Phoebe Newman 
Nowe badanie stanowi pierwszą globalną ocenę wywołanych przez człowieka zmian w naturalnych obszarach zalewowych, podkreśla znaczące straty w ciągu 27 lat i dostarcza wiedzy na temat przywracania i ochrony tych kluczowych ekosystemów. Wspólne wysiłki, wykorzystujące dane satelitarne i analizy geoprzestrzenne, podkreślają pilną potrzebę opracowania świadomych strategii rozwoju w celu ograniczenia ryzyka powodziowego i zachowania najważniejszych punktów różnorodności biologicznej w tych regionach.
Nowe badania ujawniają dewastację przez człowieka globalnych obszarów zalewowych
Badania przeprowadzone przez hydrologa z Uniwersytetu Teksasu w Arlington, opublikowane w czasopiśmie Dane naukoweZapewnia bezprecedensową, globalną ocenę wpływu człowieka na naturalne tereny zalewowe. Badania te mogą stanowić podstawę przyszłych strategii rozwoju, których celem jest rewitalizacja i ochrona kluczowych ekosystemów obszarów zalewowych, które są niezbędne dla dzikiej przyrody, czystości wody i zmniejszania ryzyka powodziowego dla ludzi.
Głównym autorem badania był Adnan Rajib, adiunkt na Uniwersytecie Arlington na Wydziale Inżynierii Lądowej. Doktorant Qianjin Cheng odegrał ważną rolę w rozwoju badań.
Naukowcy z amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (EPA) Charles Lane, Heather Golden i Jay Christensen; Ituhausa Isibor z Texas A&M University w Kingsville; W badaniu współpracował Chris Johnson z The Nature Conservancy. Praca została sfinansowana przez NASA Oraz Narodowa Fundacja Nauki.
„Konkluzja jest taka, że świat jest narażony na większe ryzyko powodzi, niż nam się wydawało, zwłaszcza biorąc pod uwagę wpływ rozwoju człowieka na tereny zalewowe” – powiedział Rajib. „W ciągu 27 lat, między 1992 a 2019 rokiem, świat stracił aż 600 000 kilometrów kwadratowych terenów zalewowych z powodu zakłóceń działalności człowieka, które obejmują rozwój infrastruktury, budowę przemysłu i przedsiębiorstw oraz rozwój rolnictwa”.
Zespół wykorzystał dane teledetekcji satelitarnej i analizy geoprzestrzenne do zbadania 520 głównych dorzeczy na świecie, odkrywając nieznane wcześniej wzorce przestrzenne i trendy zmian obszarów zalewowych człowieka.
„Mapowanie obszarów zalewowych na świecie jest stosunkowo nowe. Chociaż rośnie świadomość konieczności dokładnego mapowania obszarów zalewowych i zrozumienia ryzyka powodziowego, nie podjęto próby „mapowania zakłóceń ludzkich na tych obszarach zalewowych w skali globalnej”. „Dokonano tego w mniejszych obszarach na całym świecie, z pewnością w Stanach Zjednoczonych i Europie, ale nie w obszarach świata ubogich w dane”.
Z badania wynika, że siedliska na terenach podmokłych są zagrożone i że jedna trzecia całkowitej globalnej utraty terenów podmokłych na terenach zalewowych miała miejsce w Ameryce Północnej. Rajib powiedział, że zakres zagrożeń na terenach zalewowych jest znacznie większy, niż wcześniej sądzono. On i jego zespół zbadali zdjęcia satelitarne obszarów zalewowych wykonane w ciągu ostatnich 27 lat.
„Chcieliśmy przyjrzeć się terenom zalewowym na poziomie sąsiedztwa” – powiedział Cheng. „Chcieliśmy zobaczyć wpływ rozwoju na osobę mieszkającą na terenach zalewowych lub w ich pobliżu. Niektóre zmiany na tych zdjęciach są dobre, np. sadzenie drzew lub budowa parków. Jednak wiele zdjęć ujawnia niepokojące rezultaty. Na przykład , zaobserwowaliśmy znaczny wzrost w zagospodarowaniu parkingów lub wznoszeniu budynków bez umożliwienia wystarczającego odpływu wody deszczowej.
„Równiny zalewowe na całym świecie to obszary o dużej różnorodności biologicznej, które zapewniają również ludziom szeroki zakres usług ekosystemowych” – powiedział Johnson, współautor artykułu. „Mamy nadzieję, że to badanie rzuci światło na to ważne siedlisko, które tracimy, a także na sposoby, w jakie możemy to zrobić Odwracając tę tendencję.
Badanie to powinno zapewnić planistom istotne narzędzie umożliwiające zmniejszenie ryzyka powodziowego dla ludzi, stwierdziła Melanie Sattler, przewodnicząca i profesor Wydziału Inżynierii Lądowej.
„Praca Rajiba może służyć jako nasza soczewka, która pomoże w kierowaniu przyszłym rozwojem w celu zmniejszenia podatności na powodzie w zmieniającym się klimacie” – powiedział Sattler. „Mamy nadzieję, że w niektórych przypadkach to badanie pomoże nam naprawić błędy, które popełniliśmy w wyniku poprzednich decyzji rozwojowych”.
Odniesienie: „Anthropogenic Changes in Global Floodplains 1992-2019” Adnan Rajib, Qianjin Zeng, Charles R. Lin, Heather E. Golden, J.R. Christensen, Ituhausa I. Ezebor i Chris Johnson, 28 lipca 2023 r., Dane naukowe.
doi: 10.1038/s41597-023-02382-x
