Phoebe Newman Nazywają to „dniem księżyca”. To łatwe wyjaśnienie, dlaczego dzisiaj, 20 lipca, był dzień, w którym ludzie po raz pierwszy postawili stopę na Księżycu, podczas gdy dzisiaj możemy powiedzieć, że ludzie żyją w kosmosie nieprzerwanie od 2000 roku, tak nie było w 1969 roku. Bylibyśmy w kosmosie. Testowaliśmy systemy, nigdy nie postawiliśmy stopy na Księżycu, a dziś łatwo stracić z oczu, jak wielka to sprawa. KCRA miał 3 identyfikatory stacji. Te 5-sekundowe reklamy pełnoekranowe, które były wyświetlane przed programem, wróciły na antenę wraz ze startem Apollo 11 i lądowaniem Eagle’a na Księżycu. Miliony ludzi – nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale na całym świecie – z niecierpliwością obserwowały, jak Neil Armstrong ma zamiar postawić stopę – na żywo – na jedynym satelicie planety. Podczas wystrzelenia Sputnika powrócił na Ziemię na długo przed wysłaniem misji księżycowych, ale patrząc na wyprawy księżycowe, ważne jest, aby zobaczyć, co robili, próbując dotrzeć do samego Księżyca.W 1961 roku prezydent John F. Kennedy ogłosił w przemówieniu, że wylądujemy na Księżycu i wrócimy przed końcem dekady. Była to imponująca reklama, biorąc pod uwagę fakt, że Rosjanie wystrzelili Sputnika – pierwszego na świecie sztucznego satelitę – a także pierwszego człowieka w kosmosie. Stany Zjednoczone nie miały jeszcze programu konkurowania z nimi na taką skalę. Pomiń to, nawet jeśli spojrzysz na fakt, że w 1961 roku — aż do momentu planowania misji na Księżyc — naukowcy nie wiedzieli, co się stanie, gdy wylądujemy na Księżycu. Wystrzelili satelity szpiegowskie na Księżyc, aby go zbadać i znaleźć odpowiednie miejsce do lądowania dla misji Apollo. Mieli obawy. Jedną z obaw było to, że księżyc może być nadwrażliwy, co oznacza, że lądujący na nim statek kosmiczny może spowodować jego rozpad. Z czego zrobiono dach? Jeśli wylądują, czy moduł księżycowy zapadnie się w piasek, zabijając wszystkich astronautów? Jeszcze przed rozpoczęciem pierwszych misji Apollo naukowcy współpracujący z Boeingiem stworzyli samorozwijający się film (pomyśl Polaroid), który mógłby być przetwarzany na samym satelicie. Następnie wysyłali zdjęcia z powrotem na Ziemię, gdzie satelity pojawiały się na Kinescope i kręciły nowe filmy ze zdjęć, wysadzały je w powietrze i robiły zdjęcia Księżyca, a potem przybył Apollo. Zaczęło się tragicznie — pożar w module dowodzenia Apollo 1 zabił Gus Grissom, Edwarda White’a i Rogera Chaffee, zanim rozbił się o Ziemię. Stworzy standardy bezpieczeństwa, których przestrzegali w przypadku następujących zadań. Zanim dotarłem do Apollo 11, warto było zauważyć, z czym musieli się zmierzyć astronauci. Może to apokryficzna historia, ale kiedyś astronauci mówili, że lot w kosmos jest jak latanie w grzechoczącej blaszanej puszce, którą potrafią zbudować najniżsi. 16 lipca 1969 roku Neil Armstrong, Michael Collins i Buzz Aldrin musieli wspiąć się na szczyt 281-metrowej rakiety. Największy, jaki kiedykolwiek zbudowano w tamtym czasie. Ważył 6,2 miliona funtów i wytwarzał 7,5 miliona funtów ciągu. Według National Archives była to moc wystarczająca do zasilenia Nowego Jorku przez półtorej godziny. | Wiadomości krajowe poniżej | Toksyczne glony zatruły setki lwów morskich i delfinów w południowej Kalifornii. Jak pamiętamy start i lądowanie, dostanie się na Księżyc było stresujące i trudne, a sonda księżycowa musiała przerwać schodząc w dół. Sam Armstrong długo i intensywnie myślał o tym, co chciał powiedzieć, stawiając stopę na powierzchni Księżyca. To, co pamiętamy, to: „To jeden mały krok dla człowieka… jeden wielki skok dla ludzkości”. Cytuje się, jak powiedział, że chciał lub powiedział: „jeden mały krok dla człowieka… jeden wielki skok dla ludzkości”. Gdy Stany Zjednoczone przygotowują się do kolejnej misji na Księżyc, pierwszej od zakończenia misji Apollo — Apollo 17 w 1972 r. — warto pamiętać o ludziach, którzy dotarli tam pierwsi. Nie tylko trójka w module dowodzenia, ale także naukowcy, nazywani „ludźmi rakietowymi o stalowych oczach”, którzy przywieźli tam astronautów. To było niesamowite przedsięwzięcie przy użyciu komputerów o mniejszej mocy niż telefon, w którym możesz czytać ten artykuł. Teraz technologia jest możliwa dzięki postępowi naukowemu, który po raz pierwszy umieścił ludzi na Księżycu 20 lipca 1969 roku.
Nazywają to „dniem księżyca”. To łatwe wyjaśnienie, dlaczego dzisiaj, 20 lipca, był dzień, w którym ludzie po raz pierwszy postawili stopę na Księżycu.
O ile dzisiaj można powiedzieć, że ludzie żyli w kosmosie nieprzerwanie od 2000 roku, to w 1969 roku tak nie było. Bylibyśmy w kosmosie. Przetestowaliśmy systemy.
Nie postawiliśmy stopy na Księżycu.
Łatwo dziś stracić z oczu skalę tej transakcji. KCRA miał 3 identyfikatory stacji. Te 5-sekundowe reklamy pełnoekranowe, które były wyświetlane przed programem, wróciły na antenę wraz ze startem Apollo 11 i lądowaniem Eagle’a na Księżycu.
Miliony ludzi – nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale na całym świecie – z niecierpliwością obserwowały, jak Neil Armstrong ma zamiar postawić stopę – na żywo – na jedynym satelicie planety. Podczas wystrzelenia Sputnika powrócił na Ziemię na długo przed wysłaniem misji księżycowych.
Ale patrząc na misje księżycowe, ważne jest, aby zobaczyć, co zrobili, aby dostać się na sam księżyc.
W 1961 roku prezydent John F. Kennedy ogłosił w przemówieniu, że wylądujemy na Księżycu i wrócimy przed upływem dekady. Była to imponująca reklama, biorąc pod uwagę fakt, że Rosjanie wystrzelili Sputnika – pierwszego na świecie sztucznego satelitę – a także pierwszego człowieka w kosmosie. Stany Zjednoczone nie miały jeszcze programu konkurowania z nimi na taką skalę.
Pomiń to, nawet jeśli spojrzysz na fakt, że w 1961 roku – do momentu planowania misji na Księżyc – naukowcy nie wiedzieli, co by się stało, gdybyśmy to zrobili. Ziemia na Księżycu. Wystrzelili satelity szpiegowskie na Księżyc, aby go zbadać i znaleźć odpowiednie miejsce do lądowania dla misji Apollo. Mieli obawy. Jedną z obaw było to, że księżyc może być nadwrażliwy, co oznacza, że lądujący na nim statek kosmiczny może spowodować jego rozpad. Z czego zrobiono dach? Jeśli wylądują, czy moduł księżycowy zapadnie się w piasek, zabijając wszystkich astronautów? Jeszcze przed rozpoczęciem pierwszych misji Apollo naukowcy współpracujący z Boeingiem stworzyli samorozwijający się film (pomyśl Polaroid), który mógłby być przetwarzany na samym satelicie. Następnie wysyłali zdjęcia z powrotem na Ziemię, gdzie satelity pojawiały się na Kinescope i kręciły nowe filmy z obrazów, wysadzały je w powietrze i robiły zdjęcia księżyca.
Potem przyszedł Apollon. Zaczęło się tragicznie — pożar w module dowodzenia Apollo 1 zabił Gus Grissom, Edwarda White’a i Rogera Chaffee, zanim rozbił się o Ziemię. Stworzy standardy bezpieczeństwa, których przestrzegali w przypadku następujących zadań.
Zanim dotarłem do Apollo 11, warto było zauważyć, z czym musieli się zmierzyć astronauci. Może to apokryficzna historia, ale kiedyś astronauci mówili, że lot w kosmos jest jak latanie w blaszanej puszce zbudowanej przez najniższą cenę.
W rzeczywistości rakieta Saturn V była ogromna. 16 lipca 1969 roku Neil Armstrong, Michael Collins i Buzz Aldrin musieli wspiąć się na szczyt 281-metrowej rakiety. Największy, jaki kiedykolwiek zbudowano w tamtym czasie. Ważył 6,2 miliona funtów i wytwarzał 7,5 miliona funtów ciągu. Według National Archives była to moc wystarczająca do zasilenia Nowego Jorku przez półtorej godziny.
| Wiadomości krajowe poniżej | Toksyczne glony zatruły setki lwów morskich i delfinów w południowej Kalifornii
Jak pamiętamy start i lądowanie, dostanie się na Księżyc było wyczerpujące i trudne, a sonda księżycowa musiała przerwać schodząc w dół.
Sam Armstrong długo i intensywnie myślał o tym, co chciał powiedzieć, stawiając stopę na powierzchni Księżyca. To, co pamiętamy, to: „To jeden mały krok dla człowieka… jeden wielki skok dla ludzkości”. Cytowano go, jak powiedział, że chce, lub powiedział: „Jeden mały krok dla A Człowieku… gigantyczny skok dla ludzkości”.
Gdy Stany Zjednoczone przygotowują się do kolejnej misji na Księżyc, pierwszej od zakończenia misji Apollo — Apollo 17 w 1972 r. — warto pamiętać o ludziach, którzy dotarli tam pierwsi. Nie tylko trójka w module dowodzenia, ale także naukowcy, nazywani „ludźmi rakietowymi o stalowych oczach”, którzy przywieźli tam astronautów.
To było niesamowite przedsięwzięcie przy użyciu komputerów o mniejszej mocy niż telefon, w którym możesz czytać ten artykuł. Teraz technologia jest możliwa dzięki postępowi naukowemu, który po raz pierwszy umieścił ludzi na Księżycu 20 lipca 1969 roku.
:quality(70)/cloudfront-us-east-1.images.arcpublishing.com/cmg/OSGUOMGVR5EN5G4TCRMEV3PB3A.jpg)
