Phoebe Newman 
Mamuty włochate przetrwały na Syberii do połowy holocenu. Źródło: Mauricio Anton
Nowe badania pokazują, że ludzie odegrali ważną rolę w wyginięciu mamuta włochatego w Eurazji, tysiące lat później niż wcześniej sądzono.
Międzynarodowy zespół naukowców, kierowany przez naukowców z Uniwersytetu w Adelajdzie i Uniwersytetu w Kopenhadze, ujawnił 20-tysięczną drogę do wyginięcia mamutów włochatych.
Główny badacz, profesor Damian Fordham z Instytutu Ekologii Uniwersytetu w Adelajdzie, powiedział: „Nasze badania pokazują, że ludzie są krytycznym i chronicznym motorem spadku liczebności mamutów włochatych, odgrywając kluczową rolę w czasie i miejscu ich wyginięcia”.
„Korzystanie z modeli komputerowych, skamieniałości i starożytnych DNA Zidentyfikowaliśmy mechanizmy i zagrożenia, które były integralną częścią początkowego upadku i późniejszego wyginięcia mamuta włochatego”.
Odciski palców poprzednich zmian w rozmieszczeniu i demografii mamutów włochatych zidentyfikowane na podstawie skamielin i starożytnego DNA pokazują, że ludzie przyspieszyli wymieranie mamutów włochatych nawet o 4000 lat na niektórych obszarach.
Wiemy, że ludzie wykorzystywali mamuty włochate do produkcji mięsa, skór, kości i kości słoniowej. Jednak do tej pory trudno było ustalić dokładną rolę, jaką ocieplenie klimatu i polowania na ludzi odegrały w wyginięciu” – powiedział profesor Fordham.
Badanie pokazuje również, że mamuty włochate prawdopodobnie przetrwają w Arktyce tysiące lat dłużej niż wcześniej sądzono, występując na niewielkich obszarach siedlisk o sprzyjających warunkach klimatycznych i niskiej gęstości zaludnienia.
Profesor nadzwyczajny Jeremy Austin z Australijskiego Centrum Starożytnego DNA na Uniwersytecie w Adelajdzie powiedział: „Nasze odkrycie długoterminowej trwałości w Eurazji niezależnie potwierdza niedawno opublikowane dowody środowiskowego DNA pokazujące, że mamut włochaty wędrował po Syberii 5000 lat temu”.
Profesor nadzwyczajny David Nogis Bravo z Uniwersytetu w Kopenhadze był współautorem badania opublikowanego w czasopiśmie. wiadomości o środowisku naturalnym.
„Nasze analizy wzmacniają i lepiej rozwiązują kwestię wpływów człowieka jako przyczyny spadku populacji i załamania się zasięgu megafauny w Eurazji podczas późnego plejstocenu” – powiedział.
Obala również panującą teorię, że sama zmiana klimatu zniszczyła populacje mamutów włochatych i że ludzie ograniczają się do myśliwych, którzy dostarczają Kula miłosierdzia. „
„Wydaje się, że wymieranie gatunków jest zwykle wynikiem złożonych interakcji między zagrożonymi procesami”.
Naukowcy podkreślają, że droga do wyginięcia mamuta włochatego była długa i trwała, rozpoczynając się kilka tysięcy lat przed ostatecznym wyginięciem.
Odniesienie: Damien A. Fordham, Stewart C. Brown, H. Rechit Akakaya, Barry W. Brooke, Sean Haythorn, Andrea Maneka, Kevin T. Szewc, Jeremy J. Austin, Benjamin Blonder, Julia Pelosky, Karsten Rabeck i David Nogis Bravo, 5 listopada 2021 roku, wiadomości o środowisku naturalnym.
DOI: 10.1111 / ele.13911
