Angela Tate Magicznie jeździ po dywanie tak gładko, że ukrywa prędkość.
Jesteśmy w samolocie Nowa łódź pościgowa dla Nowej Zelandii Rewolucyjnej Drużyny10-metrowa tratwa foliowa napędzana wodorem, która przechodzi ostatnie etapy rozruchu i testów w porcie Waitemata.
W cieniu mostu portowego płynącego z prędkością dziewięciu węzłów kierowca Chris „Curly” Salthouse cofa gaz i w momencie „Chase Zero” podnosi.
Zespół Emirates w Nowej Zelandii
Dobra przestrzeń w kabinie i wysokość rejsu zapewniają wygodną jazdę na nowozelandzkiej łodzi pościgowej napędzanej wodorem.
W mgnieniu oka cyfrowy Speedo pokazuje 30 węzłów, a Salthouse podnieca nas, gdy dociera do 41 węzłów. Wydaje się, że nie ma różnicy, dopóki nie skupisz się na kamieniu milowym i nie zobaczysz, jak miga. Rybak natychmiast wszedł na swoją łódź i pobliska fraza wyglądała jak żółw.
Czytaj więcej:
* America’s Cup: Team NZ wypuścił rewolucyjną łódź pościgową
* Powrót Chat: Dan Bernasconi i powolna strona faceta, który sprawia, że Team NZ idzie szybko
* Nowa Zelandia World Team Radical Speed Próba
* Nowa zielona maszyna Team NZ zrewolucjonizuje Puchar Ameryki
Salthouse uśmiecha się, obserwując naszą reakcję. Weteran sceny Pucharu Ameryki od 1988 roku, początkowo był żeglarzem, a od 2013 Challenge w San Francisco dowodził łodziami pościgowymi drużyny Nowej Zelandii.
Yachting widział rozwój swojej gry frustracyjnej i był szczęśliwy, widząc, jak ewoluuje również jego sprzęt. Nie ma piorunów droższych niż masywne silniki zaburtowe, jedynym hałasem w Chase Zero jest gwizdanie steru, coś, co projektanci Team New Zealand uważają, że mogą złagodzić, wprowadzając drobne poprawki.
Todd Niall/Rzeczy
Zespół Nowej Zelandii ściga kapitana łodzi Chrisa Salthouse w Chase Zero Hydrogen Energy.
„To rodzaj zmiany gry. Jest całkiem fajny, szczególnie podczas śliskich zakrętów na brzegu… Wszyscy wisieli, gdy byli odpychani na bok na starych łodziach” – powiedział o stabilności łodzi pod fachowymi rękami.
Salthouse był mężczyzną pośrodku na wstępnym teście. Projektanci chcieli, żeby się cofnął, a mający obsesję na punkcie prędkości Grant Dalton namawiał go do przekraczania granic.
Izba Gmin zwyciężyła, gdy weszli, ale w dziewiątym dniu mieli wystarczająco dużo pewności siebie, aby wyjść na całość i osiągnąć 50,3 węzła, udowadniając, że konstrukcja nadąża za monokokami AC75 ścigającymi się teraz w Pucharze Ameryki.
Zespół Emirates w Nowej Zelandii
Brak niebezpiecznej kilwateru to prawdziwa zaleta dla nowozelandzkiego zespołu, który udaremnił działanie łodzi pościgowej napędzanej wodorem.
W Barcelonie 2024 wszystkie zespoły powinny mieć łódź pościgową napędzaną wodorem, ponieważ Puchar Ameryki ma budować zielony wizerunek.
To nie tylko prędkość, ale także wydajność, która charakteryzuje ten nowy pojazd, a testy zasięgu były równie udane, jak próby prędkości.
Napełniliśmy zbiorniki do 96% i wyruszyliśmy, by opłynąć niektóre wyspy wokół Zatoki Hauraki. „Nie spodziewaliśmy się, że będziemy żeglować tak długo, jak my”, powiedział Salthouse.
„Zakończyliśmy jazdę około sześciu godzin i pokonaliśmy 280 kilometrów (151,2 mil morskich) ze średnią prędkością 28,3 węzła i nadal mieliśmy około 10% paliwa w zbiornikach”.
Patrząc na to z innej perspektywy, gdyby zespół z Nowej Zelandii wystąpił tego samego dnia na normalnej 11-metrowej łodzi pościgowej z podwójnymi obręczami zaburtowymi o mocy 250 KM, zużyłby 140 litrów benzyny na godzinę przy 28 węzłach, co daje łącznie 825 litrów . Normalna 11-metrowa łódź pościgowa ma tylko 800-litrowy zbiornik, więc nie sprowadziłaby go z powrotem do bazy ani nie dorównała zakresowi Chase Zero bez wyczerpania paliwa.
Kolejną korzyścią jest to, że nie ma budzenia, ponieważ żetony widzą łódź płynącą w odległości 1 metra od wody.
Podczas wyścigu w Auckland 2021 łodzie pościgowe zespołu często pozostawały po obu stronach toru, nie chcąc zakłócać powierzchni wody swoim wielkim kilwaterem. W Barcelonie mogą być w środku akcji, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Zdolna pomieścić sześcioosobową załogę – z pasami bezpieczeństwa – będzie używana przede wszystkim przez projektantów, którzy pobierają dane w czasie rzeczywistym z łodzi regatowych. Dla tych z głowami schowanymi w laptopach będzie to podróż marzeń w porównaniu z tym, co kiedyś musieli znosić, gdy pstrykali w klawiaturę, podczas gdy szkielety ślizgały się po wodzie.
Zespół Emirates w Nowej Zelandii
Nowozelandzki zespół pościgowy napędzany wodorem przeszła intensywną fazę testów w Auckland.
Po zaledwie pięciu tygodniach testów sprytni projektanci z Team New Zealand już widzieli, gdzie mogą posunąć tę łódź do przodu.
Ale w miarę upływu czasu w Barcelonie 2024, gdzie mogą być używane przez sędziów, łodzie graniczne VIP i łodzie do kamer telewizyjnych, wciąż jest to kwestia „małych kroków”, według Michaela Rasmussena, jednego z głównych projektantów projektu.
„Ale to jest miejsce, w którym widzimy przyszły kierunek”.
A przyszłość biegnie szybko, naprawdę szybko, uwierz mi.
