Phoebe Newman Jest rok 2039, a ty jesteś astronautą w drodze na Marsa. Minęły dopiero trzy miesiące od ośmiomiesięcznej podróży, a twoje ciało już stoi w obliczu ataku promieniowania z kosmosu. W stanie nieważkości twoje kości i mięśnie są zagrożone zanikiem.
Ale nie martwisz się, ponieważ masz zamiar wejść do swojej luźnej budki. Spędzisz w nim kokon przez wiele godzin i dni, aż dotrzesz do miejsca docelowego wypoczęty i odmłodzony.
Przez długi czas, jako trop science fiction, niektórzy naukowcy wierzyli, że ludzkość zahibernowała w ogromnej przestrzeni kosmicznej mógł Kiedyś będzie to możliwe.
Jeśli tak, byłoby to dobrodziejstwem dla eksploracji kosmosu. Jeden astronauta zużywa ok 30 kg (66 funtów) jedzenia i wody dziennie. Pomnóż to przez około 16 miesięcy, które zajęłoby podróż na Marsa iz powrotem, a to daje całkiem masywny statek kosmiczny dla całego tego podtrzymywania życia.
Z drugiej strony hibernujący astronauci nie będą dużo jeść ani pić, a także zużywać będą minimalną ilość tlenu. Tak więc hibernacja może zaoszczędzić obserwatorom w zadaniu ogromną ilość pieniędzy, Zmniejszenie ilości potrzebnych artykułów spożywczych o 75%. A rozmiar statku kosmicznego, którego potrzebuje, wynosi do jednej trzeciej.
Może Ci się spodobać:
Należy również wziąć pod uwagę czynniki psychologiczne. Hibernujący astronauci nie będą się czuć znudzeni, zestresowani ani samotni, a mniej czasu i miejsca będą potrzebować, aby pomóc im zachować formę i rozrywkę.
„Nie ma pewności co do tego, jak ludzie zareagują na skutki niewidzenia już Ziemi jako planety zamykającej się za oknem i widzącej tylko ciemność na zewnątrz” — mówi Leopold Semmer, szef działu zaawansowanych koncepcji w ESA. Zespół monitorujący nowe technologie kosmiczne. „Stres psychiczny, jaki może to spowodować, jest nieco nieznany”.
