Phoebe Newman Jak rozwiązać problem choroby lokomocyjnej w kosmosie – aby astronauci nie odczuwali „mdłości i ewentualnie wymiotów” przez całą misję?
Jak się masz Testowanie nowego skafandra kosmicznego Aby mieć pewność, że działa nie tylko w stanie nieważkości, ale także w próżni kosmicznej?
Na koniec, jakie to uczucie wylecieć w kosmos?
Oto niektóre z pytań, na których skupia się załoga nadchodzącej misji Polaris Dawn, przygotowując się do historycznej misji cywilnej, która ma wystartować pojazdem SpaceX Dragon na rakiecie Falcon 9 z Cape Canaveral we wtorek wczesnym rankiem.
Florida Today przeprowadziło wywiady z dwoma członkami załogi Polaris Dawn: Sarah Gillis, trenerką astronautów w SpaceX, i Anną Menon, która nadzoruje operacje załogi i pracuje w centrum kontroli misji SpaceX.
Dołączą do miliardera i biznesmena Jareda Isaacmana (który pilotował także pierwszą całkowicie cywilną misję na orbitę, Inspiration4) i byłego podpułkownika Sił Powietrznych Scotta „Kida” Poteeta, który będzie pilotem statku kosmicznego Polaris Dawn.
W obszernym wywiadzie przeprowadzonym na długo przed kwarantanną przed startem Gillies i Menon rozmawiali o nowych skafandrach kosmicznych SpaceX, które wszyscy czterej członkowie załogi będą musieli nosić podczas spaceru kosmicznego Isaacmana, a także o niektórych innych eksperymentach, które zespół przeprowadzi w kosmosie Jak będą się czuć w dniu startu i jaką żywność zabiorą na orbitę.
Jak SpaceX przetestowało nowe skafandry kosmiczne?
Kiedy następny start odbędzie się na Florydzie?Czy dzisiaj jest premiera? Nadchodzący harmonogram startów rakiet SpaceX i NASA z Florydy
P: To pierwszy tego rodzaju kombinezon, ponieważ poprzednie kombinezony SpaceX nie były przeznaczone do użytku poza statkiem kosmicznym. Jakiego rodzaju szkolenie przeszedł w zakresie nowych skafandrów kosmicznych?
GillisaAle to, co czyni tę misję wspaniałą, to fakt, że udało nam się stworzyć zupełnie nowy element szkoleniowy, ponieważ nigdy wcześniej nie musieliśmy trenować przed spacerem kosmicznym. Oczywiście zaczęliśmy od naszego standardowego programu szkoleniowego – przez który przechodzi każdy członek załogi NASA Żyj i lataj w smokach.
Następnie przyjrzeliśmy się umiejętnościom, które musimy ćwiczyć, aby ukończyć spacer kosmiczny. Jest tu wszystko, od ruchów fizycznych wewnątrz kombinezonu po zrozumienie środowiska, w którym się znajdujesz oraz sposobu poruszania się i funkcjonowania.
Istnieją również elementy mentalne, które wymagają stawienia czoła temu wyzwaniu jako zespół, funkcjonowania jako załoga oraz tego, jak upewnić się, że jesteś naprawdę przygotowany. Przyjrzeliśmy się wszystkim aspektom tej sprawy.
Zespół SpaceX był w trakcie konstruowania nowego skafandra kosmicznego, który miałby to wspierać, i zamiast zastosować tradycyjną metodę polegającą na zdjęciu skafandra i włożeniu go do wody, czyli analogii, której NASA używała przez jakiś czas do szkolenia astronautów do spacerów kosmicznych, nie mieliśmy luksusu posiadania dwóch kombinezonów. Jeden można włożyć do wody, a drugi można używać w suchym powietrzu.
Aktywnie zajmujemy się produkcją garniturów. Zamiast tego wymyślili to fajne, innowacyjne rozwiązanie, które polega na wzięciu naszego kombinezonu, założeniu go na uprząż, a następnie umieszczeniu konkretnych modeli fizycznych na dźwigu. Można więc stworzyć symulator mikrograwitacji, w którym można wcisnąć cały skafander.
Wiesz, sprawdziliśmy prawie każdy scenariusz, jaki mogą wymyślić konserwatorzy symulacji naziemnej, aby rzucić nam wyzwanie – wszystkie warunki przerwania, kryteria zakończenia – więc czujemy, że jesteśmy naprawdę przygotowani, aby w to wejść.
P: Kiedy Smocza Dziura zostanie otwarta, wszyscy zostaniecie wystawieni na działanie pustki kosmicznej. Jakie testy przeprowadziła SpaceX, aby upewnić się, że kombinezony działają w tym środowisku?
Menon:Wiemy, że kombinezony wytrzymają presję, jaka panuje na zewnątrz. Przeszedł wiele szeroko zakrojonych testów na Ziemi w SpaceX – jest naprawdę niesamowity, jeśli chodzi o sprzęt.
Weźmiemy te kombinezony i przetestujemy je w komorze próżniowej w Houston w ramach ostatecznego testu akceptacyjnego. W tym momencie spędziliśmy dużo czasu na prasowaniu garniturów.
Jaki jest cel SpaceX w zakresie nowych skafandrów kosmicznych?
P: Jak myślisz, jak skafandry kosmiczne SpaceX zmienią zasady gry w przemyśle kosmicznym, zwłaszcza w obliczu wkraczania przestrzeni komercyjnej?Menon:Wiesz, myślę, że to jest kamień węgielny niektórych długoterminowych ambicji SpaceX, ale także długoterminowych ambicji załogowych lotów kosmicznych. SpaceX wyobraża sobie świat, w którym życie ludzkie jest wieloplanetarne i że pewnego dnia wyślemy ludzi na Marsa.
Rozpoczęto wysiłki w zakresie lotów kosmicznych, które umożliwią powrót ludzi na powierzchnię Księżyca. Przed nami wiele wspaniałych celów, a wiele z tych wysiłków wymaga skafandrów kosmicznych, aby je osiągnąć. Jeśli zamierzasz polecieć na Księżyc lub Marsa, będziesz chciał opuścić swój statek kosmiczny i stanąć na innej powierzchni. Z tego powodu do tego potrzebny jest skafander kosmiczny.
Myślę, że mając dodatkowe możliwości – dodatkowe uczenie się – wszyscy możemy dzielić się tą wiedzą i uczyć się od siebie nawzajem. To dobre dla przyszłości ludzkich lotów kosmicznych.
Na czym jeszcze koncentruje się misja Polaris Dawn?
P: W jakich doświadczeniach lub celach będziesz uczestniczyć podczas misji?
MenonMamy około 40 eksperymentów naukowo-badawczych, które przeprowadzamy w ramach tej misji. Zatem zasadniczo mamy kilka głównych celów misji.
To lot na dużej wysokości, pierwszy w historii komercyjny spacer kosmiczny i test systemu komunikacji laserowej Starlink dla ludzkiego statku kosmicznego Dragon.
Ale zasadniczo w każdym momencie pomiędzy tymi głównymi celami misji będziemy tam zajmować się nauką i badaniami. Dbamy o to, aby każda minuta była wykorzystywana na rzecz długoterminowych wysiłków w zakresie lotów kosmicznych i poprawy życia ludzi.
Zatem nauka, którą się zajmujemy, obejmuje wiele różnych dziedzin, ale w dużej mierze stara się pomóc w rozwiązaniu problemów, które będziemy musieli rozwiązać, aby życie stało się wieloplanetarne.
Weźmy na przykład kilka eksperymentów dotyczących choroby lokomocyjnej w przestrzeni kosmicznej – problemu, który dotyka 60% astronautów po raz pierwszy wystawionych na działanie mikrograwitacji. Ten stan powoduje, że odczuwają mdłości, być może wymioty, a w wielu przypadkach nie są w stanie wykonywać swojej pracy przez około trzy dni, dopóki nie przyzwyczają się do nowego środowiska.
Jeśli wyobrazimy sobie świat, w którym jednocześnie wyślemy w kosmos 100 osób, znajdziemy 60 osób pływających w kosmosie i wymiotujących. Nie spowoduje to powstania czystego i produktywnego statku kosmicznego. Zatem rozwiązanie tego problemu, zrozumienie, kto otrzyma tę nagrodę i jak złagodzić jej skutki, będzie miało kluczowe znaczenie dla naszych przyszłych wysiłków w zakresie lotów kosmicznych.
Inna kategoria badań naukowych, które prowadzimy, dotyczy problemów ze wzrokiem, których doświadczają astronauci, gdy przez długi czas przebywają w stanie nieważkości. Z lotami kosmicznymi wiąże się syndrom zwany zespołem nerwowo-ocznym.
NASA i inne osoby na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej przeprowadziły już na ten temat świetne badania. Ale wciąż jest wiele do nauczenia się. Wciąż jest wiele do zrobienia, aby dokładnie zrozumieć mechanizmy, które to powodują.
Jaki jest harmonogram misji Polaris Dawn?
P: Jak długo zajmie ta praca?
GillisaNasz harmonogram misji podczas naszej podróży obejmuje pięć dni. Mamy wystarczającą ilość materiałów eksploatacyjnych, aby wystarczyć na około 120 godzin. Potem też jest dużo miejsca, ale tak naprawdę nasz przewidywany harmonogram to około 120 godzin. Jeśli pogoda się pogorszy i będziemy musieli wcześniej wrócić do domu, oczywiście, że możemy. Ale jak wspomniała Anna, mamy naprawdę napięty harmonogram, więc miejmy nadzieję, że będziemy mogli zobaczyć ten czas na orbicie w pełnym wymiarze czasu.
Dzień premiery Polaris Dawn
P: Jakie są Twoje oczekiwania co do dnia premiery? Jak będzie wyglądał dzień premiery?
Gillisa:Prawdopodobnie spędzimy siedem lub dziesięć dni w Cape Town przed startem. Mamy tydzień szkolenia, które ma na celu przypomnienie sobie systemów platform startowych i tego, czego się spodziewać w dniu startu.
Będziemy też oglądać, no wiecie, start naszej stacjonarnej rakiety i zobaczymy, jak wzniesie się ona na lądowisko.
Zatem (jest) kilka fajnych kamieni milowych przed premierą, przez które będziemy przechodzić.
Zanim dotarliśmy do dnia startu, kilkakrotnie symulowaliśmy sekwencję startu, mając nadzieję, że nie będzie żadnych niespodzianek, że wszystko przebiegnie gładko i że pogoda będzie dobra.
Bardzo interesuje mnie zobaczenie moich uczuć w tym momencie. Myślę, że uporanie się z tym zajmie dużo czasu i wspaniale jest w końcu móc polecieć na tę niesamowitą rakietę i statek kosmiczny, które zespół SpaceX budował przez bardzo długi czas, i testować je przez długi czas.
Z pewnością pomyślę o wszystkich inżynierach, którzy zaprojektowali, przetestowali i zatwierdzili system. Jestem bardzo podekscytowany możliwością dotarcia tam.
MenonOd niektórych osób słyszeliśmy, że wchodząc na statek kosmiczny, czują się jak w symulatorze, ponieważ wiele razy trenowali.
Gillisa:To właśnie jest wspaniałe w treningu – naprawdę przygotowuje cię na nominalizację i brak nominalizacji, czyli dokładnie to, co musisz robić w każdej sytuacji.
Smakołyki dla smoka: Co jesz w kosmosie?
P: Zabawne pytanie – czy planujesz zabrać ze sobą jakieś pyszne jedzenie?
MenonCóż, zespół SpaceX rozwiązał problem żywnościowy w naprawdę kreatywny sposób. Pakują nam świeże jedzenie, które wystarczy nam na około dzień. Wkładają go do lodówki, a sposobem na utrzymanie chłodu i świeżości jest zamrażanie zimnej kawy. W ten sposób, gdy torebki z mrożoną kawą rozmrożą się, mamy szansę wypić kawę, dzięki czemu jedzenie będzie dla nas doskonale przygotowane. Dlatego rzeczy takie jak pizza w kosmosie, kanapki w kosmosie, warzywa w kosmosie i tego typu rzeczy są bardzo cenione.
A potem otrzymujemy większą różnorodność potraw w stylu obozowego jedzenia, które również kochamy i bardzo lubimy – na przykład Clif Bars.
P: Czy jest coś na temat misji Polaris Dawn, co chciałbyś dodać?
MenonWierzę, że Program Polaris i Projekt Polaris Dawn stanowią kamień węgielny przyszłości eksploracji kosmosu przez człowieka i naszej wspólnej przyszłości. Ale stara się także dokonać zmian w teraźniejszości i przyszłości.
Nie chcemy ignorować problemów, przed którymi stoimy tu na Ziemi. Jednym ze sposobów, w jaki możemy to osiągnąć, jest dalsze zbieranie pieniędzy i zwiększanie świadomości na temat Szpitala Badawczego dla Dzieci St. Jude. Nasz pilot, Jared Isaacman, odbył wcześniejszą misję – Inspiration IV – i podczas tej misji zebrał dla św. Judy ponad 250 milionów dolarów.
Brooke Edwards jest reporterem kosmicznym „Floryda Today”. Zadzwoń do niej [email protected] Lub na X: @Brooke Gwiazd.
