„Koszmar” – mieszkańcy Hawke’s Bay są „w zawieszeniu” kilka miesięcy po huraganie

Cztery miesiące po powodzi w Hawke’s Bay, wielu mieszkańców wzdłuż odcinka drogi poza Napier nadal zapełnia parcele po utracie domów i środków do życia.

Wielu z tych na Hodgson Road w Pacohai wciąż jest przesiedlonych, w tym John i Linda Hogan, których statki Sharpe’a spotkały pod koniec lutego.

Ich dom miał być domem wielopokoleniowym, podczas gdy para wyprowadziła się zaledwie kilka kroków w górę ścieżki ogrodowej, aby wnuki mogły w każdej chwili ich odwiedzić.

Hoganowie stracili prawie wszystko w powodzi.

Jednak kilka cennych przedmiotów zostało uratowanych, w tym kurtka rugby członka ligi rugby, Johna.

„Nasza bardzo bliska przyjaciółka zabrała wszystkie nasze ubrania i wyprała je parą. Prała je cztery lub pięć razy, żeby usunąć kurz i odłożyć moją kurtkę” — powiedział John.

„Taki są tutaj ludzie, a my jesteśmy przyjaciółmi, więc byliśmy z tego zadowoleni – to nas napędza”.

Wśród przedmiotów przywróconych do życia znajdują się również cenne fotografie ślubne, które zostały pieczołowicie odrestaurowane przez Fujifilm.

„Jakie mieli wspaniałe umiejętności”, powiedział John. „To zdjęcie ślubne. Linda powiedziała:” Booger, teraz jesteśmy małżeństwem. „

Największym problemem mieszkańców jest gra na przeczekanie, w której władze decydują, czy mogą odbudować zniszczone domy.

„Naprawdę mieszkaliśmy z rodziną, żyliśmy na walizkach.

„W niektóre dni mamy ochotę na piękny dzień, jak dzisiaj, dlaczego nie odbudujemy i dlaczego nie podniesiemy go i nie przywrócimy do normalności?”

John powiedział, że sytuacja oznacza, że ​​żyją „w zawieszeniu”, czekając na odpowiedzi.

„To okropne, okropne uczucie budzić się każdego ranka, nie znając swojej przyszłości i nie podejmując decyzji. Potrzebujemy kogoś z jajami, który podejmie decyzję.

„Nie mamy dwudziestki. Chcemy żyć dalej. Jesteśmy na emeryturze”.

„To stawia nas w trudnej sytuacji i jesteśmy zależni od innych ludzi, kiedy wcześniej nie byliśmy w ten sposób”.

Tuż obok Hogans mieszkali Alastair Needes i jego żona Ali, którzy stracili dom i psy w powodzi.

Tego pamiętnego dnia znika jego „partner biznesowy” Duke, żółty labrador odzyskany od klienta; Nora, sześcioletni wyżeł niemiecki krótkowłosy; oraz Ziggy, przeniesiony do domu pies, który miał rozpocząć pracę w Wydziale Więziennictwa w następnym tygodniu.

„Nasz dom najwyraźniej nie nadawał się do zamieszkania”, powiedział Seven Sharp, „i widziałem, jak moja karawana płynęła pół kilometra w dół drogi”.

„Było dużo poczucia winy i obwiniałem siebie za niektóre decyzje, które podjąłem”.

Postanowił „zrobić z tego coś dobrego” i „być lepszym człowiekiem” – i dobra karma poszła w jego ślady.

Potrzebujący otrzymali dary w postaci odzieży, żywności i pieniędzy. Agent, który stał się przyjacielem, pozwolił mu również zaparkować przyczepę kempingową na polu, zapewniając jej prąd i wodę.

Pomimo okoliczności, mówi Seven Sharp, że jest „naprawdę szczęśliwy tutaj”.

Otrzymał również oferty od psich przyjaciół „dosłownie z całego kraju”.

„Ludzie mówili:„ Hej, chciałbym dać ci szczeniaka ”.

Ma teraz dwa psy, w tym Noela, 10-letniego cocker spaniela i Ollie, którego dostał od hodowcy w Taupō.