Naukowcy odkryli, że ustalenie czasu leczenia raka na podstawie zegara biologicznego pacjenta może poprawić skuteczność leczenia. Badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvine wykazało, że naturalny 24-godzinny cykl organizmu wpływa na zdolność układu odpornościowego do walki z rakiem. Naukowcy odkryli również, że zakłócenie rytmu dobowego zmniejsza zdolność układu odpornościowego do leczenia raka. Wyniki te sugerują, że zmiany stylu życia i czas leczenia mogą być korzystne w walce z rakiem.
Badanie opublikowano w Internecie w czasopismo immunologii naturalnej,Zapewnia głębszy wgląd w złożone powiązania między zegarem dobowym, regulacją układu odpornościowego i progresją nowotworu oraz stwierdza, że podejście terapeutyczne, które optymalizuje poród o określonej porze dnia w oparciu o unikalne wzorce dobowe danej osoby, zapewnia nowe podejście do zapobiegania i leczenia.
„Zaburzenie endogennego biologicznego rozrusznika serca jest nieodłącznym aspektem współczesnego społeczeństwa i może przyczyniać się do wzrostu zachorowalności na wiele nowotworów. Odkryliśmy, że odpowiednia regulacja rytmów dobowych jest niezbędna do tłumienia stanu zapalnego i wspierania szczytowej funkcji odpornościowej”. Autorka do korespondencji Salma Al-Masry powiedziała: Uniwersytet Kalifornijski, Irvine profesor nadzwyczajny chemii biologicznej. „Dokładne zrozumienie, w jaki sposób zakłócenia rytmu dobowego sprzyjają postępowi choroby, może prowadzić do modyfikacji zachowania w celu zmniejszenia ryzyka raka”.
„W miarę pogłębiania naszej wiedzy na temat podstawowego mechanizmu dobowej regulacji odporności, będziemy w stanie wykorzystać siłę naturalnych rytmów organizmu do walki z rakiem i opracowania bardziej spersonalizowanych i skutecznych strategii leczenia” – powiedziała Bridget Fortin, główna badaczka w Uniwersytet Kalifornijski w Kalifornii. Doktorant na Wydziale Chemii Biologicznej w Irvine.
Chociaż badanie to stanowi ważny krok naprzód w definiowaniu dobowej kontroli odporności przeciwnowotworowej, zespół uważa, że przyszłe badania powinny skupiać się na badaniu dodatkowych czynników i typów komórek, które wpływają na szybką reakcję na leczenie inhibitorami punktów kontrolnych.