Koty szablozębne i straszne wilki nosiły w kościach straszliwą chorobę

Około 50 000 do 10 000 lat temu, gdy pokrywy lodowe topniały, a planeta się ocieplała, około 100 gatunków gigantycznych zwierząt zaczęło znikać bez śladu.

Paleontolodzy starali się dokładnie zrozumieć, w jaki sposób zginęły te zwierzęta, w tym tak słynne drapieżniki, jak kot szablozębny i straszny wilk. Niektóre hipotezy wskazują na intensywną rywalizację o ograniczone pożywienie, zaostrzoną przez pojawienie się ludzi i szarych wilków. Ale nowe dowody sugerują, że choroba kości, która może osłabić współczesne koty i psy, a nawet niektórych ludzi, również mogła odegrać pewną rolę.

w opublikowanej pracy Śr w magazynie PLoS One, naukowcy donoszą, że wraz ze zmianami klimatycznymi kości kotów szablozębnych i wilków strasznych są pełne defektów związanych z osteochondrosis dissecans lub OCD, poważną chorobą rozwojową, w której dziury tworzą się w kościach z powodu przerostu tkanki, która nigdy nie stwardniała . U żywego zwierzęcia otwór jest wypełniony chrząstką, która może prowadzić do bolesnego stanu zapalnego. Jest powszechnie określane jako osteochondritis dissecans.

Odkrycia te ujawniają skamieniałą migawkę tego, jak fizjologia wybitnych plejstoceńskich drapieżników prawdopodobnie załamała się pod presją środowiska. Merrin PalisiA., kurator Raymond M. Aleph Museum of Paleontology w Claremont w Kalifornii i autor artykułu.

OCD jest powszechną chorobą ortopedyczną, która atakuje szybko rozwijające się stawy psów. Chociaż jest to mniej powszechne wśród kotów, zdarzały się przypadki Zgłaszany wśród lampartów śnieżnychco może oznaczać, że OCD nie występuje u dzikich zwierząt, powiedział dr Hugo Schmöckel, ortopeda weterynarii ze Strömsholm w Szwecji, autor badań.

Dr Schmuckel odwiedził La Brea Tar Pits w Los Angeles w 2022 roku, aby zbadać, czy koty szablozębne i straszne wilki cierpią na ACL. Zamiast tego coś innego przykuło jego uwagę: otwory różnej wielkości amortyzujące stawy kolanowe i barkowe tych starożytnych mięsożerców.

Chociaż paleontolodzy zauważyli te defekty, „nikt nie zdawał sobie sprawy, że były to prawdopodobnie wczesne uszkodzenia kości, a nie pośmiertne” – powiedział dr Schmokell.

Z pomocą dr Pallessiego, wówczas adiunkta w La Brea Tar Pits, W.B. Aislinga FarrellaDr Schmökel, jeden ze starszych kierowników kolekcji, zbadał ponad 1000 kości kotów szablozębnych i wilków strasznych.

Zespół odkrył, że około sześć procent kości kończyn dorosłych i bardzo młodych kotów szablozębnych, w szczególności stawy kolanowe, ma otwory o wielkości mniejszej niż siedem milimetrów.

Około trzech procent młodych wilków strasznych i dorosłych ma również wady stawów kolanowych, które są zwykle większe i mierzą ponad 12 mm. Małe wady stawu barkowego występowały częściej u wilków niż u psów, w sumie około pięciu procent. Kilka dorosłych kończyn, ale nie małe, wykazywało oznaki choroby zwyrodnieniowej stawów, zwyrodnieniowej choroby stawów, która może wynikać z OCD.

Dr Schmökel powiedział, że choroba wydaje się być bardziej rozpowszechniona wśród zwierząt niż u współczesnych zwierząt i ludzi.

Tylko z kości nie jest jasne, dlaczego OCD jest tak dotknięte. Naukowcy nie mogą powiedzieć z całą pewnością, jak wpłynęło to na jakość życia lub poruszanie się zwierząt. U współczesnych zwierząt domowych choroba może powodować różne poziomy bólu i kulawizny. We wczesnym okresie życia wady te mogą ulec samoistnemu wyleczeniu; Może nie być wiele szkód, przynajmniej dla niektórych osób. Powiedział, że zachowania społeczne zwierząt mogły również złagodzić najgorsze przypadki choroby Larissa DeSantispaleontolog z Vanderbilt University, który nie brał udziału w badaniu.

W e-mailu powiedziała, że ​​​​inne okazy z La Brea Tar Pits wykazywały oznaki „dysplazji stawu biodrowego i ciężkiego zapalenia stawów, co wskazuje na zdolność tych drapieżników z epoki lodowcowej do tak długiego życia z takimi obrażeniami”.

Ale dla naukowców wysoka częstość występowania OCD daje podstawy do spekulacji, że może istnieć problem chowu wsobnego między kotami szablozębnymi a wilkami strasznymi w wyniku kurczącej się odizolowanej populacji. Dr Schmökel odnosi się do współczesnych zwierząt jako Wilki z Isle Royale I Pantery z Florydy które doświadczyło tego samego.

Chociaż dr DeSantis jest sceptyczny co do tego, że OCD było wyłącznie zaangażowane w wyginięcie tych drapieżników, dr Pallessi mówi, że odkrycia zachęcają do dalszych badań.

Oznaki choroby, powiedział dr Pallessi, „mogą być morfologiczną manifestacją czegoś głębszego, do czego nie mamy jeszcze dostępu, ale myślę, że to tylko kwestia czasu”.