Galerie będą otwarte w niedzielę 18 wrześniaCz 10:00-17:00 Dla przyjemności oglądania!
Wstęp wolny.
Administrowane przez Jacek MałekDyrektor Zarządzający Harcourt i zaprezentował ważną międzynarodową wystawę podczas Dni Kultury Alberty 2022 I to 2022 Design Week @ Harcourt HouseWystawa prezentuje kolekcję 12 potężnych projektów plakatów autorstwa światowej sławy współczesnych plakacistów z Polski, którzy przełamują granice konwencjonalnego projektowania plakatu: Mieczysław Górowski (1941-2011), dżersejowy Colax (1938-2009), Grzegorz Marszałek, Franciszek Starowieski (1930-2009), Wiesław WałkuskiI Leszek Wiśniewski. Na wystawie prezentujemy wybór plakatów od lat 70. do końca lat 90., które charakteryzują uderzający wygląd i odważny duch polskiego plakatu. Artyści opracowali wyrafinowany język wizualny. Ekskluzywni projektanci plakatów są kluczowymi przedstawicielami „Polskiej Szkoły Plakatu”. Wielu z nich studiowało na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie Henryk Tomaszowski (1914-2005) – światowej sławy grafik i plakacista, założyciel „Polskiej Szkoły Plakatu”. „Polska Szkoła Plakatu Artystycznego” to międzynarodowe określenie, które ma podkreślić światową popularność i niezaprzeczalną jakość polskiego plakatu z lat 1955-2005. Setki z nich to arcydzieła sztuki doceniane przez międzynarodowych krytyków sztuki, pasjonatów, prywatnych kolekcjonerów i publiczne instytucje sztuki z całego świata.
Plakaty są dynamiczną częścią świata sztuki od prawie 150 lat. Sztuka plakatu odnosi się do wielu rzeczy: sztuki z przesłaniem, sztuki metafory, sztuki ulicy, sztuki ludzi. Poprzez komunikację słów i obrazów plakaty zapowiadają wydarzenia i dostarczają informacji na różne tematy. Efekt wizualny powinien być natychmiastowy, a przekaz jasny. Plakaty, ze względu na swój użytkowy charakter, sprowadzane są zazwyczaj do grafiki.
Polskie plakaty okresu po 1945 r. przekroczyły jednak granice tradycyjnego projektowania plakatów, podważając tradycję i kwestionując ich deklaratywną celowość. Polskie plakaty zainspirowały nowe podejście do tego gatunku, podnosząc plakat jako formę sztuki równie ważną jak inne formy sztuki. Dlatego plakat uznawany jest za jedną z najważniejszych form artystycznego wyrazu w historii sztuki powojennej Polski. To format bardzo mocno osadzony w realnym świecie i mocno nastawiony na interakcję z widzem.
W epoce zimnej wojny żywotność „Polskiej Szkoły Plakatu” przyciągnęła międzynarodową uwagę. Plakaty, choć kontrolowane przez państwo, charakteryzujące się wyrafinowanymi obrazami i surrealistycznymi tendencjami, często zawierały mocne, niejasne komentarze do politycznych kontekstów projektantów.
Choć Henryk Tomaszewski, nazywany często „ojcem” polskiej szkoły plakatu, zaprzeczył istnieniu tego ruchu, przyznał, że głównym wkładem polskiego plakatu w światową grafikę była jego „sugestia”. Widz poprzez wizjonerską abstrakcję pojęciową opartą na skojarzeniach lub metaforach. Polskie plakaty były nie tylko dziełami sztuki, ale także platformami intelektualnymi i grami w chowanego, a reprezentowały nie tylko emocje, ale i poznanie.
Ironią jest to, że naród pod ideologicznym kciukiem byłego rządu komunistycznego (1944-1989) i jego obywatele kontrolowani mandatami i dekretami mogli stworzyć narodowy styl graficzny o tak wysokiej jakości i integralności, oparty na indywidualności. Polskie plakaty okresu po 1945 roku, zarówno popularne, jak i komercyjne, z pasją uznają i nawiązują do dziedzictwa sztuki plakatu i tworzą żywe kontinuum w historii tej dziedziny sztuki.
„Student. Prawdopodobnie specjalista od kafeterii w kafeterii. Profesjonalista telewizyjny. Kuglarz. Profesjonalny specjalista od żywności. Typowy alkoholik.”
