Traszewski, urodzony 27 czerwca 1936 roku w Adampolu, był znanym trenerem polskiego wrestlingu klasycznego. Karierę rozpoczynał jako zapaśnik w Związku Brzeg Dolny, a następnie w Klubie Sportowym Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie został mistrzem Polski w zapasach stylem dowolnym w kategorii 79 kg i dwukrotnym mistrzem kraju w zapasach klasycznych.
Po ukończeniu AWF Tracewski był trenerem Klubu Sportowego Gwardia Warszawa w latach 1963–1969, a następnie do 1980 r. prowadził kadrę narodową zapaśników klasycznych. Pod jego kierownictwem polskie zapasy osiągnęły znaczące sukcesy, a jego zawodnicy zdobyli łącznie 56 zwycięstw. Medale mistrzostw olimpijskich, świata i Europy.
Po karierze trenerskiej Traszewski piastował kilka kluczowych stanowisk w polskim sporcie, m.in. dyrektora Departamentu Sportów Wyczynowych w Urzędzie Kultury Fizycznej i Sportu, szefa Misji Olimpijskich PKOl, członka Komisji Trenerskiej Międzynarodowej Federacji Zapaśniczej (FILA). Kierował także działem szkolenia Polskiego Związku Zapaśniczego (PZZ).
Traszewski jest autorem licznych publikacji metodycznych i szkoleniowych na temat wrestlingu, m.in. „Wrestling. On the Road to Mastery” z 1976 roku. Jego zasługi dla sportu zostały docenione kilkoma prestiżowymi nagrodami, m.in. Bologna Restituta: Krzyż Kawalerski (1972), Krzyż Oficerski (1976) i Krzyż Komandorski (1988). W 2017 roku został uhonorowany miejscem w Galerii Sław Polskiego Wrestlingu.
(C)
Źródło: IAR, PAP
„Dożywotni biegacz. Pionier piwa. Guru micasica. Specjalny w popkulturze w ogóle”.
