Epidemia Covid 19 Delta: Podczas gdy wiele osób próbuje żyć z wirusem, Chiny zachowują zero tolerancji

Wang Lijie planował spędzić trzy dni na pustyni Gobi w zeszłym miesiącu, aby cieszyć się słynnym lasem topoli w regionie, gdy jego drzewa przybierają złocistożółty kolor.

Zamiast tego mieszkaniec Pekinu utknął na ponad trzy tygodnie, wielu z nich poddanych kwarantannie, po tym, jak władze odkryły skupisko przypadków Covid-19 w pobliskim mieście. Był jednym z ponad 9000 turystów, którzy zostali uwięzieni w Ejin Banner, odległej części chińskiego regionu Mongolii Wewnętrznej położonej w Gobi.

Wraz ze wzrostem liczby szczepień w wielu częściach świata, a nawet kraje, które wcześniej stosowały surowe strategie powstrzymania wirusa Covid, ostrożnie łagodzą ograniczenia, Chiny podwajają swoją politykę zerowej tolerancji.

Chiny były pionierem tego podejścia – ścisłego blokowania, wielokrotnych rund masowych testów i centralnej kwarantanny – podczas pierwszej na świecie poważnej epidemii koronawirusa w Wuhan. I to trwa nadal, nawet jak mówi, że w pełni zaszczepił 77 procent swojej 1,4 miliardowej populacji i zaczął podawać dawki przypominające.

„Koszt jest naprawdę wysoki, ale w porównaniu z brakiem zarządzania nim, łagodzenia skutków (polityka zerowej tolerancji), ten koszt jest jeszcze wyższy” – powiedział w niedawnym wywiadzie telewizyjnym Zhong Nanshan, starszy lekarz rządowy.

Efekt restrykcji nie jest powszechny – ale nieprzewidywalny. Pechowi podróżnicy mogą znaleźć się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie, jak turyści na pustyni Gobi, z których niektórzy zostali zabrani autobusami na 18 godzin, aby zakończyć kwarantannę w innym mieście. Ludzie z Pekinu skarżyli się online, że wyjeżdżają w podróż służbową i nie mogą wrócić do domu.

Na znak wpływu, jaki regulacje mogą mieć nawet na dobrze prosperujące firmy, niezwykle popularna sieć restauracji Hotpot, Haidilao, postanowiła częściowo zamknąć 300 punktów sprzedaży z powodu pandemii i ograniczyć plan dodania 1200 nowych punktów. Stres był szczególnie odczuwalny w miejscach takich jak Ruili, miasto na południowym zachodzie, które w tym roku było wielokrotnie zamykane.

Ale dla władz w Pekinie kontrolowanie wirusa stało się powodem do dumy i potężnym narzędziem propagandowym – oraz dowodem, jak mówią, lepszej formy zarządzania. Często zgłaszają swoje sukcesy w utrzymywaniu zgonów na stosunkowo niskim poziomie, zwłaszcza w przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych, które rzecznik Departamentu Stanu nazwał „całkowitą porażką”.

Chiny zgłosiły około 4600 zgonów – w porównaniu do ponad 755.000 zgonów w USA, kraju z mniej niż jedną czwartą populacji.

„Stało się to częścią oficjalnej narracji promującej to podejście i łączącej je z wyższością chińskiego systemu politycznego” – powiedział Yanzhong Huang, starszy członek Rady ds. Stosunków Międzynarodowych.

Nie da się poznać zakresu poparcia społecznego dla tej polityki, ponieważ sondaże opinii publicznej są skąpe, a krytyka jest często cenzurowana. Kiedy Zhang Wenhong, lekarz z Szanghaju, który był porównywany do wysokiego rangą amerykańskiego urzędnika ds. zdrowia Anthony’ego Fauci, krótko podniósł możliwość współistnienia z wirusem, został on zamknięty przez oficjalną krytykę i dochodzenie w sprawie plagiatu.

Ale szef Chińskiego Centrum Kontroli Chorób, Gao Fu, powiedział niedawno, że kraj może otworzyć swoje drzwi, gdy zostanie zaszczepiony w 85 procentach – znak, że rząd zdaje sobie sprawę, że przynajmniej niektórzy są chętni.

W ciągu ostatnich trzech i pół tygodnia Wang wykonał 18 testów na Covid-19. Jednak nie narzeka. Jest w stanie pracować zdalnie i rozpoczął vlog o swoim codziennym życiu, wchodząc w interakcję online z mieszkańcami Mongolii Wewnętrznej.

„Bez względu na to, ile czasu poświęciłem lub ile spędziłem w obliczu życia, w obliczu zdrowia, nie warto o tych rzeczach wspominać” – powiedział Wang. „Aby zdrowie wszystkich i społeczeństwo było bardziej stabilne, niektórzy muszą się poświęcać”.

Ale strategia Chin odróżnia je od innych, ponieważ wiele krajów stara się współistnieć z wirusem, zwłaszcza z ciągłą mutacją i niezdolnością szczepionek do całkowitego zapobiegania infekcji. Przede wszystkim Nowa Zelandia, która od dawna stosuje podejście zerowej tolerancji, ogłosiła w zeszłym miesiącu ostrożny plan złagodzenia ograniczeń, pomimo wybuchu epidemii. Australia, Tajlandia i Singapur – które w większości przypadków pandemii nałożyły surowe ograniczenia dotyczące podróżowania – również zaczęły otwierać swoje granice.

Z kolei Chiny zmniejszyły liczbę międzynarodowych lotów pasażerskich dozwolonych do kraju o 21 procent w zeszłym miesiącu do 408 lotów tygodniowo do końca marca, a liczba lotów towarowych wzrosła o 28 procent.

W Singapurze, który zaczął zezwalać w pełni zaszczepionym podróżnikom z niektórych krajów na wjazd bez kwarantanny, liczba nowych przypadków wzrosła do tysięcy dziennie z mniej niż 100 wcześniej. Ale większość nie trafia do szpitala.

„To całkowicie nierealne myśleć, że można pozostać na poziomie zera” – powiedział Dale Fisher, profesor z National University of Singapore Medical School.

Ale nawet jeśli tylko niewielki procent zarażonych trafi do szpitali, może to stanowić problem w Chinach, z ich ogromną populacją – a byłoby to szczególnie skomplikowane dla rządu, który postawił swoją reputację na bardzo niskim poziomie.

„Myślę, że to, co niepokoi przywódców rządowych, naukowców i urzędników ds. zdrowia publicznego, to fakt, że nawet małe otwarcie może doprowadzić do znacznie większej epidemii” – powiedział Huang z Rady Stosunków Międzynarodowych.

Niektóre z najbardziej dramatycznych przykładów chińskiej polityki pochodzą z Ruili, która graniczy z Birmą z trzech stron i stara się utrzymać wirusa na dystans.

Filmy z 21-miesięcznym chłopcem z okrągłymi policzkami stały się wirusowe w Internecie i zostały przetestowane 78 razy. Ojciec chłopca odmówił udzielenia wywiadu, ale potwierdził, że nakręcił filmy, które wzbudziły współczucie, ale były również wykorzystywane przez państwowe media jako propaganda, aby pokazać, jak okrutni są chińscy obywatele.

Mieszkaniec Ruili, który podał tylko swoje nazwisko Xu, powiedział, że przegapił liczbę testów, które zdał. W szczytowym momencie jednego z zamknięć wolontariusze z lokalnej społeczności zagrozili mu grzywną, gdy poszedł wyrzucać śmieci.

Aby opuścić miasto, musi opłacić siedmiodniową kwarantannę w hotelu – wystarczy udać się do miejscowości oddalonej o 10 kilometrów. Ograniczenia zniszczyły jego firmę, która sprzedaje jadeit z Birmy.

Rząd Ruili ogłosił pod koniec października, że ​​przekaże 1000 juanów (220 dolarów) mieszkańcom, którzy doświadczyli trudności, oraz że pozwoli małym i średnim firmom na odroczenie spłaty pożyczki.

W regionie Xinjiang w zachodnich Chinach, Li Hui został zamknięty na około miesiąc w Yili City, gdzie na początku października wykryto niewiele przypadków.

Jego matka, mieszkająca w pobliskiej wsi, skręciła nadgarstek, ale początkowo nie mogła przyjechać na leczenie do miasta ze względu na ograniczenia. Po wielu prośbach wsiadł do karetki, aby zabrać ją do szpitala tydzień po tym, jak została ranna. Nadal nie może jej odwiedzać.

„Nie wiem, jak długo ludzie Yili wytrzymają” – powiedział. „Naprawdę nie mogę już tego znieść”.