Angela Tate Ze wszystkich legend rugby, które kiedykolwiek grały w tę grę, tylko nieliczne cieszą się bardziej uniwersalną miłością niż irlandzki pomocnik Brian O’Driscoll.
Grał przeciwko najlepszym graczom z całego świata podczas swojej 15-letniej międzynarodowej kariery w latach 1999-2014, w której 42-latek wygrał 133 występy w Irlandii i osiem razy więcej dla brytyjskich i irlandzkich lwów.
Po wejściu w dziedzinę krytycznej analizy w ciągu ostatnich kilku lat stał się jedną z najbardziej atrakcyjnych postaci ekranowych w grze.
Jednak w szybkim spojrzeniu wstecz, przyjrzymy się, jaki byłby jego piętnasty sen jego własnymi słowami cztery Łącznie z graczami z Anglii.
Sen Briana O’Driscolla XV:
Trzy plecy:
- 15 – Jason Robinson (Anglia)
- 14 – Tommy Poe (Irlandia)
- 11 – Jonah Lomo (Nowa Zelandia)
O’Driscoll o Robinsonie: „Aby mógł zobaczyć z bliska, do czego był zdolny. Dużo widzisz w sobotę, ale kiedy trenujesz i grasz, a przed sobotą widzisz zawodników tego kalibru. Widzisz kilka niezwykłych rzeczy, których kamery nie zawsze rejestrują .
„Jason, wiedziałem o nim bardzo niewiele w 2001 roku poza jego talentem do ligi rugby. Ale aby w pełni docenić jego ruchy stóp, musisz się przed tym bronić, a czasami było to okropne podczas treningu.
„Dużo bym go analizował, kiedy grałem przeciwko niemu, był równie wygodny na nogach i nie miało to dla niego żadnego znaczenia. Nie było preferencji w trzymaniu piłki, ale po prostu nie mogłeś sobie z tym poradzić Doskonalił też umiejętność nieprzewidywalności.
„Może i był małym facetem, ale też zbierał poważne ciosy”.
O’Driscoll na Lomu: „Nikt nie wyrósł ze sportu rugby tak jak on; był siłą natury z połączeniem szybkości, siły i rozmiaru, których nigdy wcześniej nie widział, z pewnością na skrzydle. Miał wszystkie cechy, do których aspirujesz w swoim mistrz.”
