Phoebe Newman
3 stycznia – 15 sierpnia 2012
Wody krążące wokół Antarktydy pochłaniają więcej węgla z atmosfery niż uwalniają i są potężnym pochłaniaczem dwutlenku węgla i ważnym buforem emisji gazów cieplarnianych.
Nowe obserwacje z samolotu badawczego wskazują, że Ocean Południowy pochłania więcej węgla z atmosfery niż go uwalnia, co potwierdza, że jest potężnym pochłaniaczem dwutlenku węgla i ważnym buforem skutków spowodowanych przez człowieka emisji gazów cieplarnianych. Wcześniejsze badania i modelowanie pozostawiły badaczy niepewnych co do ilości dwutlenku węgla (CO .) w atmosferze2) jest wchłaniany przez zimne wody krążące wokół Antarktydy.
w NASA-Pomoc Badanie zostało opublikowane w Nauka W grudniu 2021 r. naukowcy wykorzystali obserwacje atmosferycznego dwutlenku węgla z samolotu, „aby pokazać, że roczny przepływ netto węgla do oceanu na południe od 45°S jest znaczny, z silniejszym wchłanianiem latem i mniejszym odgazowywaniem zimą, niż wskazują ostatnie obserwacje”. Odkryli, że woda na tym obszarze pochłania około 0,53 petagramów (530 milionów ton metrycznych) więcej węgla niż uwalnia każdego roku.
„Pomiary z powietrza pokazują spadek CO2 w niższych warstwach atmosfery nad powierzchnią Oceanu Południowego latem, co wskazuje na absorpcję węgla przez ocean” – wyjaśnił Matthew Long, główny autor badania i naukowiec z National Center for Atmospheric Research (NCAR). ). Obserwacje samolotów z lat 2009-2018 zostały zebrane podczas trzech prób terenowych, w tym misji NASA Atmospheric Tomography (ATom) w 2016 roku.
Animacja i nieruchomy obraz na tej stronie pokazują regiony, w których dwutlenek węgla (na niebiesko) został pochłonięty i wyemitowany (na czerwono) z globalnego oceanu w 2012 roku. (Przewiń do 1:00, aby skupić się na półkuli południowej). Dane pochodzą z ECCO – Uniwersalny model biochemii oceanów Darwina. Badania zostały sfinansowane przez National Science Foundation, NASA oraz National Oceanic and Atmospheric Administration.
14 maja 2012 r.
Kiedy spowodowane przez człowieka emisje dwutlenku węgla dostają się do atmosfery, ocean pochłania część gazu, co może nieco spowolnić gromadzenie się węgla w atmosferze i zwiększyć związaną z tym globalną temperaturę. Częściowo wynika to z rosnący zimnej wody z głębin oceanu. Na powierzchni zimna, bogata w składniki odżywcze woda pochłania dwutlenek węgla2 z atmosfery – zwykle za pomocą organizmów fotosyntetycznych zwanych Fitoplankton– zanim znowu zatoniesz.
Modele komputerowe wskazują, że 40 procent dwutlenku węgla wytwarzanego przez ludzi to:2 W oceanach na całym świecie pierwotnie został wyssany z atmosfery do Oceanu Południowego, co czyni go jednym z najważniejszych pochłaniaczy dwutlenku węgla na naszej planecie. Ale pomiar przepływu lub wymiany dwutlenku węgla2 Z powietrza do morza było to wyzwanie.
Kilka wcześniejszych badań strumienia węgla w Oceanie Południowym opierało się w dużej mierze na pomiarach kwasowości oceanu, która wzrasta, gdy woda morska pochłania dwutlenek węgla.2– Zrobione przez pływające i dryfujące maszyny. W nowych badaniach wykorzystano samoloty do pomiaru zmian stężenia dwutlenku węgla2 w atmosferze nad oceanem.
– Nie da się oszukać atmosfery – powiedział Long. „Chociaż pomiary z powierzchni oceanu i z lądu są ważne, są one zbyt rzadkie, aby zapewnić wiarygodny obraz strumienia węgla w atmosferze i morzu. Jednak atmosfera może obejmować strumienie na dużych obszarach”.
W nowym badaniu naukowcy wykorzystali pomiary w powietrzu z trzech prób terenowych: ATom, HIPPO i ORCAS. Łącznie eksperymenty terenowe zarejestrowały serię migawek (lub przebłysków) pionowych zmian dwutlenku węgla na różnych wysokościach atmosfery i w różnych porach roku. Na przykład podczas kampanii ORCAS na początku 2016 roku naukowcy zaobserwowali spadek dwutlenku węgla2 stężenia podczas lądowania, a także wykryły intensywne turbulencje w pobliżu powierzchni oceanu, co wskazuje na wymianę gazową. Takie cechy, wraz z kilkoma modelami atmosferycznymi, pomogły zespołowi lepiej oszacować strumień węgla.
Film z Science Visualization Studio NASA i dane z modelu ECCO-Darwin Global Ocean Biochemistry Model.
