Zmarł kapitan złotej ery rugby Manawatu, All Black Duncan Hales

Były All Black Duncan Hales, który był kapitanem Manawatu podczas ich jedynego zwycięstwa w Ranfurly Shield w 1976 roku, zmarł w Wielkiej Brytanii w poniedziałek wieczorem (czasu nowozelandzkiego) w wieku 76 lat.

Pochodzący z Dannevirke Hales rozegrał 23 mecze i cztery testy dla All Blacks w latach 1972–73, reprezentując Canterbury.

Pomocnik i skrzydłowy, rozegrał jeden mecz w Hawke's Bay w 1974 roku, następnie przeniósł się do Manawatu i rozegrał 37 meczów od 1975 do 1977.

To była złota era Manatui, kiedy drużyna była pełna All Blacks, a Hales był kapitanem drużyny w 1976 roku, kiedy drużyna zdobyła Ranfurly Shield z Auckland.

Manawatu bronił Tarczy 13 razy, zanim stracił ją na rzecz North Auckland w 1978 roku.

Jest to jedyny raz, kiedy Al-Ittihad zdobył słynny puchar, z wyjątkiem sytuacji, gdy w latach dwudziestych XX wieku połączył się z Horowhenua, tworząc Mana'uhinua i zdobył Tarczę Obrony w 1927 roku.

Dwóch byłych kolegów z drużyny Hills Manawatu złożyło mu hołd.

Ken Granger powiedział, że miło wspomina grę przeciwko Hills i wiele prób, jakie Hills dla niego podejmował.

Jim Carroll był zasmucony wiadomością o śmierci Halesa.

„Hami był darem niebios dla bardzo młodego obrońcy w 1974 roku. Jego uśmiech, kiedy podnosił tarczę przy wyjściu z Eden Park, nigdy nie zostanie zapomniany”.

Według akt Lindsay Knight File z New Zealand Rugby Museum, Hales zadebiutował w pierwszej klasie drużyny Hawke's Bay B w 1969 roku, a po grze w klubowym rugby w Lincoln College w Christchurch zadebiutował w barwach Canterbury w sezonie 1971.

Po kilku meczach został wybrany na Wyspę Południową w meczu między wyspami w tym roku.

Hales został wybrany na krajową trasę koncertową All Blacks w 1972 roku i zdobył siedem przyłożeń w tylu meczach.

Ponownie grał dla Wyspy Południowej, był w drużynie uniwersytetów Nowej Zelandii, zasmakował sukcesu Ranfurly Shield w drużynie Canterbury i rozegrał wszystkie trzy mecze przeciwko koncertującemu Wallabies.

Następnie został wybrany na tournée po Wielkiej Brytanii i Francji w latach 1972–73, gdzie wystąpił w 17 meczach, w tym w międzynarodowym meczu z Walią.

Rozegrał mecze próbne w 1973 i 1974 roku, ale nigdy więcej nie zagrał dla All Blacks.

Po rozegraniu 105 meczów najwyższej klasy Hales przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby studiować i zostać kręgarzem.