Badanie jest pierwszym, w którym wykazano odporność krzyżową za pomocą szczepionek.
Naukowcy z Northwestern Medicine wykazali po raz pierwszy, że szczepionki koronawirusowe i wcześniejsze infekcje koronawirusowe mogą zapewnić szeroką odporność na inne podobne koronawirusy. Odkrycia budują uzasadnienie dla globalnych szczepionek na koronawirusy, które mogą być przydatne w reagowaniu na przyszłe pandemie.
„Do czasu naszego badania nie było jasne, że jeśli byłeś narażony na koronawirusa, czy możesz uzyskać ochronę krzyżową między innymi koronawirusami? Główny autor Pablo Benaluza McMaster, profesor nadzwyczajny mikrobiologii i immunologii na Uniwersytet Północno-Zachodni Feinberg School of Medicine.
Wyniki zostały niedawno opublikowane w Dziennik Badań Klinicznych.
Trzy główne rodziny koronawirusów wywołujących choroby u ludzi to:
- Sarbecovirus, który obejmuje szczep SARS-CoV-1, który był odpowiedzialny za wybuch ostrego zespołu oddechowego (SARS) w 2003 roku, a także SARS-CoV-2, który jest odpowiedzialny za COVID-19
- Embecovirus, do którego należy OC43, który często odpowiada za przeziębienie
- Merbekowirus, wirus odpowiedzialny za zespół oddechowy na Bliskim Wschodzie (MERS), został po raz pierwszy zgłoszony w 2012 roku.
Szczepionki wykazały odporność krzyżową
Badanie wykazało, że osocze ludzi zaszczepionych przeciwko SARS-CoV-2 wytwarzało przeciwciała reaktywne (potencjalnie zapewniające ochronę) przeciwko SARS-CoV-1 i koronawirusowi przeziębienia (OC43). Badanie wykazało również, że myszy immunizowane szczepionką SARS-CoV-1 opracowaną w 2004 r. generowały odpowiedź immunologiczną, która chroniła je przed narażeniem nosa na SARS-CoV-2. Wreszcie, badanie wykazało, że poprzednia infekcja koronawirusem może chronić przed kolejnymi infekcjami innymi koronawirusami.
Myszy zaszczepione szczepionkami COVID-19, a następnie narażone na koronawirusa przeziębienia (HCoV-OC43, który różni się od szczepu SARS) były częściowo immunizowane przeciw przeziębieniu, ale zgodnie z wynikami badań ochrona była mniej silna. Naukowcy wyjaśniają, że powodem jest to, że SARS-CoV-1 i SARS-CoV-2 są genetycznie podobne – jak kuzyni do siebie – podczas gdy koronawirus przeziębienia jest bardziej rozbieżny niż SARS-CoV-2.
„Dopóki koronawirus przekracza 70%, myszy są chronione” – powiedział Penaloza-MacMaster. Jeśli są narażeni na zupełnie inną rodzinę koronawirusów, szczepionki mogą dawać mniejszą ochronę.
Czy będzie jedna uniwersalna szczepionka przeciwko wirusowi Corona?
Autorzy badania stwierdzili, że biorąc pod uwagę różnice w poszczególnych rodzinach koronawirusów, odpowiedź brzmi „prawdopodobnie nie”. Powiedzieli jednak, że może istnieć sposób na opracowanie szczepionki dla każdej rodziny koronawirusów (Sarbecovirus, Embecovirus i Merbecovirus).
„Nasze badanie pomaga nam ponownie ocenić koncepcję uniwersalnej szczepionki na koronawirusa” – powiedział Penaloza-MacMaster. „Możliwe, że nie ma jednej szczepionki, ale możemy skończyć z szczepionką generyczną dla każdej z głównych rodzin koronawirusów, na przykład uniwersalną szczepionką przeciwko wirusowi Sarpic przeciwko SARS-CoV-1, SARS-CoV-2 i inne szczepionki związane z wirusami SARS, Corona lub Embecovirus są uniwersalne dla HCoV-OC43 i HKU1, które powodują przeziębienie”.
W badaniu Penaloza-MacMaster współpracował z lekarzem medycyny północno-zachodniej Igorem Koralnikiem, szefem chorób neuroinfekcyjnych i globalnej neuronauki w Feinbergu, oraz Lavanyą Visvabharathy, badaczem podoktoranckim w zakresie neurologicznych objawów COVID-19 w Feinbergu, aby ocenić odporność. Reakcje u ludzi, którzy otrzymali szczepionki SARS-CoV-2, a także u pacjentów z COVID-19 przyjętych do Northwestern Memorial Hospital.
„Odkryliśmy, że u tych osób rozwinęły się reakcje przeciwciał, które neutralizowały koronawirusa przeziębienia, HCoV-OC43” – powiedział Penaloza-MacMaster. „Teraz mierzymy, jak długo trwa ta wzajemna ochrona”.
Lata badań nad HIV doprowadziły zespół do tego odkrycia
Przed pandemią COVID-19 Penaloza-MacMaster przez dekadę studiował szczepionki przeciwko HIV. Jego wiedza na temat mutacji wirusa HIV skłoniła go do zakwestionowania reaktywności krzyżowej w szczepionkach koronawirusowych.
„Powodem, dla którego nie mamy skutecznej szczepionki przeciwko HIV, jest to, że trudno jest opracować reaktywne przeciwciała” – powiedział Penaloza-MacMaster. „Pomyśleliśmy więc: „A co, jeśli zajmiemy się problemem różnorodności koronawirusa (co ma kluczowe znaczenie dla opracowania globalnych szczepionek na koronawirusa) w taki sam sposób, w jaki podchodzimy do opracowywania szczepionki przeciwko HIV? „
Odniesienie: „Odporność ochronna po szczepieniu i zakażeniu koronawirusem MERS-CoV” Tanushri Danji, Nicole Palacio, Sarah Sanchez, Minchul Park, Jake Klass, Lavania Vesvaparathi, Thomas Ciucci, Igor J. Coralnik, Justin M. Rittner i Pablo Benaluza- McMaster 8 października 2021 r. Dziennik Badań Klinicznych.
doi: 10.1172/JCI151969
Pierwszymi autorami badania są Tanushri Danji i Nicole Palacio, obie z laboratorium Penaloza-MacMaster.
Finansowanie badania zostało zapewnione przez Narodowe Instytuty Zdrowia (grant DP2 DA051912-01).
„Podróżujący ninja. Rozrabiaka. Badacz bekonów. Ekspert od ekstremalnych alkoholi. Obrońca zombie.”
