Drogie Siły Obronne Nowej Zelandii, Twój najnowszy żołnierz jest gotowy do służby i ma 10 lat.
Wiele powodów przyciągnęło setki, jeśli nie tysiące, do dwóch nabożeństw Anzac Day w poniedziałek w Wellington War Memorial Park w Boquehue. Świętował 106. rocznicę lądowania na Gallipoli podczas I wojny światowej, 2779 Nowozelandczyków — Prawie jedna szósta tych, którzy wylądowali na tureckim wybrzeżu – zostali zabici.
Jackie Bridges weszła z medalami swojego wuja. Umarł w Bitwa o Kretę w II wojnie światowej.
Rachel Baskerville była tam, aby pamiętać swojego stryjecznego dziadka, który zginął w wojnie burskiej, krewnego, który zginął w Gallipoli, oraz jej ojca, który przeżył II wojnę światową.
Czytaj więcej:
* Usługi Anzac Day stały się symbolem jedności po wszystkich konfliktach
* Anzac Day Dawn Service w National War Memorial w Pokeho przyciąga setki
* Usługi i wydarzenia Anzac Day w Wellington i w całym regionie
Mama Catherine Dixon powiedziała, że 10-letnie bliźniaki Ethan i Archer Dixon byli tam, ponieważ „naprawdę chcieli przyjść na nabożeństwo o świcie” po tym, jak dowiedzieli się o dniu Anzaca w szkole.
A Troy Walsh, 10 lat, z Winoyomata, przyszedł ubrany w mundur — aż do hełmu rdzennego amerykańskiego żołnierza podczas wojny w Wietnamie.
„Uczyliśmy chłopca tego, co wydarzyło się w przeszłości”, powiedział ojciec Matt Walsh. „To jego sposób na okazywanie szacunku – nie podszywa się pod nikogo”.
Troy rozwinął pasję do wszystkiego, co wojskowe i chciał się zapisać, gdy był bardzo stary.
„Jestem bardziej niż szczęśliwy, że pozwalam mu robić, co tylko zechce”, powiedział Matt Walsh.
Ci, którzy wzięli udział w uroczystościach, nie przegapili sarkazmu, że wojna szalała na Ukrainie, a Nowa Zelandia pamiętała poległych w wojnie.
„Dzień Anzac w 2022 roku zastaje nas wyczerpanych stresem trwającej pandemii COVID-19 i jesteśmy świadkami niepokojącego nowego konfliktu na całym świecie” – powiedziała tłumowi gubernator generalny Cindy Kerro.
„Głęboko współczujemy tym, którzy cierpią w obecnych konfliktach. Dla nich proste radości normalnego życia – domu, rodziny, pracy i przyjaciół – zostały zastąpione przez codzienną walkę o bezpieczeństwo ich i ich bliskich. Ich nową rzeczywistością jest trauma, smutek i przesiedlenie”.