Phoebe Newman Według George’a Harrisona, piosenkarza i autora piosenek Beatlesów, wszystko musi przeminąć, a według dziesięcioleci modeli matematycznych i astronomicznych do tych rzeczy zalicza się Słońce.
Więc kiedy ma zapalić się słońce?
Chociaż ostateczna śmierć naszej średniej masy Słońca nastąpi za tryliony lat, „życie” Słońca jest na swoim obecnym etapie, znanym jako „sekwencja główna” – gdzie fuzja jądrowa wodór Pozwala promieniować energią i zapewnia wystarczającą siłę nacisku, aby podtrzymać gwiazdę zapada się pod własną masą Skończy się za około 5 miliardów lat.
„Słońce ma niecałe 5 miliardów lat” – powiedziała Paula Testa, astrofizyk z Center for Astrophysics, współpracy między Smithsonian Astrophysical Observatory i Harvard College Observatory. „To rodzaj gwiazdy w średnim wieku, co oznacza, że jej życie będzie trwało około 10 miliardów lat”.
Związane z: Dlaczego planety w Układzie Słonecznym obracają się na tej samej płaszczyźnie?
Po tym, jak Słońce spali większość wodoru w swoim jądrze, przejdzie do następnego etapu jako czerwony olbrzym. W tym momencie, około 5 miliardów lat w przyszłości, Słońce przestanie wytwarzać ciepło poprzez fuzję jądrową, a jego jądro stanie się niestabilne i skurczy się, Według NASA. Tymczasem zewnętrzna część Słońca, która nadal będzie zawierać wodór, rozszerzy sięŚwieci się na czerwono, gdy się ochładza. Ta ekspansja stopniowo pochłonie planety sąsiadujące ze Słońcem, Merkurym i Wenus i zwiększy prędkość wiatru słonecznego do punktu, w którym go wyeliminuje. Ziemia Pole magnetyczne i odpędzanie atmosferyczne.
Oczywiście byłoby to zdecydowanie bardziej prawdopodobne Złe wieści Cokolwiek życie mogło pozostawić na naszej planecie w tym momencie — zakładając, że przetrwało 10% wzrost jasności od Słońca, który ma wyparować ziemskie oceany za 1 miliard do 1,5 miliarda lat, zgodnie z badaniem opublikowanym w 2014 roku Listy badań geofizycznych. W ciągu kilku milionów lat od tej początkowej ekspansji Słońce prawdopodobnie pożre również skaliste szczątki Ziemi, zgodnie z badaniem opublikowanym w 2008 roku Comiesięczne zawiadomienia Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
Słońce zacznie wtedy scalać plik hel Pozostałości z syntezy wodoru w węgiel i Tlen, zanim w końcu zapadnie się do rdzenia, pozostawiając po sobie Fantastyczna mgławica planetarna Świecąca skorupa gorącej plazmy pozostała w zewnętrznych warstwach, gdy kurczy się do niewiarygodnie gęstego, niezwykle gorącego ciała gwiezdnego wielkości Ziemi, znanego jako biały karzeł. Testa powiedział, że mgławica będzie widoczna tylko przez około 10 000 lat – to mgnienie oka w kosmicznym czasie. Stamtąd to, co zostało ze Słońca, spędzi biliony lat na ochłodzeniu się, zanim w końcu stanie się emitującym ciałem.
Aby dotrzeć do tej osi czasu zarówno Słońca, jak i wszystkich gwiazd na podstawie ich względnej masy, naukowcy musieli dowiedzieć się, w jaki sposób emitują energię, co było trudne, zanim uwzględniono fuzję jądrową w masy Słońca.
„Wiele nauki jest stosunkowo nowe, tak jak miało to miejsce w ubiegłym stuleciu, ponieważ integralną częścią zrozumienia, jak działa gwiazda, jest zrozumienie reakcji jądrowych i połączenie” powiedział Testa, który bada mechanizmy i procesy ogrzewania promień rentgenowski Emisje, takie jak rozbłyski słoneczne, do zewnętrznych warstw atmosfery słonecznej. „Przed latami trzydziestymi jedną z głównych idei działania gwiazd było to, że energia pochodziła wyłącznie z energii grawitacyjnej”.
Gdy astronomowie i astrofizycy lepiej zrozumieli fuzję, byli w stanie opracować pełniejsze modele, wraz z obserwowanymi danymi emisyjnymi z kilku gwiazd, dla życia gwiazd.
„Zbierając wiele różnych informacji z wielu różnych gwiazd, astronomowie i astrofizycy mogą zbudować model ewolucji gwiazd” – powiedział Testa Live Science. „To daje nam dość dokładne oszacowanie wieku Słońca”.
Wiek ten – około 4,6 miliarda do 4,7 miliarda lat – jest również potwierdzony przez radioaktywne datowanie Najstarsze znane meteoryty, który powstał z tej samej mgławicy słonecznej, wirującego dysku gazu i pyłu, który dał początek Słońcu i ciałom planetarnym w Układzie Słonecznym.
Dzięki tym narzędziom naukowcy dobrze rozumieją, kiedy światło słoneczne wypali się i w końcu zaniknie.
Pierwotnie opublikowany w Live Science.
