Christopher Niche: Miliarderzy musieli upaść

Opinia:

Upadek Mike’a Cannona-Brooksa i Andrew Forresta był nieunikniony.

Miliarderzy połączyli siły, aby zbudować największą na świecie farmę fotowoltaiczną w północnej Australii i wysłać energię na cały świat
Największy i najdłuższy kabel podmorski w Singapurze.

I planowali zebrać 30 miliardów dolarów australijskich w gotówce na budowę projektu Sun Cable, jak to się nazywa.

Ale zamiast tego innowator oprogramowania Cannon-Brookes i potentat rudy żelaza Forrest kłócą się o przyszłość Sun Cable. Projekt jest dopiero w początkowej fazie.

Forrest chciał nowego zespołu zarządzającego po tym, jak dotychczasowi pracownicy przegapili najważniejsze kamienie milowe, podczas gdy Cannon-Brookes chce pozostać w istniejącym zespole.

Obaj mężczyźni osiągnęli ogromny sukces w życiu, robiąc swoje.

Forrest poszedł sam i przeciwstawił się sceptykom, aby zbudować Fortescue Metals Group, firmę wydobywczą o wartości 68 miliardów dolarów, która zgromadziła osobistą fortunę o wartości około 20 miliardów dolarów.

Cannon Brooks nawiązał współpracę ze swoim przyjacielem ze studiów, Scottem Farquharem, w celu stworzenia firmy programistycznej Atlassian, której obecna kapitalizacja rynkowa wynosi 39 miliardów USD. Jego majątek netto wynosi około 14 miliardów dolarów.

Obaj mężczyźni są pasjonatami energii odnawialnej. Są również szczerzy, bardzo uparci i niezwykle pewni swoich umiejętności. Cechy, które sprawiły, że odnieśli sukces, spowodowały również ich upadek.

Kiedy nie mogli dojść do porozumienia w sprawie dalszego rozwoju Sun Cable i warunków, na jakich mieliby wnieść nowy kapitał do przynoszącego zyski biznesu, w przedsięwzięciu zabrakło pieniędzy i zostało oddane pod administrację.

Ale może to nadal trwać.

Zarówno obozy Cannon-Brookes, jak i Forrest wskazały, że chcą kupić Sun Cable od kierownictwa i ożywić projekt.

To świetna wiadomość dla Australii.

Z dużą ilością wiatru, słońca i ogromnymi obszarami niezabudowanych terenów, Australia ma wszystkie składniki, aby stać się ogromnym eksporterem energii odnawialnej, czy to za pośrednictwem kabli, czy w postaci skroplonego wodoru. Będzie to miało coraz większe znaczenie w miarę dekarbonizacji gospodarki światowej i stopniowego wycofywania się z australijskiego węgla, ropy i gazu.

Sun Cable to dobry pierwszy krok. Sam ten projekt pozwoli zaoszczędzić 15 procent energii w Singapurze, jeśli wystartuje.

Jest to projekt energii odnawialnej na niespotykaną dotąd skalę iz kilkoma poważnymi wyzwaniami technicznymi. Jeśli ktoś ma wizję i determinację – nawet cholerną mentalność – aby to zrobić na Ziemi, to jest to Forrest lub Cannon Brooks.

Pod warunkiem, że nie spróbują tego zrobić razem.

Pływająca dziewica

Czy latanie w Australii przechodzi trochę post-covidową fioletową łatkę, czy też rekordowe zyski tutaj pozostaną?

To pytanie zadają sobie inwestorzy, kiedy zdecydują, czy kupić pierwszą ofertę publiczną Virgin Australia jeszcze w tym roku.

Firma private equity Bain Capital kupiła Virgin po jej upadku w sierpniu 2020 r., kiedy linie lotnicze zostały uziemione z powodu pandemii Covid.

Teraz, niecałe trzy lata później, Bain planuje ponownie wystawić kupioną przez siebie firmę o wartości instytucjonalnej – dług plus kapitał własny – w wysokości 3,5 miliarda dolarów australijskich.

W ciągu dwóch i pół roku Bain dokapitalizował Virgin i przekształcił ją w krajową tanią linię lotniczą.

Wiadomość o planowanym locie pojawia się zaledwie kilka tygodni po tym, jak Qantas przewidział rekordowe zyski dzięki stłumionemu popytowi ze strony podróżnych zwolnionych z blokad Covid, z portfelami wypchanymi po dwóch latach bez podróży. Jednocześnie linie lotnicze nadal nie są w stanie znaleźć wystarczającej liczby pracowników i dlatego obsługują mniej lotów. Stłumiony popyt pozwala im na znacznie wyższe ceny.

Qantas spodziewa się zarobić 1,4 miliarda dolarów australijskich w ciągu sześciu miesięcy poprzedzających grudzień i chociaż niewiele wiemy o zarobkach Virgin, ponieważ jest to firma prywatna, możemy być pewni, że jest również silna.

Pytanie, czy tak pozostanie.

Linie lotnicze będą stopniowo zwiększać przepustowość i obniżać ceny, a jednocześnie australijska gospodarka zwalnia, co może zmniejszyć popyt na podróże.

Istnieje również coś, co można by nazwać czynnikiem private equity. Australijscy inwestorzy przeżywają zamieszanie po kupowaniu firm od firm private equity w ostatnich latach, firm, w tym detalisty Mayer, po firmę Nuix zajmującą się analizą danych. Oba zarobiły dużo pieniędzy dla swoich właścicieli i banków inwestycyjnych, które je sprzedały, ale były katastrofą dla inwestorów, którzy je kupili, gdy pojawiły się na rynku.

Firmy private equity są biegłe w ustalaniu terminu IPO, gdy firmy, które sprzedają, są w dobrej kondycji. Wiedzą, jak maksymalizować zyski podnoszące wartość firmy, nawet jeśli nie da się ich utrzymać w dłuższej perspektywie.

Akcje Qantas wynoszą obecnie 6,52 AUD, co oznacza wzrost o około 45 procent w stosunku do najniższych poziomów w czasie pandemii.

Na pierwszy rzut oka wygląda dobrze, ale należy pamiętać, że w 1995 roku linia lotnicza kosztowała 1,90 dolara australijskiego za akcję, więc w ciągu ostatnich trzech dekad ledwo wypadła z parku w porównaniu z wieloma innymi inwestycjami.

Potencjalni inwestorzy będą się zastanawiać, czy Virgin poradzi sobie lepiej.