Czy Leon MacDonald jest kolejnym dodatkiem?

Dwóch trenerów zostało zwolnionych, a nowy trener został sprowadzony w krótkim czasie przed trudnym tournee po RPA – to szalone dni dla All Blacks i nowozelandzkiego rugby. Mogliby stać się jeszcze bardziej brutalni, gdyby podobno Leon MacDonald miał dołączyć do nowicjusza Jasona Ryana.

Trener The Blues, który mógłby zastąpić Brada Moore’a, oraz Ryan, nowy trener All Blacks napastników, który zastąpił Johna Plumtree’a, będą dobrym składem jako kluczowi asystenci reprezentacji.

Cóż, Scott Robertson zdecydowanie tak uważał. Tak, MacDonald i Ryan byli na bilecie Robertsona jako starszy trener Blacks, ale trzy lata temu panel wywiadów, a tym samym Nowozelandzka Rada Rugby, wybrała zamiast tego Iana Fostera, Scotta McLeoda, Moire’a i Plumtree.

Żeby sprawa była jeszcze dziwniejsza, podobno komisja, kierowana przez byłego trenera All Blacks Grahama Henry’ego, człowieka, który bardzo skorzystał na trwającej polityce rugby w Nowej Zelandii, kiedy pełnił swoją funkcję do Mistrzostw Świata 2011, uznała, że ​​drużyna Robertsona nie była . wystarczająco silny.

Pamiętajcie też, że NZ Rugby kupiło pozostałą część kontraktu Mooara z walijskim klubem Scarlets, aby w pierwszej kolejności mógł dołączyć do Fostera. Teraz zgodzili się zapłacić resztę jego kontraktu All Blacks, który wraz z Plumtree miał wygasnąć pod koniec przyszłego roku. Musieli też spłacić kontrakt Ryana z Fidżi.

Czytaj więcej: Plumetre i Mooar zostali wygnani po zmianie treningu pierścieniowego All Blacks

szalone dni. All Blacks nie radzili sobie konsekwentnie dobrze od czasu Mistrzostw Świata 2019, ale Foster, podczas intensywnej kontroli, jak dotąd przetrwał w swojej roli pomimo skumulowanych strat.

Upadek Mooara i Plumtree ogłoszono w niedzielę, ale jest jeszcze jedna grupa, która zasługuje na to samo upał: ci, którzy rządzą grą w Nowej Zelandii.

Nie rezygnując ze zdolności MacDonalda, który trenował the Blues w tegorocznym finale Super Rugby przeciwko Crusaders w Eden Park (gdzie byli wszechstronnie pokonani przez Gości), czy Ryana, który zawarł prawie bezkonkurencyjny sojusz z Robertsonem w trakcie sześciu lat. w krzyżowcach.

Ale jeśli powyższy scenariusz się powiedzie (a Foster gra obecnie Mooara poza swoją rolą „Short Run”), na nowozelandzkiej planszy rugby powinno zostać zadane następne pytanie: „Co u licha się dzieje?”

Człowiek znany jako Brzytwa będzie jednym z ostatnich, którzy przeciwstawią się komuś, kto próbuje się poprawić – prawdopodobnie będzie zadowolony, że talenty i rekordy Ryana są w końcu zauważone na najwyższym poziomie tutaj (i być może MacDonaldem, z którym trenował na Poziom NZ Under-20) – ale będzie oszołomiony Jak każdy, kto wie, jak to się dzieje na boisku i poza nim.

Pomógł rozwinąć wiele własności intelektualnej, jest za drzwiami i ma tak samo prawo czuć się przez to zranionym, jak cokolwiek innego – jak dzieciak, któremu zadanie domowe ukradł rywal klasowy.

Nawiasem mówiąc, NZ Rugby Board miał świetną okazję, aby zmienić sytuację w zeszłym roku, kiedy wygasły kontrakty trenerów All Blacks, ale zamiast tego zdecydowała się dać im kolejne dwa lata. Zaoszczędziłoby im to co najmniej dużo pieniędzy.

Pozostało im teraz rozważyć rekordowe cztery porażki All Black w ostatnich pięciu testach, pierwszą w historii porażkę w serii z Irlandią i pierwszą z rzędu porażkę w Nowej Zelandii od 1998 roku. Spadł również na 4. miejsce w światowych rankingach rugby. .

Gorączka będzie trwać w Fosterze, dopóki pozostanie w swojej pracy, ale nadszedł czas, aby osoby prowadzące grę w Nowej Zelandii również wzięły na siebie pewną odpowiedzialność, a MacDonald, aby dołączyć do All Blacks, powinien przyspieszyć, ponieważ w tej chwili nic nie ma sensu.