Ekonomia wojny: ból dla Europy teraz, dla Rosji później

W całej Europie, wraz z trwającą rosyjską wojną na Ukrainie, mnożą się oznaki niepokoju. Banki żywności we Włoszech karmią więcej ludzi. Niemieccy urzędnicy odrzucają klimatyzatory, przygotowując plany racjonowania gazu ziemnego i ponownego uruchomienia elektrowni węglowych.

Jedno gigantyczne przedsiębiorstwo prosi o pomoc dla podatników, a może przyjść więcej. Mleczarnie zastanawiają się, jak sterylizować mleko. Euro spadło do najniższego poziomu od 20 lat w stosunku do dolara, a oczekiwania na recesję rosną.

Te punkty nacisku są oznakami tego, jak konflikt – i stopniowe tłumienie przez Kreml gazu ziemnego, który napędza przemysł – wywołał kryzys energetyczny w Europie i zwiększył możliwość ponownego popadnięcia w recesję w momencie, gdy gospodarka odbiła się od Covid- 19. pandemia.

Tymczasem wysokie koszty energii wywołane wojną są korzystne dla Rosji, dużego eksportera ropy naftowej i gazu ziemnego, którego sprawny bank centralny i wieloletnie doświadczenie życia z sankcjami przyczyniły się do ustabilizowania rubla i inflacji pomimo izolacji ekonomicznej.

Czytaj więcej:
* Rosja eskaluje ataki na Ukrainę, zginęło co najmniej 17 cywilów
* Astronauci amerykańscy i rosyjscy wznowią zamianę miejsc w rakietach na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej
* Scott Morrison oskarża Chiny o wspieranie zbrodni wojennych Putina
* Jaki jest wpływ parytetu euro z dolarem?

Jednak ekonomiści twierdzą, że na dłuższą metę Rosja, unikając całkowitego załamania, zapłaci wysoką cenę za wojnę: pogłębiającą się stagnację gospodarczą poprzez utracone inwestycje i niższe dochody swoich obywateli.

Najpilniejszym wyzwaniem dla Europy jest krótki termin: walka z rekordową inflacją 8,6% i przetrwanie zimy bez poważnych niedoborów energii.

Kontynent jest uzależniony od rosyjskiego gazu ziemnego, a wysokie ceny energii wlewają się w fabryki, koszty żywności i zbiorniki paliwa.

Niepewność ciąży na branżach energochłonnych, takich jak stal i rolnictwo, które w razie pogorszenia się kryzysu mogą stanąć w obliczu racjonowania gazu ziemnego w celu ochrony domów.

Molkerei Berchtesgadener Land, duża spółdzielnia mleczarska w niemieckim mieście Piding pod Monachium, przechowuje 200 000 litrów (44 000 galonów) oleju opałowego, dzięki czemu może nadal wytwarzać energię i parę do pasteryzacji mleka i utrzymywania go w niskiej temperaturze w przypadku elektryczności lub gaz ziemny. Generator turbiny zostaje odcięty.

Jest to kluczowa ochrona dla 1800 z 50 000 krów produkujących 1 milion litrów mleka dziennie. Krowy mleczne muszą być dojone codziennie, a przestoje sprawią, że ocean mleka nie będzie miał dokąd pójść.

„Jeśli nabiał nie działa, rolnicy też nie mogą”, powiedział Bernhard Boehner, dyrektor zarządzający. „Wtedy rolnicy będą musieli wyrzucić mleko”.

W ciągu jednej godziny mleczarnia zużywa równowartość rocznej energii elektrycznej w domu, aby schłodzić do 20 000 batonów mleka.

Mleczarnia zgromadziła również zapasy opakowań i innych materiałów, aby chronić dostawców przed wyczerpaniem się energii: „Mamy duże zapasy… ale to potrwa tylko kilka tygodni”.

Problemy gospodarcze pojawiają się również przy stole obiadowym. Grupy konsumentów szacują, że typowa włoska rodzina wydaje w tym roku dodatkowe 681 euro na wyżywienie.

„Jesteśmy naprawdę zaniepokojeni sytuacją i ciągłym wzrostem liczby rodzin, które wspieramy” – powiedział Dario Poggio Marzet, szef Lombardzkiego Banku Żywności, który obejmuje dziesiątki organizacji charytatywnych prowadzących zupy i dostarczających podstawowe produkty spożywcze. potrzebujący. Jej miesięczne koszty wzrosły w tym roku o 5000 euro.

Jessica Loble, samotna matka dwójki dzieci z paryskiego Gennevilliers, zwraca szczególną uwagę na rosnące ceny artykułów spożywczych. Ograniczyła spożycie mleka i jogurtu oraz zrezygnowała z Nutelli lub markowych ciasteczek.

„Sytuacja ulegnie pogorszeniu, ale musimy jeść, aby przeżyć” – powiedział Lobley, który zarabia od 1300 do 2000 euro miesięcznie pracując w szkolnej kuchni.

Jej miesięczny budżet na żywność z 150-200 euro spadł w czerwcu do 100 euro. Powiedziała, że ​​latem jej rodzina nie je dużo, ale martwi się o wrzesień, kiedy będzie musiała kupić przybory szkolne dla swojej 15-letniej córki i 8-letniego syna, zmniejszając swój budżet.

Prezydent Francji Emmanuel Macron powiedział, że rząd dąży do oszczędzania energii poprzez wyłączanie świateł w nocy i podejmowanie innych kroków. Podobnie niemieccy urzędnicy apelują do ludzi i przedsiębiorstw o ​​oszczędzanie energii i proszą o mniej ogrzewania i klimatyzacji w budynkach użyteczności publicznej.

Dzieje się to w następstwie cięcia lub redukcji przez Rosję gazu ziemnego w dziesiątkach krajów europejskich. W zeszłym tygodniu zamknięto również duży gazociąg z powodu zaplanowanej konserwacji i istnieją obawy, że przepływy przez Nord Stream 1 między Rosją a Niemcami nie zostaną wznowione.

Uniper, największy niemiecki importer rosyjskiego gazu, zwrócił się o pomoc do rządu po tym, jak znalazł się między wyjątkowo wysokimi cenami gazu a tym, czym mógł pobierać od klientów.

Carsten Brzeski, główny ekonomista strefy euro w ING Banku, spodziewa się recesji pod koniec roku, ponieważ wyższe ceny zmniejszają siłę nabywczą. Długoterminowy wzrost gospodarczy Europy będzie zależał od tego, czy rządy poradzą sobie z ogromnymi inwestycjami niezbędnymi do przejścia na gospodarkę wykorzystującą energię odnawialną.

„Bez inwestycji, bez zmian strukturalnych pozostaje tylko nadzieja, że ​​wszystko będzie działać jak dotychczas – ale nie będzie” – powiedział Brzeski.

W czasie, gdy Europa cierpi, Rosji udało się ustabilizować kurs rubla, giełdę i inflację dzięki szeroko zakrojonej interwencji rządowej. Rosyjska ropa znajduje coraz więcej nabywców w Azji, choć po obniżonych cenach, ponieważ zachodni klienci wycofują się.

Po ukaraniu w 2014 r. zajęciem ukraińskiego Krymu Kreml zbudował ufortyfikowaną gospodarkę, utrzymując niskie zadłużenie i zmuszając firmy do pozyskiwania części i żywności w Rosji.

Wobec zamykania firm zagranicznych, takich jak Ikea, a Rosja po raz pierwszy od ponad stu lat nie spłaca zadłużenia zagranicznego, nie ma poczucia nadchodzącego kryzysu w centrum Moskwy. Zamożni młodzi ludzie nadal chodzą do restauracji, nawet jeśli sklepy Uniqlo, Victoria’s Secret i Zara w siedmiopiętrowym Evropeisky Mall są zamknięte.

Następca McDonald’s, Vkusno-i Tochka, serwuje mniej więcej identyczne jedzenie, podczas gdy dawny Krispy Kreme w centrum handlowym zmienił markę, ale sprzedaje zasadniczo te same oferty.

W mniej zamożnych prowincjach mieszkająca w Niżnym Nowogrodzie, 440 kilometrów od Moskwy Sofia Suworowa, odczuła napięty budżet rodzinny.

„Praktycznie nie zamawiamy już fast foodów” – powiedziała podczas zakupów w supermarkecie. „Kiedyś było to bardzo wygodne, gdy masz małe dzieci. Mniej chodzimy do kawiarni. Musieliśmy ograniczyć niektóre rozrywki, takie jak koncerty i teatry; staramy się zachować to dla dzieci, ale dorośli muszą to odciąć.”

Ekonomiści twierdzą, że kurs rubla – silniejszy w stosunku do dolara niż przed wojną – oraz spadająca inflacja to mylący obraz.

Przepisy, które uniemożliwiają opuszczenie kraju przez pieniądze i zmuszają eksporterów do wymiany większości swoich zagranicznych dochodów z ropy i gazu na ruble, doprowadziły do ​​manipulacji kursami walut.

Stopa inflacji „częściowo straciła na znaczeniu”, napisała w niedawnej analizie Janis Kluge, ekspert ds. rosyjskiej ekonomii w Niemieckim Instytucie Spraw Międzynarodowych i Bezpieczeństwa. Dzieje się tak dlatego, że nie uwzględnia znikania towarów zachodnich, a niższa inflacja może odzwierciedlać spadający popyt.

Według politologa Ilji Matwiejewa w 2020 r. około 2,8 miliona Rosjan było zatrudnionych w zagranicznych lub mieszanych firmach. Biorąc pod uwagę dostawców, aż 5 mln miejsc pracy, czyli 12% siły roboczej, zależy od inwestycji zagranicznych.

Zagraniczne firmy mogą znaleźć rosyjskich właścicieli, a protekcjonizm i nadmiar rządowych miejsc pracy zapobiegną masowemu bezrobociu.

Ale Kluge powiedział, że gospodarka byłaby znacznie mniej wydajna, „co prowadziłoby do znacznego obniżenia średnich dochodów realnych”.