Jak czarne czapki zostały sklasyfikowane w Pucharze Świata Twenty20 w Australii?

Analityka: Kandydaci Nowej Zelandii o organizację mundialu ponownie zawiodli w środę Odpadli z tegorocznych mistrzostw T20 z Pakistanu.

Po podpaleniu fazy grupowej Super 12, pokonując gospodarzy i broniąc mistrzów na Sydney Cricket Ground, Black Hats przeszli do kolejnego przełomowego punktu w ważnym turnieju białej piłki.

Jednak siły Kena Williamsona Nie mogą dorównać swoim konkurentom W świetle reflektorów i przebudowie na pewną skalę może nastąpić przed przyszłorocznym Pucharem Świata ODI w Indiach.

Oto ranking graczy z Nowej Zelandii w turnieju:

Finn Allen: 95 razy średnia udaru 186,27, ze średnią 19.

Wydawało się, że jest gotowy, aby zainicjować Nową Zelandię w kierunku tytułu, kiedy przeszedł do obrońców tytułu w meczu otwarcia, ale jego styl wysokiego ryzyka sprawił, że w turnieju zmierzył się tylko z 51 piłkami. Sztab szkoleniowy nie będzie chciał zbytnio mieszać ze swoją taktyką, ale walka przez Powerplay zapłaci znacznie więcej. 5

Devon Conway: 145 uderzeń ze średnią uderzeń 116,93, średnio 36,25.

Świetny przeciwko Australii, ale to było około dwóch trzecich jego rund w mistrzostwach. Wydawało się, że walczy o płynność podczas powerplay w ostatnich dwóch grach, stąd słaby wskaźnik trafień, biorąc pod uwagę jego świetny start. Jego stracona okazja do złapania Babara Azama była ogromnym niepowodzeniem w półfinale. 5,5

Ken Williamson (kapitan): 178 uderzeń ze średnią uderzenia 116,33, ze średnią 35,60.

Niektórzy powiedzą, że został zmuszony do strajków konserwatywnych przeciwko Anglii i Pakistanowi ze względu na stan meczu i jakość kręgli opozycji. Inni będą argumentować, że Black Caps nigdy tak naprawdę nie zorientowali się, do czego byli zdolni z powodu jego łagodnego podejścia. Odpowiedź prawdopodobnie leży gdzieś pośrodku. 5,5

Glenn Phillips: 201 biegnie ze średnią strajku 158,26, ze średnią 40,20.

Ekscytujący przeciwko Sri Lance, a także celował przeciwko Anglii, ale skorzystali z błędów terenowych w obu meczach. Półfinały znalazły się pod presją i nie zostały na tyle długo, aby to zmienić. Znakomite świece zapłonowe w terenie. 7,5

Daryl Mitchell: 109 przebiegów ze średnią trafienia 128,23, ze średnią 54,50.

Nie trafił w otwierającego, gdy dochodził do siebie po złamanym palcu, mieszanych próbach powrotu, ale wstał ponownie w gorączce półfinałów i pozostaje istotną częścią środkowej klasyfikacji. 6,5

Jimmy Nissam: 53 uderzenia ze średnią 143,24 uderzeń, ze średnią 17,66.

Przeciwko tylko 37 piłkom, cały turniej – nawet najlepszy finał inningsów, z którego jest jednym, będzie walczył o narzucenie sobie tak ograniczonych możliwości, a tym samym niższego wskaźnika uderzeń przy jego najlepszym wpływie i ograniczonym. jak nigdy przedtem. 5

Mitchell Santner: dziewięć furtek ze średnią ekonomiczną 6,45 ze średnią 14,33; 27 uderzeń ze średnią uderzenia 168,75, ze średnią 27.

Dyskretnie doskonałe. Najbardziej wicket, najlepsza ekonomiczna i najlepsza średnia wśród nowozelandzkich meloników i była skuteczna na każdym wyjściu. Szybkie rundy po wywołaniu przeciwko Sri Lance i Anglii. 8

czarne gniazdo: Sześć furtek ze średnią ekonomiczną 6,72, za średnią 21,66. 7 przebiegów ze współczynnikiem mnożenia 100, średnio 7.

Bardzo dobry przeciwko Anglii i zaaranżował przeciwko Pakistanowi, nie będąc w stanie dokonać przełomów, których Drużyna nie mogła w Powerplay. 6

Tim Południowy: Siedem furtek ze wskaźnikiem ekonomicznym 6,57, średnia 16,28. Pięć przebiegów ze współczynnikiem mnożenia 166,66, co jest średnią.

Zaczęła dramatycznie przeciwko Australii i Sri Lance, ale nie mogła zerwać ani okiełznać otwierających się partnerstw Anglii czy Pakistanu. 6,5

Łukasz Ferguson: Siedem furtek ze średnią ekonomiczną 8,36, średnio 22,71.

Odszedł od wroga i przez cały czas walczył o spójność. Miał pecha, że ​​Joss Butler nie został aresztowany i ukarany natychmiast po tym, aw razie potrzeby nie niepokoił Pakistanu. 4,5

Śruba Trenta: Osiem bram ze wskaźnikiem ekonomicznym 7,40, ze średnią 18,50.

Podobnie jak jego długoletni wspólnik w zbrodni, wyglądał jak milion dolarów zdzierał Australię i Sri Lankę. Został przejęty przez Anglię i Pakistan; Jak inaczej byłoby, gdyby Conway po raz pierwszy rzucił Babara Azama? 6,5

Marek Chapman: Zagrał jeden mecz i nie uderzył ani nie uderzył. Niedostępne

nie grano: Adam Milne, Michael Brasswell, Martin Jupitel.