Scott Robertson-Jamie Joseph: Jak zostanie nazwany następny trener All Blacks

Rugby z Nowej Zelandii Wysłali listy do 26 potencjalnych trenerów Szukając następcy Steve’a Hansena w 2019 roku, ale takie podejście było zrezygnować z tego Szukają następcy Iana Fostera as Wszystko czarne Trener od 2024 roku.

Zamiast tego bardziej ukierunkowane podejście ze strony jednostki wykonawczej i jednostki o wysokich wynikach pozwoliło określić mniejszy, bardziej praktyczny zestaw celów, z trenerem Crusaders Scottem Robertsonem i trenerem Japonii Jimmym Josephem, którzy prawdopodobnie będą liderami w wyścigu, który może przerodzić się w wyścig dwóch koni .

Zwycięzca ma zostać wyłoniony w pierwszej połowie roku po krótkiej, ostrej i poufnej rozmowie oraz prezentacji przed Nowozelandzką Komisją Rugby – być może z udziałem jednego lub dwóch freelancerów – która zajmie nie więcej niż kilka dni i doprowadzi do rekomendacja dla zarządu.

rzeczy Rozmawiał z wieloma źródłami i wyłonił się złożony i pełen niuansów obraz pokazujący, że NZ Rugby zmierza do fundamentalnego wstrząsu na poziomie głównego trenera i menedżera All Blacks, który od dawna jest szerszy niż część fanów Fostera i eksperci Fostera.

Czytaj więcej:
* Właściwa decyzja: przewodniczący rugby z Nowej Zelandii, Stuart Mitchell, broni trenera All Blacks, Iana Fostera
* Asystent Unwanted All Blacks, Brad Mowar, dostaje pracę w Six Nations
* Trener bluesa Leon McDonald mówi, że All Blacks odgrywają istotną rolę w Super Rugby Pacific
* NZ Rugby wyrządza niedźwiedzią przysługę nowemu trenerowi All Blacks, Ianowi Fosterowi, nie przyciągając więcej kandydatów
* All Blacks: Scott Robertson musiał czekać na przedłużenie kontraktu Iana Fostera

Jednak powołanie przed Pucharem Świata w Rugby wzbudziło również obawy o destabilizację kampanii Pucharu Świata w Rugby, Hansen nawiązał do tego w zeszłym roku.

W 2011 roku Foster był odpowiedzialny za szefów, kiedy wcześnie ogłosili zawieszone przybycie Dave’a Raineya. Następnie Rennie wyraził zamiar zastąpienia części personelu, a Conference Chiefs zajęli ostatnie miejsce w nowozelandzkiej konferencji w trudnym ostatnim sezonie Super Rugby Fostera.

rzeczy Rozumie, że powtórzenie tego scenariusza jest problemem na poziomie All Blacks. NZ Rugby również przyznało, że jest to część ich obrad – choć jest to przeszkoda nie do pokonania.

Rozumie się, że Mark Robinson, dyrektor naczelny NZ Rugby, spędzał czas z zagranicznymi trenerami w ramach strategii NZ Rugby, aby utrzymać ich w kontakcie z Nową Zelandią – możliwe niepowodzenie poprzedniej operacji.

To przywiodło Józefa na scenę. Dave Rainey i Joe Schmidt – którzy raczej nie będą pracować z Robertsonem lub Josephem – to dwaj inni uznani trenerzy z elity, ale połączenie wyczucia czasu i wcześniej stwierdzonej przez Schmidta powściągliwości w powrocie do głośnej pracy może działać na ich niekorzyść.

Nie wiadomo, czy NZ Rugby ma faworyta pomiędzy Robertsonem i Josephem, którzy są powszechnie uważani za wybitnych – i bardzo różnych – trenerów.

Niechęć Schmidta do pracy z 48-letnim Robertsonem pozbawia go roli mentora, który według niektórych jest mu potrzebny, aby przejść do testowego rugby, pomimo imponujących wyników w Canterbury i Crusaders.

Ktoś taki jak Robbie Deans – którego Robinson spotkał w Japonii w zeszłym roku podczas niepowiązanego spotkania – pasowałby do tego projektu, podobnie jak Wayne Smith, ale nie jest jasne, czy którykolwiek z nich byłby zainteresowany taką rolą.

53-letni Joseph ma szerszą gamę doświadczeń trenerskich niż Robertson i prawdopodobnie przyprowadzi Tony’ego Browna do stołu negocjacyjnego.

Zrozumiałe jest, że niedawna kariera Browna jako głównego trenera Highlanders – kiedy trudno było o zwycięstwa z drużynami z Nowej Zelandii – nie zmniejszyła jego atrakcyjności jako część biletu Josepha, biorąc pod uwagę jego osiągnięcia z Highlanders i Japonią jako asystent trenera. .

Czas operacji przed mistrzostwami świata w rugby dostarcza konkretnych dowodów. Zagraniczne szanse Robertsona zmniejszyły się po tym, jak Anglia i Australia mianowały odpowiednio Steve’a Borthwicka i Eddiego Jonesa.

Jest bardzo mało prawdopodobne, że dostanie pracę za granicą, zanim spróbuje pracy w All Blacks – nawet jeśli oznacza to czekanie do zakończenia Pucharu Świata w Rugby.

Dlatego wczesny harmonogram nie był dostosowany do żądań Robertsona i rozumie się, że został poinformowany przez Robinsona, że ​​nie jest jedynym kandydatem.