Woda oceaniczna płynie kilometrami pod „Lodowcem Doomsday”, co może mieć tragiczny wpływ na podniesienie się poziomu morza

CNN
—

Woda oceaniczna spycha kilometry w dół Lodowiec Doomsday na Antarktydzie Nowe badania, w których wykorzystano dane radarowe z kosmosu do prześwietlenia ważnego lodowca, czynią go bardziej podatnym na topnienie, niż wcześniej sądzono.

Kiedy stosunkowo ciepła, słona woda oceaniczna spotyka się z lodem, powoduje „silne topnienie” pod lodowcem i puszką Oznacza to, że trwają prace nad prognozami globalnego wzrostu poziomu morza Jak wynika z badania opublikowanego w poniedziałek w Proceedings of the National Academy of Sciences.

Lodowiec Thwaites na Antarktydzie Zachodniej – nazywany „Lodowcem Doomsday”, ponieważ zawiera… Załamanie mogłoby spowodować katastrofalny wzrost poziomu mórz – Jest to największy lodowiec na świecie i ma mniej więcej wielkość stanu Floryda. Jest także najbardziej wrażliwym i niestabilnym lodowcem na Antarktydzie, głównie dlatego, że teren, na którym się znajduje, opada w dół, umożliwiając wodzie oceanicznej pochłonięcie lodu.

Thwaites, który już przyczynia się do 4% wzrostu poziomu mórz na świecie, zawiera wystarczającą ilość lodu, aby podnieść poziom mórz o ponad dwie stopy. Ale ponieważ działa również jako naturalna tama na otaczającym lodzie w Zachodniej Antarktydzie, Naukowcy oszacowali Jego całkowite zawalenie się może ostatecznie spowodować podniesienie się poziomu mórz o około 3 metry, co będzie katastrofą dla społeczności przybrzeżnych świata.

Kilka badań wskazało na ogromne słabości Thwaitesa. Globalne ocieplenie, spowodowane spalaniem przez człowieka paliw kopalnych, pozostawiło je w tyle Wiszące za paznokcie Według badania z 2022 r.

Najnowsze badania dodają nowy i niepokojący czynnik do przewidywań dotyczących jej losu.

Zespół glacjologów pod kierownictwem naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvine wykorzystał dane radarowe o wysokiej rozdzielczości zebrane w okresie od marca do czerwca ubiegłego roku, aby stworzyć zdjęcie lodowca w promieniach rentgenowskich. Umożliwiło im to stworzenie obrazu zmian w „linii podłoża” wyspy Thwaites, czyli w miejscu, w którym lodowiec unosi się nad dnem morskim i staje się pływającym szelfem lodowym. Linie uziemiające mają kluczowe znaczenie dla stabilności pokryw lodowych i stanowią główną słabość regionu Thwaites, ale są trudne do zbadania.

„W przeszłości dysponowaliśmy jedynie skąpymi danymi, aby się temu przyjrzeć” – powiedział Eric Rignot, profesor nauk o systemach Ziemi na Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine i współautor badania. Bądź. „Dzięki temu nowemu zbiorowi danych, który jest publikowany codziennie przez kilka miesięcy, mamy dokładne obserwacje tego, co się dzieje”.

Zaobserwowali, jak woda morska przepływa pod lodowcem przez kilka mil, a następnie ponownie wypływa, zgodnie z codziennym rytmem pływów. Kiedy woda wypłynie, wystarczy „podnieść” powierzchnię lodowca o kilka centymetrów, Regno powiedział CNN.

Zasugerował, że termin „strefa uziemienia” może być bardziej odpowiedni niż linia uziemienia, ponieważ według ich badań może ona przemieszczać się około 6,5 km w ciągu 12-godzinnego cyklu pływowego.

Prędkość wody morskiej, która przemieszcza się na duże odległości w krótkim czasie, zwiększa topnienie lodowców, ponieważ gdy lód się stopi, świeża woda zostanie wypłukana i zastąpiona cieplejszą wodą morską, powiedział Reno.

Dodał: „Masywna ingerencja wody morskiej na dużą skalę zwiększy oczekiwania dotyczące wzrostu poziomu morza w Antarktyce”.

Ted Scambos, glacjolog z Uniwersytetu Colorado w Boulder, który nie był zaangażowany w badania, nazwał badanie „zadziwiającym i ważnym”.

„Ten wynik ukazuje proces, który nie został jeszcze uwzględniony w modelach” – powiedział CNN. Chociaż wyniki te dotyczą tylko niektórych obszarów lodowca, w naszych prognozach może to przyspieszyć tempo utraty lodu.

James Smith, geolog morski z British Antarctic Survey, który nie był zaangażowany w badania, powiedział, że jedyną niepewnością, którą należy rozwiązać, jest to, czy napływ wody morskiej pod Thwaites jest nowym zjawiskiem, czy też był znaczący, ale nieznany przez długi czas .

„Tak czy inaczej jest to niewątpliwie ważny proces, który należy uwzględnić w modelach pokrywy lodowej” – powiedział CNN.

Noel Gormelin, profesor obserwacji Ziemi na Uniwersytecie w Edynburgu, powiedział, że wykorzystanie danych radarowych w tych badaniach było interesujące. „Jak na ironię, wyruszając w kosmos, korzystając z naszych rosnących możliwości kosmicznych, wiele się dowiadujemy o tym środowisku” – powiedział CNN.

Gormelin, który nie był zaangażowany w badania, powiedział, że nadal istnieje wiele niewiadomych co do tego, co wyniki badania oznaczają dla przyszłości Thwaites. Nie jest również jasne, jak powszechny jest ten proces wokół Antarktydy, powiedział CNN, „chociaż jest bardzo prawdopodobne, że może to nastąpić również gdzie indziej”.

Antarktyda, odizolowany i złożony kontynent, wydaje się coraz bardziej podatna na kryzys klimatyczny.

Analizując dane satelitarne i korzystając z modeli klimatycznych, odkryli, że tak rekordowo niski poziom „jest mało prawdopodobny bez wpływu zmian klimatycznych”.

W oddzielnym badaniu, również opublikowanym w poniedziałek, naukowcy z British Antarctic Survey sprawdzili, dlaczego tak się dzieje. Rekordowo niski poziom lodu morskiego w zeszłym roku wokół Antarktydy.

Topniejący lód morski Nie wpływa to bezpośrednio na wzrost poziomu morza, ponieważ Jednak już pływa Pozostawia przybrzeżne pokrywy lodowe i lodowce wystawione na działanie fal i ciepłej wody oceanicznej, co czyni je bardziej podatnymi na topienie i rozpad.

Naukowcy wykorzystali także modele klimatyczne do przewidzenia potencjalnej szybkości odbudowy po tak ekstremalnej utracie lodu morskiego i odkryli, że nawet po dwóch dekadach nie cały lód powróci.

„Wpływ utrzymującego się na niskim poziomie lodu morskiego na Antarktydzie przez ponad dwadzieścia lat będzie ogromny, w tym na lokalną i globalną pogodę” – stwierdziła w oświadczeniu Louise Syme, współautorka badania BAS.

Odkrycia te stanowią dowód z ostatnich kilku lat, że region stoi przed „trwałą zmianą reżimu” – napisali autorzy.