W przeciwieństwie do popularnego w kulturze popularnej obrazu fizyków teoretycznych, którzy samotnie bazgrają po tablicach pokrytych chmurami kredowego pyłu, dr Massey lubi pracować z ludźmi. W zamian ludzie uważają go za wystarczająco głośnego, aby wymawiać jego imię w odpowiednich pokojach. Skończył jeden projekt i wkrótce następny wpadł mu w ręce. Ma także tendencję do dziedziczenia organizacji, które potrzebują wskazówek, ostatnio gigantycznej Organizacji Magellan, która stoi w obliczu zawirowań finansowych.
Zaangażowanie doktora Masseya w projekt teleskopu nastąpiło pod koniec jego kadencji na wydziale Art Institute of Chicago. Podczas spotkania zarządu w Woods Hole Marine Biology Laboratory w Massachusetts Robert Zimmer, ówczesny rektor Uniwersytetu w Chicago, zwrócił się do niego z propozycją zasiadania w zarządzie gigantycznej korporacji Magellan. Rok później dr Massey został wybrany na prezydenta.
Spośród wszystkich jego publikacji i wyróżnień jedna wyróżnia się, stwierdził dr Massey. W 1995 roku objął prezydenturę swojej macierzystej uczelni, Morehouse College, uczelni dla czarnych mężczyzn w Atlancie, będącej miejscem pogrzebu doktora Kinga. „Gdyby nie Morehouse, nie byłbym tu, gdzie jestem dzisiaj” – powiedział.
Rozdarty pomiędzy światami
Doktor Massey dorastał w Hattiesburgu w stanie Mississippi, w czasach największej segregacji. Gdybyś był czarny, siedziałbyś na werandzie i oglądał filmy, jeździł autobusami z tyłu i przemykał bocznymi wejściami do sklepów – jeśli w ogóle można było tam robić zakupy – wspomina. Kiedy na chodniku pojawiła się biała osoba, usunęła się z drogi.
Zdesperowany, by wyjechać, był zachwycony, gdy w wieku 16 lat zdobył stypendium na Uniwersytecie Morehouse. Ale szybko zdał sobie sprawę, że jego koledzy z klasy patrzyli z góry na ludzi z Mississippi. „Więc powiedziałem: «Pokażę im»” – powiedział dr Massey. „Jaki jest najtrudniejszy kurs?” Wybrał fizykę, bo czuł, że ma coś do udowodnienia.
W konsorcjum czterech uczelni był jedynym studentem na swoim roku studiującym fizykę. Ale nigdy nie był sam. Wręcz przeciwnie, lubił gubić się w równaniach. Wiele lat później w swoim kraju Dziennikdr Massey opisał „najpełniejsze pogrążenie się w stanie medytacji, jakie kiedykolwiek osiągnąłem”.
Swoją pasję wykorzystał w programie doktoranckim na Uniwersytecie Waszyngtońskim w St. Louis, gdzie badał zachowanie ciekłego helu w pobliżu zera absolutnego. W 1966 roku uzyskał stopień doktora, dołączając do grupy kilkunastu czarnych fizyków z całego kraju, którzy dokonali tego samego wyczynu.
Wkrótce potem dr Massey przeniósł się do Chicago, aby pracować w pobliskim Argonne National Laboratory, badając dziwne zachowanie fal dźwiękowych w nadciekłym helu, co zdawało się przeczyć prawom fizyki. Jego praca przykuła uwagę badaczy z Urbana-Champaign, a także Anthony'ego Leggetta, teoretyka z Uniwersytetu w Sussex w Anglii, którego wiedza na temat helu Później otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.
„Podróżujący ninja. Rozrabiaka. Badacz bekonów. Ekspert od ekstremalnych alkoholi. Obrońca zombie.”
