Przerażająca skamielina orła sprzed 25 milionów lat znaleziona w niesamowitym stanie

Naukowcy odkryli szczątki starożytnego sępa w pobliżu suchego, suchego jeziora w Australii Południowej. Uważa się, że majestatyczny ptak terroryzował trawę 25 milionów lat temu, kiedy na Ziemi roiło się od bujnych lasów i, z punktu widzenia orła, bezradną ofiarą.

Znalezisko składa się z 63 masywnych, dobrze zachowanych skamieniałości, które obejmują prawie cały szkielet orła.

Paleontolog z Flinders University Trevor Worthy, współautor badania odkrycia opublikowany W poniedziałek w Journal of Historical Biology skamieniałości zostały opisane jako „fascynujące”.

„Rzadko można znaleźć choćby jedną skamieniałą kość orła” – powiedziała Eileen Mather, pierwsza autorka badania i doktorantka z paleontologii na Flinders University w Australii. „Posiadanie większości szkieletu jest bardzo ekscytujące, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego wiek” – powiedział Mather.

Orły znajdują się na szczycie łańcucha pokarmowego, a niektóre żerują na wiewiórkach, psach preriowych i królikach i wykorzystują niebo jako bezpieczną przystań. „Zawsze jest ich mniej – i dlatego rzadko są zachowani jako przodkowie” – powiedział Worthy.

Te liczne skamieniałości, znalezione w pobliżu opuszczonego jeziora Pinpa w Australii, są nie tylko rzadkim znaleziskiem, ale należą również do jednego z najstarszych i najpotężniejszych ptaków drapieżnych na świecie.

„Ten gatunek był mniejszy i mniej zwinny niż sęp klinatoogonowy, ale jest największym znanym sępem z tego okresu w Australii” – powiedział Mather. Ogon klina lub „kliny”, jak jest znany w Australii, jest szerokoskrzydłym ptakiem drapieżnym o wielkości podobnej do bielika amerykańskiego. Wygra bitwę).

Nazywany Archaehierax sylvestris, ta prehistoryczna uskrzydlona alfa była niepodobna do żadnej znanej nam rodziny sępów i miała stosunkowo krótką rozpiętość skrzydeł. Ale wykorzystała tę funkcję na swoją korzyść.

Kiedyś umiejętnie unikała drzew i gałęzi, ścigając swoje ofiary, i uważa się, że zaatakowała zwierzęta w zasadzce, uzbrojona w masywną stopę około sześciu cali. Jak twierdzą naukowcy, wysoko na drzewach upierzony łowca atakował koale, oposy i inne zagrożone zwierzęta.

„Największe drapieżniki torbacze w tamtym czasie były wielkości małego psa lub dużego kota, więc Archaehierax z pewnością rządził grzędą” – powiedział Mather. „Był to jeden z największych drapieżników lądowych późnego oligocenu, żerujący na żyjących wówczas ptakach i ssakach”.

To odkrycie jest kolejnym z niedawnej serii niezwykłych odkryć kopalnych. Inne obejmują szczątki prehistorycznego gada ptasiego odkrytego w okresie prehistorycznym Nalot policji, starożytny potwór morski, który wygląda jak Ogromna „pływająca głowa”.