Byłem jednym z 15 000 ludzi na Womad i właśnie tego brakowało

Recenzja: Gdy dałem się wciągnąć w tłumy na największej muzycznej imprezie w Taranaki, już żałowałem, że tak mało chodziłem na festiwale.

W piątek poszedłem do Womad z domu, by zdążyć do festiwalowych kolegów w samą porę na najlepszy występ trzydniowej imprezy – MEUTE.

Niemiecki zespół techno Marching zagrał w weekend dwa zespoły z głębokim basem, z kilkoma coverami międzynarodowych hitów techno, takich jak You & Me.

Występ był trudny do śledzenia, ale Madou Mokhtar, Youssou N’Dour i Acapulnations, wśród 40 innych artystów muzycznych, byli niesamowici.

Czytaj więcej:
* Fat Freddy’s Drop w pierwszym ogłoszeniu składu Womad 2022
* Stephen Fry, Peter Crouch i Jake Brennan przedstawiają nowe podcasty
* Podcasty, na które czekamy w 2020 roku

Taniec do rockowych piosenek Tuaregów Madou Moktara dał mi poczucie ulgi. Z zamkniętymi oczami wyobrażałem sobie rozgwieżdżone afrykańskie niebo nad Beduinami wędrującymi przez Saharę.

Nigeryjski zespół jest częścią nowej fali, która łączy rocka i muzykę berberyjską z Sahary Zachodniej i Środkowej – rodak Bombino jest po prostu kolejnym autorem tekstów z Nigru, wskrzeszającym koczownicze melodie i melodie ludu Tuaregów.

Wędrowałem przez rzeki nastolatków, młodych dorosłych, rodzin i seniorów, poruszając rytmicznie kończynami, ciesząc się cichą i przestronną imprezą, która była możliwa również dzięki pracy 600 wolontariuszy.

Uczestnictwo w wypełnionych po brzegi festiwalach muzycznych w całej Europie było jedną z czynności, które wykonywałem co roku, podróżując po scenie muzyki techno rozsławionej przez gwiazdy Carla Coxa i Marco Carolę w 2010 roku.

W 2023 roku przyjeżdżam do Womad po raz pierwszy i znajduję 15 000 uczestników w każdym wieku, ale kręgosłupem festiwali są zawsze, jak sądzę, grupy młodzieżowe, które sprawiają, że jest żywy i tętniący życiem.

Festiwale muzyczne zawsze były radosnym triumfem kultury młodzieżowej.

Przez wieki kultura młodzieżowa kształtowała sposób, w jaki organizatorzy organizowali festiwale muzyczne, a niemiecki kompozytor Richard Wagner nie był wyjątkiem.

W 1876 roku Wagner po raz pierwszy ustanowił Festiwal w Bayreuth, który możesz znać z wersji Jazdy Walkirii, która pojawiła się w Czasie Apokalipsy.

W tamtym czasie festiwal muzyczny zapowiadał nadchodzącą erę zdominowaną przez Niemców na początku XX wieku.

Niemieckie wartości, takie jak bezwzględność, radosna moralność i wola władzy, zostały opisane przez uczestników, takich jak filozof Friedrich Nietzsche.

Prawie sto lat później Festiwal Woodstock zapoczątkował również nową erę w 1969 roku, wyznaczając czasy dla ustanowienia liberalizmu w całym zachodnim świecie.

Bywalcy festiwali, którzy usłyszeli wyciskającą łzy wersję utworu „With a Little Help from My Friends” Janis Joplin, Jimi Hendrix i Joe Cockera, zapoczątkowali erę, w której liberalne wartości przejęły kontrolę nad instytucjami politycznymi. i praktyk biznesowych.

Womad nie różnił się od tych historycznych precedensów, ponieważ muzyka świata, międzynarodowe jedzenie i poezja slamowa wypełniły festiwal w New Plymouth.