Phoebe Newman 
Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Anglii Wschodniej pokazują, że noszenie masek na twarz nie zmniejszyło znacząco ryzyka Covid-19 po początkowym wzroście liczby zachorowań na Omicron. W badaniu przeanalizowano zmiany czynników ryzyka infekcji w miarę rozwoju epidemii, zauważając, że czynniki takie jak używanie masek, wielkość rodziny i narażenie zawodowe zmieniają się w czasie. Badanie, finansowane przez Narodowy Instytut Badań nad Zdrowiem i Opieką, podkreśla potrzebę adaptacyjnych strategii zarządzania ryzykiem i dalszych badań w celu zrozumienia tej dynamiki.
Nowe badanie sugeruje, że maski na twarz nie zmniejszyły znacząco ryzyka zarażenia się Covid-19 po pierwszej fali Omicron, co podkreśla potrzebę opracowania elastycznych strategii i większej liczby badań w miarę ewolucji czynników ryzyka.
Nowe odkrycia z Uniwersytetu Anglii Wschodniej sugerują, że noszenie masek na twarz nie zmniejszyło ryzyka zakażenia Covid-19 po początkowym wzroście liczby wariantów wirusa Omicron. Analiza oficjalnych danych sugeruje, że czynniki ryzyka infekcji znacząco się zmieniły, gdy w grudniu 2021 r. dominujący wariant Covida w Wielkiej Brytanii przeszedł z Delta na Omicron.
Dotyczyło to noszenia maski, historii podróży zagranicznych, wielkości gospodarstwa domowego, tego, czy ludzie pracowali, czy byli na emeryturze oraz kontaktu z dziećmi lub osobami w wieku powyżej 70 lat.
Główny autor, profesor Paul Hunter z Norwich Medical School na Uniwersytecie Wschodniej Anglii (UEA), powiedział: „Na początku pandemii opublikowano kilka badań dotyczących czynników ryzyka Covida, ale po mniej więcej pierwszym roku pojawiło się ich znacznie mniej. ” . Nasze badanie pokazuje, że w czasie, gdy wariant leku Omicron BA.2 stał się dominujący, nastąpiły zmiany w zakresie niektórych czynników ryzyka.
Współautorka, dr Julie Brainard z Norwich Medical School na Uniwersytecie Wschodniej Anglii, powiedziała: „Nie jest to całkowicie zaskakujące, ponieważ dowody in vitro sugerują, że wariant Omicron był bardziej zdolny do infekowania komórek wyściełających górne drogi oddechowe niż poprzednie warianty i w związku z tym mają większą zdolność do infekowania komórek wyściełających górne drogi oddechowe. Możliwość poruszania się. Zarządzanie ryzykiem infekcji musi być elastyczne, dopasowywać się do rozwoju epidemii i poprawiać jakość pojawiających się informacji. Aby zapobiec infekcji, musimy mieć dobry obraz tego, które czynniki mogą być mniej lub bardziej ważne. Jeśli te czynniki mogą się zmienić, musimy zachować czujność, aby tak się stało.
Metodologia i główne wnioski z danych
Naukowcy przeanalizowali dane dostępne z ankiety Office for National Statistics (ONS) Covid w Anglii, w której porównano wskaźniki infekcji z trwającym badaniem populacji gospodarstw domowych w celu oszacowania liczby osób zakażonych. Od listopada 2021 r. do maja 2022 r. ONS zadawał także ludziom pytania dotyczące ich sytuacji i nawyków, aby sprawdzić, czy czynniki te można powiązać z ryzykiem pozytywnego nastawienia.
Profesor Hunter dodał: „Wykorzystaliśmy ten zbiór danych, aby sprawdzić stabilność lub zmianę znaczenia i trendu potencjalnych czynników ryzyka w przypadku pozytywnego wyniku testu. Zastosowaliśmy w tym celu metodę statystyczną zwaną metaregresją.
Badanie wykazało, że zmiany czynników ryzyka obejmowały:
- W listopadzie 2021 r. noszenie maseczek w pracy, szkole lub w pomieszczeniach zamkniętych wiązało się z niższym ryzykiem infekcji zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, jednak po pierwszej fali Omicron tak się nie stało.
- Mieszkanie w gospodarstwie domowym składającym się z pięciu lub więcej osób początkowo wiązało się z ryzykiem, ale pod koniec okresu badania osoby w większych gospodarstwach domowych (cztery osoby i więcej) były narażone na nieco większe ryzyko niż osoby żyjące w jednoosobowych gospodarstwach domowych.
- Wczesne podróże zagraniczne nie wiązały się ze zwiększonym ryzykiem, ale później tak.
- Często uznawano, że praca w opiece zdrowotnej lub społecznej lub kontakt z innymi osobami jest ważna w pierwszym roku epidemii, ale nie wiąże się z większym ryzykiem infekcji lub ogólnych zmian w okresie objętym badaniem.
- Przynależność do mniejszości etnicznej była silnie powiązana ze zwiększonym ryzykiem w pierwszych miesiącach pandemii w Wielkiej Brytanii, ale wiązała się z niższym ryzykiem i brakiem znaczącej zmiany trendu w całym okresie obserwacji objętym badaniem.
- Przejście na emeryturę wiązało się z niższym ryzykiem w porównaniu z pracą na ogół, ale wszelki efekt ochronny zniknął do 27 lutego 2022 r., co zbiegło się z początkiem drugiej fali Omicron.
- Pod koniec lutego 2022 r. stało się jasne, że ryzyko jest zmniejszone w przypadku dorosłych mieszkających z dziećmi w wieku do 16 lat.
- W przypadku osób poniżej 70. roku życia, które mieszkały z osobą w wieku 70 lat lub starszą, prawdopodobieństwo zarażenia wirusem było początkowo mniejsze, ale efekt ochronny zmniejszył się około połowy lutego 2022 r.
Bilans dowodów jest taki, że noszenie osłon twarzy zmniejsza przenoszenie infekcji dróg oddechowych w miejscach publicznych i ogranicza przenoszenie Covid-19 – twierdzą naukowcy. Pytanie jednak brzmi, jak bardzo.
Wnioski i implikacje dla przyszłych badań
Systematyczny przegląd dowodów sprzed pandemii i analiza danych z pierwotnego badania przeprowadzonego podczas pandemii COVID-19 wykazały, że noszenie masek może zmniejszyć lub zmniejszyć przenoszenie. SARS-CoV-2 Około 19%, ale wnioski te wynikają głównie z danych poprzedzających pojawienie się wariantów Omicron.
Z najnowszego badania wynika, że przed Omicron BA.2 brak maski wiązał się ze zwiększonym ryzykiem infekcji o około 30% u dorosłych i 10% u dzieci. Jednak do drugiej fali Omicronu (od połowy do końca lutego 2022 r.) noszenie masek u dorosłych nie spowodowało efektu ochronnego i prawdopodobnie zwiększyło ryzyko infekcji u dzieci.
Profesor Paul Hunter skomentował: „Nie powinno być zaskakujące, że czynniki ryzyka zmieniają się podczas pandemii w przypadku choroby wysoce zakaźnej o krótkim okresie odporności, takiej jak Covid. Modele epidemiologiczne zwane SEIRS (ang. Susceptible, Exposed, Infected, Recovered, Susceptible) przewidują, że takie infekcje staną się endemiczne, czynniki ryzyka, które napędzały epidemię w jej wczesnych stadiach, staną się mniej istotne, a tempo, w jakim ludzie tracą odporność, stanie się ważniejsze w zwiększaniu infekcji stawki.”
Dr Brainard dodał: „Wiele potencjalnych czynników ryzyka Covid-19 nie uległo zmianie w tym czasie i ważne jest, aby je również poznać. Oferujemy kilka możliwych wyjaśnień, dlaczego zachodzą zmiany, ale potrzebujemy bardziej ukierunkowanych badań, aby z całą pewnością zrozumieć, dlaczego zachodzą zmiany w niektórych czynnikach ryzyka.
Odniesienie: „Zmiana czynników ryzyka rozwoju zakażenia SARS-CoV-2 z delta na omikron” autorstwa Paula R. Hunter i Julie Brainardowie, 15 maja 2024 r., Jeden plus.
doi: 10.1371/journal.pone.0299714
Badanie zostało sfinansowane przez Jednostkę Badawczą ds. Ochrony Zdrowia w zakresie gotowości i reagowania na wypadek sytuacji kryzysowych Narodowego Instytutu Badań nad Zdrowiem i Opieką (NIHR) w King's College w Londynie we współpracy z brytyjską Agencją Bezpieczeństwa Zdrowia (UKHSA) i we współpracy z Uniwersytetem Anglii Wschodniej.
