 2020 roku, jako gość na weselu Boyda Rollestona (Sam Bunkall) i Zary Chakraborty (Nivi Summer) oraz ponownie w maju tego roku, aby uczcić 30. rocznicę serialu. David wrócił na długi czas, nadzorując operacje szpitalne.

To był ciekawy proces. (Kiedy wyszedłem) czułem się zgorzkniały, zmęczony i wyczerpany” – mówi Elliott.

„Właśnie skończyłem budować dom, a potem w zasadzie dostałem but. Walczyłem przez rok później.

„Nie mogłem nigdzie znaleźć pracy, żeby cokolwiek zrobić, a prawie straciliśmy dom, więc przez jakiś czas niosłem ze sobą dużo bagażu. To w dużej mierze zostało wyleczone dzięki zaproszeniu cię z powrotem.”

Na szczęście Elliott, który stał się powszechnie znany, grając przebiegłego Rexa Thorne’a na mydle do siedzenia z lat 80., wrócił i kontynuował pracę na scenie i telewizji, w tym prowadząc i opowiadając programy, w tym Explorers, Captain Log i Frontier of Dreams.

Podczas gali noworocznej w 2021 r. był „naprawdę zdenerwowany”, że został mianowany oficerem Orderu Zasługi Nowej Zelandii za zasługi dla sztuk widowiskowych i baseballu (kolejna historia tego ostatniego).

„Czułem się jak świadectwo wszystkiego, co robiłem przez tyle lat. Bycie rozpoznawanym jako część tkanki nowozelandzkiej sceny rozrywkowej było niesamowite”.

W 1999 roku Elliott był niedoceniany za najdłużej wystawiany dramat Nowej Zelandii i miał kilka szczególnie ostrych słów na temat sposobu, w jaki przedstawiano jego męskie postacie. Jednak po prawie ćwierćwieczu uważa się, że wszystko się zmieniło.

„Myślę, że przez lata wyciągnięto wnioski. Byłem zaniepokojony, ponieważ w telewizji nie było nic, co młodzi ludzie mogliby zobaczyć, a on nie był w żaden sposób wzorem do naśladowania.

„Myślę, że to się trochę zmieniło”, mówi, dodając, że sam przemysł telewizyjny również stał się bardziej inkluzywny.

„Myślę, że teraz mamy ludzi na czele, którzy naprawdę troszczą się o zaangażowanych tam ludzi i ich zdrowie psychiczne. Cała społeczna zmiana w kierunku troski i troski o zdrowie psychiczne była nie tylko częścią historii, ale była także częścią tkaniny samej Shortland Street.

Dramat postrzega jako ważny poligon dla młodych aktorów z Nowej Zelandii.

„Moja córka, Lucy, przeszła przez to. Grała tę postać (Dina Jenkins) przez cztery lata. To poligon treningowy w tym, jak działa przemysł” – mówi.

Elliot cieszy się z powrotu. „Całkowicie lubię być na planie. Wciąż szybko jak diabli.”

„Jako aktor jestem tak przyzwyczajony do uczenia się i znajomości kwestii, że mogę je wypowiadać w tę iz powrotem, ale na Shortland Street nie ma takiej szansy.

„Kiedy to zniknie, zniknie. Nie trzymasz go przez dłuższy czas. Nie ma potrzeby.

„Mogę zacytować rzeczy, które zrobiłem 40 lat temu, ale przy Shortland Street nie mógłbym zacytować ci ani jednej linijki”.

Mówi, że David Kearney, który został „cudownie wyleczony” ze ślepoty, jest tym samym człowiekiem, którym był 25 lat temu.

„W gruncie rzeczy jest bardzo miłym człowiekiem, naprawdę dba o ludzi.

„Prawdopodobnie robi się trochę bardziej konserwatywny, bardziej powiązany łańcuchem, trochę bardziej rygorystyczny i na pewno głupcy nie cierpią z radością”.

Jednak jeśli chodzi o długość pobytu w Ferndale, Elliot milczy.

„Wiem, że kręcę do lutego lub marca przyszłego roku. Nie jestem pewien, co stanie się dalej ani jak sprawy się rozwiną. Po prostu nie wiem.”

Shortland Street, TVNZ 2, wieczory weekendowe.