Naukowcy odkryli skamieniałego przodka „pokarmu dla dinozaurów”

Przed pojawieniem się pierwszych ssaków, zanim dinozaury wędrowały po Ziemi, na Gondwanie, ogromnym kontynencie na półkuli południowej, wyrosła roślina.

Prawie 280 milionów lat później, na terenach dzisiejszej Brazylii, naukowcy zidentyfikowali skamieniałe szczątki tej rośliny jako wczesnego członka linii zwanej sagowcami lub sagowcami, która przetrwała do dnia dzisiejszego. Odkrycie to poszerza naukowe zrozumienie odporności tych roślin, która utrzymywała się podczas dwóch masowych wyginięć.

Raphael Spekerman, absolwent Instytutu Badawczego Senckenberga i Muzeum Historii Naturalnej w Niemczech i główny autor książki Artykuł opisujący skamieniałość W przeglądzie paleobotaniki i palinologii.

Zachowany gatunek nazwano Iratinia australis; Słowo „Australia” to łacińskie słowo oznaczające „południe”, a skamielina pochodzi z południowej części skalistej warstwy znanej jako formacja Irati. To mały kawałek drewna – nieco ponad pięć cali długości i około 2,5 cala średnicy – ale to wystarczyło, aby zobaczyć, że ma on wspólne kluczowe cechy z dzisiejszymi roślinami.

„Jeśli przetniesz dzisiaj tasakiem, zobaczysz ten sam wzór anatomiczny, który możesz zobaczyć w naszych skamielinach” – powiedział Spekerman.

Pozostałe sagowce są często nazywane „żywymi skamielinami”, podobnie jak dzisiejsze coelacanth, które zachowują wiele cech charakterystycznych dla ryb przodków sprzed setek milionów lat.

Ta linia poniosła dwie katastrofy, kiedy zginęła większość życia poza planetą. Pierwsza wystąpiła pod koniec permskiego okresu geologicznego 250 milionów lat temu i jest często nazywana Wielka śmierć. Było to największe masowe wymieranie w historii Ziemi i otworzyło ewolucyjne drzwi do pojawienia się dinozaurów. Drugi to wymarcie, które wydarzyło się 66 milionów lat temu Era dinozaurów dobiegła końca.

„To naprawdę długa historia na ziemi” – powiedział Andre Jasper, profesor biologii na Uniwersytecie Tacuari Valley w Brazylii i autor artykułu. „Można go znaleźć, ten typ rośliny, w Australii, Azji, Afryce, Ameryce. Rozprzestrzenił się na całym świecie”.

Cykladyjczycy nigdy nie zdominowali królestwa roślin, chociaż w niektórych miejscach rozkwitali. Osiągnęły szczyt ponad 120 milionów lat temu, zanim zostały prześcignięte przez rośliny kwitnące, a nawet starożytne rośliny, takie jak drzewa iglaste, które szybciej się rozmnażały i dostosowywały do ​​zmieniających się nisz środowiskowych.

„Ci ludzie byli pożywieniem dla dinozaurów” – powiedziała Denise Stephenson, emerytowana kustosz nowojorskiego Ogrodu Botanicznego i ekspert od cykladaliów, który nie był zaangażowany w badania.

Jednak sagowce nigdy nie zniknęły, a obecnie istnieje około 350 gatunków. Być może najbardziej znaną jest palma sago, która jest rośliną ozdobną, która przypomina małą palmę, ale w rzeczywistości nie jest palmą.

Zamiast tego, jak wszystkie cycadalis, palma sago ma charakterystyczną strukturę żył, które rozciągają się od liści do łodygi. Okrągłe skamieniałości również zachowują tę cechę, zwaną śladami liści.

Skamieniałość Iratinia australis została wydobyta wiele dziesięcioleci temu. Opierając się na kształtach liści, botanicy błędnie zidentyfikowali je jako należące do innej grupy roślin zwanych likopsydami. W tym czasie w tej części Gondwany likopsydów było wiele, więc skamieniałości poświęcono niewiele uwagi, dopóki pan Spiekermann, który przygotowuje rozprawę doktorską na temat likopsidów, nie przyjrzał się bliżej.

„Widziałem zupełnie inną sekcję zwłok” – powiedział pan Spekerman.

W Chinach znaleziono skamieniałe liście z tego samego okresu, które uważa się za części roślin pierścieniowych. Ale to było nasze pierwsze spojrzenie na zdrewniałą część starożytnego Cykladali.

„Anatomiczne szczegóły są niesamowite” – powiedział dr Stephenson. „Myślę, że o tym marzy każdy starożytny botanik – i pierwszy zidentyfikowany w skałach dawnej Gondwany”.

Szerokie rozmieszczenie geograficzne wskazuje, że nawet wtedy kolarze byli już w pobliżu.

„Pomysł jest taki, wow, jedną z takich rzeczy mamy w Brazylii, a drugą w Chinach” – powiedział dr Stephenson. „Ci faceci muszą być znacznie starsi, niż mamy do tej pory w zapisach kopalnych, aby dotrzeć do powierzchni Ziemi”.

To odkrycie było częścią trendu starożytnych roślin, które okazały się jeszcze starsze, powiedział William A. Demichel, kurator paleontologii w Smithsonian National Museum of Natural History, który nie był zaangażowany w badania Iratenia Australia.

„W ciągu ostatnich 10-15 lat dokonano wielu odkryć roślin, które pojawiły się znacznie wcześniej, niż wcześniej sądzono” – powiedział.