Najnowszy film Michaela Caine’a to brytyjska odpowiedź na „Szeregowca Ryana”.

Wielki uciekinier To wciągająca eksploracja miłości, straty, pamięci i traumy. Jest to także ostatni film swojej gwiazdy, Michaela Caine’a. Niedawno ogłosił, że odchodzi na emeryturę. Film opowiada prawdziwą historię weterana Royal Navy, Bernarda Jordanaktóry „uciekł” ze swojego domu opieki w czerwcu 2014 r., aby wziąć udział w obchodach 70. D-Day w Normandii.

Film śledzi losy Caine’a, Berniego, który rozpoczyna głęboko osobiste i emocjonalne rozliczenie ze swoją wojną. Jest to podróż, którą podejmuje przy wsparciu swojej stoickiej żony Erin, pięknie zagranej. Nieżyjąca już Glenda Jackson.

Wielki uciekinier Posługuje się dobrze znanym narzędziem do opowiadania historii: wyniszczonym wojną weteranem. Czyniąc to, postrzega siebie jako brytyjską odpowiedź na to pytanie Szeregowiec Ryan (1998). Film, który składa hołd pokoleniu wojny, podkreśla nostalgię za latami czterdziestymi XX wieku i podkreśla zdecydowane roszczenia Wielkiej Brytanii do pamięci o inwazji aliantów.

Kłopotliwy powrót do domu

O burzliwym powrocie do domu Homera Odyseusz Na fali hollywoodzkich filmów z lat 70. i 80. XX w., skupiających się na wściekłych, wyobcowanych weteranach z Wietnamu, takich jak Łowca jeleni (1978) i Apokalipsa teraz (1979) były żołnierz, który przeżył traumę, od dawna jest postacią o znaczeniu kulturowym. Było to szczególnie widoczne w brytyjskim przemyśle filmowym w ciągu ostatnich trzydziestu lat.

Weźmy na przykład trylogię filmów nakręconych pod koniec lat 80., z których wszystkie dotyczyły powrotu zniszczonych bitwami weteranów Falklandów na „cywilną ulicę”: Został wskrzeszony (1989), rolka (1988) i Dla królowej i ojczyzny (1989). Czy nowsze produkcje skupiające się na powracających żołnierzach, m.in Banita (2007), Weteran (2011) i oczywiście Harry’ego Browna (2009).

W tym ostatnim wystąpił Michael Caine w roli weterana Królewskiej Marynarki Wojennej, który postanawia oczyścić swoją zubożoną posiadłość w centrum miasta od przestępczości.

Postać Kane’a, „Bernie”, wyraźnie różni się od Harry’ego Browna (nie robi nic bardziej kontrowersyjnego niż kopanie opon antyspołecznych motocyklistów). Jednak jako postać filmowa zawdzięcza coś tym filmowym odpowiednikom. Podobnie jak oni nosi blizny wojny psychologicznej, blizny, które budzą go w nocy i zabierają z powrotem na brzeg inwazji na wybrzeżu Normandii.

Dzień D w filmie

Inwazja na Normandię była tematem wielu filmów, być może najsłynniejszego Najdłuższy dzień (1962). Jednak w dzisiejszych czasach najsłynniejszym filmem D-Day jest niewątpliwie film Stevena Spielberga Szeregowiec Ryan (1998) z Tomem Hanksem i Mattem Damonem w rolach głównych.

Ma na celu uhonorowanieNajwspanialsze pokolenie„, film zaczyna się od sceny, w której stary żołnierz (szeregowy Ryan) przeszukuje groby na rozległym amerykańskim cmentarzu wojskowym z widokiem na plażę Omaha w Normandii. 6 czerwca 1944 r. to tutaj rozegrały się jedne z najzaciętszych walk.

Po odnalezieniu grobu, którego szuka, starszy wojownik klęka, zanim kamera przybliży jego oczy, aby Spielberg mógł zabrać nas z powrotem na bitwę w ten szary wiosenny poranek. To potężna scena i wyraźnie inspirująca Wielki uciekinierszef, Olivera Parkera.

Faktycznie, cień Szeregowiec Ryan Cały czas wydaje się duży. Podobnie jak Spielberg, Parker zabiera nas z powrotem na cmentarz w Normandii, tym razem na cmentarz Komisji Grobów Wojennych Wspólnoty Narodów w miasteczku Bayeux. Każe nam wędrować między rzędami nagrobków i poprzez serię retrospekcji być świadkami rzezi na wybrzeżu w wyblakłych kolorach, z solą i morską mgłą w oczach.

Myślę, że te podobieństwa ujawniają ostateczny sens Wielki uciekinier. Poprzez znajomy motyw zniszczonego wojną brytyjskiego weterana, film składa hołd tym, którzy walczyli i zwyciężyli w II wojnie światowej. To pokolenie było w ostatnich latach bardzo wychwalane, zwłaszcza wśród nostalgii za latami czterdziestymi XX wieku wywołanej Brexitem.

Czyniąc to, filmowy epilog Kane’a także stanowczo przedstawia brytyjskie żądanie dotyczące rocznicy D-Day (wraz z obowiązkowymi wykopaliskami na temat „spóźnienia” konfliktu amerykańskiego sojusznika). Właściwie jest to kinowy odpowiednik nowego filmu Pomnik wojny w Normandii w Wielkiej Brytaniizostał zaprezentowany zaledwie dwa lata temu, w czerwcu 2021 r.

Czas pokaże, czy film Parkera będzie nadal wywierał taki sam wpływ na kulturę, jak wielokrotnie nagradzana produkcja Spielberga. Ale dzięki potężnej obecności Michaela Caine’a z pewnością jest na to duża szansa.

Sama EdwardsaCzytelnik współczesnej historii politycznej na Uniwersytecie Loughborough.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa Na licencji Creative Commons. Przeczytać Oryginalny artykuł.