Nawiasem mówiąc, mieszkasz w największym studiu filmowym na świecie

Graeme Tuckett jest współautorem magazynu Stuff to Watch.

opinia: Czasami pracuję jako poszukiwacz lokalizacji dla nowozelandzkiego przemysłu filmowego.

Wyszukiwanie witryny jest tak zabawne, jak się wydaje. Jeżdżenie po wsi i miastach w poszukiwaniu fajnych rzeczy do robienia zdjęć zawsze było moim pomysłem na dobrą zabawę. I czasami płacą mi za to.

Aotearoa jest prawdopodobnie największym krajem na świecie, w którym można dostać tę pracę. Tutaj, na ostatnim przystanku autobusowym na Ziemi, mamy prawie wszystko, czego możesz potrzebować, abyś myślał, że jesteś gdziekolwiek.

Czytaj więcej:
* The Pā Boys: Dlaczego to niedoceniane Kiwi odbija się jeszcze większym echem po huraganie Gabriel
* Ahikāroa: Zapomnij o Shortland Street, ma wszystko, czego można chcieć od przyzwoitej telenoweli z Kiwi
* Uwielbiam Wellington, ale jego złoty wiek jako centrum kreatywności dobiegł końca
* Czego szuka hollywoodzki lokalizator – gdzieś może być wszędzie

Kilka lat temu otrzymałem odprawę, która obejmowała nierówne północne wybrzeże Kalifornii, tundrę Teksasu, lasy bukowe, lasy Kentucky, szlak w Górach Skalistych i kilka XIX-wiecznych kamiennych murów, które mogły być częścią amerykańskiego Fort wojny secesyjnej. Zajęło mi to trzy wspaniałe tygodnie i wiele fałszywych początków i ślepych zaułków, ale znalazłem to wszystko — i wszystko w ciągu dwóch dni jazdy od miejsca, w którym mieszkam.

Nic więc dziwnego, że w ciągu ostatnich kilku miesięcy w naszych kinach i na ekranach telewizyjnych pojawiła się imponująca liczba „amerykańskich” horrorów, z których wszystkie zostały w dużej mierze nakręcone tutaj.

W przyszłym tygodniu, Covid-Ready, w końcu będę oglądać Pearl, kontynuację genialnej i nieoczekiwanej Game X autorstwa Ti West. Oba filmy zostały nakręcone kilka godzin na północ od Wellington, z zapleczem wokół Whanganui w wiejskim Teksasie i połaciami amerykańskiego Środkowego Zachodu.

Spędziłem kilka dni w Teksasie, między miastami, wyglądając przez okno powolnego, wesołego pociągu. I ani razu nie pomyślałem, że „Crikey… brzmi trochę jak Whanganui”.

Ale to zawsze niesamowite, co może osiągnąć odpowiednia rama i odrobina koloru.

Podobnie M3gan Gerarda Johnstona – który zrobił absolutnie wszystko, co było potrzebne, aby zaimponować mi horrorem i satyrą – został w większości nakręcony na obrzeżach Oakland, gdzie znajduje się miasto w Seattle i kilku innych miejscach. Ogłoszono kontynuację M3gan i – przy odrobinie szczęścia – powinien wrócić do Oakland na zdjęcia, być może już w tym roku.

Na znakach, Don’t Make Me Go, No Exit, The Royal Treatment, Cowboy Bebop, Sweet Tooth, Mr. Corman, Mulan i Alita: Battle Angel przybyli tutaj, aby kręcić. Przy długich godzinach dziennych, światowej klasy załogach i tak niesamowitej różnorodności lokacji – dlaczego by tego nie zrobić?

Minęło prawie 30 lat, odkąd producent Rob Tapert sprowadził Hercules: The Legendary Journeys na zachodnie wybrzeże Oakland. I trochę dłużej, odkąd uczeń Peter Jackson wyjrzał przez okno pociągu gdzieś pośrodku Wyspy Północnej i zdał sobie sprawę, że to może być Śródziemie.

Myślę, że te dwa wydarzenia są równie dobrym miejscem, jak każde inne, aby promować trampolinę dla naszego przemysłu filmowego, jaki znamy dzisiaj.

Nie wiem, ile setek filmów wyszło od tego czasu, ile dziesiątek tysięcy miejsc pracy i dziesiątki miliardów dolarów wygenerowała firma. Ale czasami wyglądam z samochodu i myślę: „Wow. To nie tylko najlepsza na świecie farma mleczna i park rozrywki oraz miejsce, z którego można wystrzelić rakiety. Jesteśmy także największym na świecie studiem filmowym”.

To też mnie cieszy