Kiedy sędzia zagwizdał po raz ostatni w meczu Polska – Argentyna, polscy piłkarze wciąż nie byli pewni, czy awansują, czy nie, bo mecz Meksyk-Arabia Saudyjska trwał. W pewnym momencie tylko Polskę i Meksyk dzieliła liczba żółtych kartek zdobytych w fazie grupowej – Polska miała pięć kartek do siedmiu Meksykanów – a trener Michniewicz usilnie nawoływał swój zespół, by nie rezygnowali z błędów w ostatnich minutach.
Gol Arabii Saudyjskiej w doliczonym czasie gry oznaczał, że ich mecz zakończył się wynikiem 2:1 na korzyść Meksyku na stadionie Lusail, którego różnica bramek była gorsza niż Polski.
Tym samym Polska, mimo przegranej z Argentyną, okazała się tego wieczoru najszczęśliwsza, bo awansowała na drugie miejsce w grupie różnicą bramek z Meksykiem.
Zgodnie z wytycznymi władz mundialu, istnieją różne kryteria decydujące o tym, która drużyna zakwalifikuje się do fazy pucharowej.
1. Punkty: Pierwsza metoda to zespół z największą liczbą punktów. Każdy kraj otrzymuje trzy punkty za zwycięstwo, jeden punkt za remis i zero punktów za porażkę. W przypadku, gdy dwie lub więcej drużyn zakończy fazę grupową z taką samą liczbą punktów, władze wezmą pod uwagę drugą zasadę różnicy bramek.
2. Różnica bramek: Jeśli obie drużyny mają taką samą liczbę punktów, drużyna z większą różnicą bramek — łączna liczba zdobytych bramek minus stracone bramki — przegrywa. Ostatnim zespołem, który poniósł konsekwencje, była Portugalia w 2014 roku, kiedy zajęła drugie miejsce za Stanami Zjednoczonymi w swojej grupie. Jeśli nic nie rozdzieli drużyn po Regułach 1 i 2, Kryterium 3 zostanie wzięte pod uwagę.
3. Zdobyte bramki: Ta zasada została najsłynniej zastosowana w 1982 roku, kiedy Włochy i Kamerun miały taką samą liczbę punktów i różnicę bramek, ale drużyna europejska awansowała, ponieważ zdobyła kolejnego gola. Włochy zdobyły mistrzostwo świata. Innym pamiętnym przykładem był rok 1994, kiedy Meksyk, Irlandia, Włochy i Norwegia zakończyły mecz z taką samą liczbą punktów (po 4) i różnicą bramek (0). Meksyk wygrał tę grupę, ponieważ zdobył więcej bramek (3) niż reszta.
4. Head to Head: Jeśli drużyny remisują po pierwszych trzech bazach, następnym krokiem jest sprawdzenie całkowitej liczby punktów w meczach bezpośrednich między uczestniczącymi drużynami. Pod uwagę brane są tutaj trzy rzeczy (w tej kolejności): punkty zdobyte w meczach bezpośrednich, różnica bramek i zdobyte bramki. Drużyna z lepszym bilansem awansuje.
5. Rekord fair play: Jeśli drużyny nadal mogą być rozdzielone, zostanie wzięty pod uwagę zapis fair play. Każda drużyna otrzymuje „punktację za zachowanie”, odejmując punkt za każdą otrzymaną żółtą kartkę, dwa punkty za czerwoną kartkę otrzymaną po dwóch rezerwacjach i cztery punkty za kolejną czerwoną kartkę. Drużyna z najmniejszą liczbą punktów przechodzi do rundy pucharowej. Na mundialu 2018 Japonia pokonała Senegal na tej zasadzie. Obie drużyny nie mogą być rozdzielone na podstawie żadnego z powyższych kryteriów. Wynik Fair Play Japonii był lepszy o -4 niż Senegalu -6.
Złota generacja Belgii, następna generacja Niemiec stara się uniknąć upokorzenia
Kiedy napastnik Niklas Volkrug wszedł na boisko i strzelił decydującego gola wyrównującego przeciwko Hiszpanii, zapewniając sobie remis 1:1, niemieccy kibice na całym świecie odetchnęli z ulgą. Jego cel nie był aktem heroicznym. Po prostu utrzymywał ich w ruchu, aby uniknąć kolejnej upokarzającej eliminacji z Pucharu Świata. W czwartek czeka ich obowiązkowy mecz z Kostaryką, podobnie jak belgijska „złota generacja” z Chorwacją. Drużyna Roberto Martineza miała okropny mundial, nie udało jej się wiele osiągnąć w pierwszych dwóch meczach, została nazwana przez ich gwiazdę „zbyt dużą, by wygrać turniej”, doniesienia o strajku w szatni i rozbiciu 2: 0 z Marokiem. Wygrana, i to tylko wygrana, im wystarczy. (czytać)