Koniunkcja słoneczna – okres, w którym Słońce znajduje się między Ziemią a Marsem – rozpoczęła się 2 października, zatrzymując komunikację NASA z łazikiem. Zaciemnienie zakończyło się 19 października, a wytrwałość powróciła do poszukiwania śladów starożytnego życia na Czerwonej Planecie.
Od 25 października osiągnięto wytrwałość w niektórych wychodniach skalnych w obszarze na południe od pośredniego regionu planety, które są przedmiotem zainteresowania zespołu naukowego zajmującego się land roverem. Łazik ma na ramieniu robota skrobak, który może zeskrobać warstwy skał, aby zajrzeć do wnętrza tych skał.
Po odłupaniu skały sonda wysłała obrazy, aby pokazać, co znajduje się pod zardzewiałą górną warstwą: coś, co wyglądało na zbiór granulowanych minerałów i osadów.
„Wpatrywanie się do środka, aby spojrzeć na coś, czego nikt wcześniej nie widział. Erodowałem mały kawałek tej skały, aby usunąć warstwę powierzchniową i zajrzeć pod spód. Wycelowałem w mój następny cel dla #SamplingMars”, konto na Facebooku Perseverance opublikowane 9 listopada.
Zawartość minerałów w skałach krateru Jezero, który był niegdyś miejscem jeziora 3,7 miliarda lat temu, działa jak starożytna, niezakłócona kapsuła czasu. Mogą powiedzieć naukowcom, jak powstały skały i jaki był wówczas klimat. Może to zapewnić przegląd tego, jak wyglądały delty jezior i rzek, gdy planeta była cieplejsza i wilgotniejsza – i potencjalnie nadawała się do zamieszkania.
Perseverance wydaje się przygotowywać do pobrania próbki zerodowanej skały, aby zobaczyć, co tajemnice Marsa mogą ujawnić w South Séítah.
„Perseverance i jej zespół przebyli długą drogę w ciągu ostatnich ośmiu miesięcy działania na Marsie”, napisał w ostatnim poście na blogu Perseverance David Pedersen, współpracownik naukowy łazika PIXL na Politechnice Duńskiej. „Teraz jest to część normalnej rutyny misji dla łazika, polegająca na zbieraniu próbek skał i prowadzeniu badań zbliżeniowych za pomocą instrumentów zamontowanych na wieżyczce na końcu ramienia robota/manipulatora”.