Mistrzyni olimpijska Valerie Adams wycofuje się z pchnięcia kulą

Dwukrotna mistrzyni olimpijska, pani Valerie Adams, po 22-letniej karierze w sporcie ogłosiła odejście na emeryturę.

Zobacz, jak Adams ogłasza swoją emeryturę tutaj:

37-letni Adams mówi, że oficjalnie „wywiesza buty do rzucania w rozmiarze 14”.

Załamała się, kiedy wyjaśniła, że ​​myśli o swojej podróży po zdobyciu brązowego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio.

„Zajęło mi trochę czasu, aby naprawdę przetworzyć tę myśl i zobaczyć, czy jest to coś, co naprawdę chciałem zrobić ponownie. Moje serce, umysł i ciało odpowiedziały na to pytanie, więc nadszedł czas, aby nazwać to dniem”.

„Reprezentowanie Aotearoa przez ostatnie 22 lata dało mi tyle szczęścia. Pracując w moim życiu, z radością pokazuję, że Nowa Zelandia ma wszystko, czego potrzeba, aby być najlepszą na świecie.

Po występie w Tokio myślała o kolejnym wydarzeniu w Birmingham, ale po powrocie do domu z bańki w Japonii, do MIQ w Nowej Zelandii i od razu do zamknięcia, odbiło się to na niej zarówno fizycznie, jak i psychicznie. ona mówi.

„Myślałem o tym długo i ciężko… Zacząłem trenować i w miarę upływu tygodni to po prostu utkwiło mi w głowie coraz bardziej i bardziej o tym, co naprawdę chciałem robić.

„Myślę, że zarobiłem ten czas.

„To takie trudne, ale w głębi serca wiem, że to właściwa rzecz. [to retire]. Jestem bardzo zadowolony i pogodzony z dzisiejszym ogłoszeniem, a dojście do tego punktu zajęło mi trochę czasu. Zawsze jest ciężko, to wszystko, co wiem… Przejście zajmie trochę czasu, ale jestem na to gotowy i nie mogę się doczekać kolejnego wyzwania, cokolwiek to będzie. „

Powtórzyła, że ​​w szczególności jej umysł, serce i ciało dziękowały jej za dzisiejsze ogłoszenie.

„Szczerze mówiąc, prawdopodobnie bałem się tego od tak dawna, byłem tak zmartwiony i zdenerwowany tym dniem. Ale czuję ulgę i jestem szczęśliwy, że w końcu to się skończyło”.

„Dobra dziewczynka!”, powiedziała, kiedy opowiedziała o tym swojemu fizjoterapeucie.

„Ponieważ w końcu to ludzie tacy jak ona muszą trzymać mnie razem na występy wszystkich innych i nikt nie widzi tej strony… ciężkie życie, to ciężka impreza, nie dla wszystkich, ale cieszę się Przyjąłem wyzwanie w bardzo młodym wieku.”

Widząc, jak daleko zaszedł ten sport od samego początku, mówi, że z radością opuszcza go takim, jakim jest teraz, „ponieważ zapewnia lepsze możliwości i lepsze opcje dla sportowców, którzy chcą uzyskać taki strzał”.

Co dalej z Valerie?

Pani Valerie mówi, że chociaż dzisiejszy dzień oznacza koniec jej kariery, lekkoatletyka zawsze będzie częścią jej życia.

„Oddałem temu sportowi serce i duszę, kochałem i pielęgnowałem go od najmłodszych lat i obserwowałem, jak rośnie od dziewczyny do teraz kobiety, pełnej dojrzałości. Jest piękna i seksowna, momentami trudna i bezlitosna , ale zawsze szczery, zawsze dociekliwy, do wszystkich, którzy odważą się podnieść strzał, patrzę na Ciebie dziewczyno.

„Zrób to z moim błogosławieństwem, jak mi dane, jak dam ci siłę i odwagę, jest dobry i prawdziwy sen, weź to”.

Mówi, że nie może się doczekać spędzania czasu z rodziną i kontynuowania szkolenia swojej siostry Lisy podczas jej podróży na następne Igrzyska Paraolimpijskie.

„Pewnego dnia zobaczysz mnie też w kinie, ale musisz to śledzić”.

Mówi, że jej siostra Lisa jest świetnym sportowcem na treningu i jest do niej bardzo podobna w swoim uporze.

„Bardzo podoba mi się nasz związek i nie możemy się doczekać dalszej ekspansji w tej przestrzeni”.

Podziękowała również swojej rodzinie, trenerom, sponsorom, High Performance Sport NZ, Athletics NZ, Komitetowi Olimpijskiemu Nowej Zelandii, globalnej społeczności lekkoatletycznej i opinii publicznej w Nowej Zelandii.

„Mam kilka specjalnych wzmianek, przede wszystkim dziękuję Kirsten [Hellier] Zaryzykowałem, gdy miałem 14 lat, ukierunkowałem swój talent w tych wczesnych dniach i uwierz mi.

„Jesteś dla mnie czymś więcej niż tylko fizjoterapeutą, ale jesteś przyjacielem i bliskim przyjacielem” – powiedziała swojej fizjoterapeuty.

Mówi, że praca z Jean-Pierre Eggerem była błogosławieństwem.

„Widzę cię jako postać ojca i doceniam twoje przewodnictwo i uczciwość”.

Podziękowała także swojemu mężowi Gabrielowi i teściowej za umożliwienie jej spełnienia marzeń i bycie jej „największą motywacją i inspiracją”.

Osiągnięcia pani Valerie w ciągu 22 lat pracy

Dwukrotna mistrzyni olimpijska, pani Valerie Adams, po 22-letniej karierze w sporcie ogłosiła odejście na emeryturę.

Zdjęcie: RNZ / Marika Chabbazi

Mówi, że dała dwa pokazy, które uważa za najważniejsze w swojej karierze – jeden to Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, gdzie „wszystko poszło zgodnie z planem”, oraz Mistrzostwa Świata w Daegu 2011, gdzie pobiła rekord.

Pani Valerie, która również zdobyła trzy złote i dwa srebrne medale w pięciu meczach Wspólnoty Narodów, została odznaczona nowozelandzkim Orderem Zasługi w 2017 roku z odznaczeniem noworocznym.

Została uznana za główną zdobywczynię nagrody Halberg Awards przez trzy kolejne lata od 2007 roku i zdobyła te same nagrody co Kobieta Sportowca Roku przez siedem kolejnych lat od 2006 roku.

Oprócz złotego medalu olimpijskiego, Adams zdobyła srebro olimpijskie w Rio w 2016 roku i brąz w Tokio w zeszłym roku. ona też była Nosiciel flagi Nowej Zelandii podczas ceremonii zamknięcia Igrzysk Olimpijskich w Tokio – Przez chwilę powiedziała wtedy, że to wiele znaczy dla niej i jej rodziny.

„Pewnego dnia, kiedy moje dzieci Kimwana i Kibalele zrozumieją, co robi ich matka, mam nadzieję, że również będą dumne z tego ważnego momentu” – powiedziała.

Po swoim występie w Tokio Adams powiedziała, że ​​ma nadzieję pokazać innym mamom, co jest możliwe.

„Mam nadzieję, że nadal będę inspirować matematykę z całego świata. Jeśli chcesz mieć dziecko i chcesz wrócić do bycia na szczycie świata, możesz, całkowicie możesz to zrobić, a dziś jest tego świadectwem.”