Jak matki nietoperzy dają młodym nietoperzom poczucie kierunku

Minął ponad rok ich projektu, zanim mieli wystarczająco dużo danych, aby zdać sobie sprawę, że ich początkowe wyniki nie były błędne. Sygnały matki i dziecka nietoperza różniły się, ponieważ matki ostrożnie usuwały swoje dzieci na drzewach, gdy szukały pożywienia.

„Nigdy nie wyobrażaliśmy sobie, że matka zostawi szczeniaka na drzewie” – powiedział dr Goldstein.

W ciągu pięciu lat badań terenowych uzyskali jasny obraz tego, co się dzieje. Kiedy egipskie nietoperze owocożerne mają już kilka tygodni, matki jak zwykle wyprowadzają je z jaskini na początku nocy, a potem podlatują do drzewa i zostawiają je – coś w rodzaju opieki dziennej bez nadzoru. Matka wraca przez całą noc, być może, by karmić i ogrzać szczeniaka. Kiedy skończysz szukać jedzenia, zabierasz szczeniaka do domu.

Matka używa w kółko tego samego drzewa lub jakiegoś drzewa. Kiedy szczeniak rośnie i przybiera na wadze, matka przenosi się na zwisające drzewo bliżej jaskini.

Następnie, gdy szczeniak ma około 10 tygodni, matka sama opuszcza jaskinię. Mały nietoperz wynurza się z jaskini podczas swojego pierwszego samodzielnego lotu – i chociaż w pobliżu są tysiące drzew, leci prosto do ostatniego miejsca zrzutu. Wraz z wiekiem szczeniak wykorzystuje zwalone drzewo jako punkt wyjścia do swoich eksploracji.

„Byliśmy zaskoczeni tymi wynikami” – powiedział dr Goldshtein. W jakiś sposób, zwisając z brzucha matek, małe nietoperze uczą się poruszać. Autorzy nie wiedzą dokładnie, jak przebiega to uczenie się. Myślą, że może to być wzrok, chociaż egipskie nietoperze owocożerne mogą zlokalizować echolokację za pomocą machnięć językiem.

Miriam Knornschild, ekolog behawioralny z berlińskiego Muzeum Historii Naturalnej, która bada nietoperze, powiedziała, że ​​autorzy wykonali „niezwykłą robotę” w odkrywaniu słabo rozumianych interakcji między matkami nietoperzy a młodymi. „Wyniki zdecydowanie sugerują, że matki aktywnie pomagają swoim młodym w mentoringu” – powiedziała.

Dr Knörnschild był zaskoczony, że szczeniaki potrafią zapamiętać te ścieżki, gdy są noszone do góry nogami i nigdy nie podróżują po drogach. „Osobiście uważam to za niesamowite” – powiedziała.