Nowozelandczycy uczą się żyć z Covid-19, ale czy to oznacza, że ​​sami musimy płacić za ochronę?

opinia

Piszę to z tępym bólem lewego ramienia, obolałym po trzeciej dawce szczepionki na Covid. Drugi raz miała miejsce w kwietniu, kiedy również zaszczepiła się przeciwko grypie, którą sfinansował jej pracodawca. Pojawienie się piątej fali Covida w Aotearoa w Nowej Zelandii w połączeniu z nową odmianą skłoniło mnie do przygotowania własnego zastrzyku przypominającego.

Muszę też przyznać, że w weekend zobaczyłam informację, że powszechny dostęp do szczepionek na Covid może zakończyć się w przyszłym roku. Zawsze chcąc dostać coś za darmo, zarezerwowałem własny booster.

Wygląda na to, że byłem przed zakrętem.

Obecnie zachęca się Nowozelandczyków, zwłaszcza tych zagrożonych ciężką chorobą, aby zaszczepili się przed Świętami Bożego Narodzenia. Dawkę przypominającą może otrzymać każda osoba powyżej 30. roku życia, która nie była szczepiona ani nie przeszła infekcji w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Może to być ostatnia bezpłatna szczepionka na korona wirusa, jaką otrzymają.

Nic nie jest darmowe

Żartuję, że dostanę coś za nic. Jako ekonomista zajmujący się zdrowiem wiem, że nie ma darmowego lunchu – wszystko ma swój koszt alternatywny.

Finansowanie szczepionek, testów i terapii przeciwko koronawirusowi oznacza, że ​​nie jesteśmy w stanie finansować innych rodzajów opieki zdrowotnej. W szczytowym okresie pandemii finansowanie szczepień i testów ze środków publicznych miało sens ekonomiczny.

W miarę jak uczymy się żyć z wirusem – i traktujemy go jako chorobę endemiczną jak grypę – istnieje potrzeba ponownej oceny zapewniania społeczeństwu testów, szczepionek i leczenia.

Manatu Haora – Ministerstwo Zdrowia sfinansowało już szczepionki przeciwko Covid. W lipcu kwota ta została przeniesiona do firmy Pharmac, a budżet Pharmac został dostosowany w celu uwzględnienia dodatkowych kosztów.

Pharmac finansuje także leki przeciwwirusowe, a ostatnio rozszerzył do nich dostęp. Te Whatu Ora finansuje testy RAT i PCR.

Nowy minister zdrowia Shane Reti powiedział w tym tygodniu, że rozważane jest finansowanie szczepionek i leków przeciwwirusowych po czerwcu 2024 r. Orzeczenie to pojawiło się po wiadomościach, że mniejsze niż oczekiwano spożycie dawki przypominającej doprowadziło do dużej liczby przeterminowanych dawek. Niedawno ogłoszono również, że po lutym 2024 r. RAT mogą nie być już bezpłatne.

Wszystko to sugeruje, że Nowozelandczycy uczą się żyć z wirusem, płacąc z własnej kieszeni za środki zapobiegawcze – o ile cię na nie stać.

Ukierunkowanie na osoby zagrożone

Odejście od ogólnego programu w stronę ukierunkowanego podejścia do osób z grupy ryzyka bardzo różni się od ukierunkowanej realizacji początkowego programu szczepień. Konieczne było ustalenie priorytetów ze względu na niedobór szczepionek i logistykę zarządzania wdrażaniem programu masowych szczepień. Obecnie wydaje się, że niedobór wynika z ograniczeń finansowych, a nie z ograniczeń w dostawach.

Moja koleżanka, wakcynolog Helen Petousis Harris, argumentuje, że takie ukierunkowane podejście, w ramach którego bezpłatne szczepienia oferowane są tylko osobom z grupy ryzyka, stwarza poważną przeszkodę w dostępie. Jeśli dodać do tego koszty błędnej/dezinformacji na temat szczepionek, będzie to miało jeszcze większy wpływ na ich rozpowszechnianie.

Co jest dostępne gdzie indziej?

Jak inne kraje radzą sobie z Covidem prawie cztery lata później? Szczepienia pozostają bezpłatne na całym świecie w Australii, Singapurze i Kanadzie.

Od września 2023 r. szczepienia w Stanach Zjednoczonych są objęte prywatnymi planami ubezpieczeń oraz Medicare/Medicaid, ale są również dostępne bezpłatnie w kraju dla osób nieubezpieczonych.

Wielka Brytania i Holandia mają ukierunkowany program szczepień sezonowych i dlatego leczą Covida podobnie jak grypę.

Jeśli chodzi o dostęp do testów Covid, również istnieją różnice. W Holandii od października 2021 r. nie są dotowane badania, chociaż osoby o niskich dochodach i grupy wysokiego ryzyka oraz ich opiekunowie mogą uzyskać bezpłatne badania do końca tego roku.

Singapur przestał oferować dotowane testy w lutym 2023 r. W USA i Kanadzie nadal dostępne są bezpłatne testy, Australia udostępniła bezpłatne testy posiadaczom kart ulgowych, a stany mogą otrzymać dodatkowe uprawnienia.

W Wielkiej Brytanii bezpłatny test na obecność korona wirusa można wykonać wyłącznie w przypadku problemów zdrowotnych lub jeśli jesteś pracownikiem służby zdrowia.

Kto powinien płacić?

Powszechnie bezpłatne programy szczepień przeciwko grypie są rzadkością. Większość krajów – w tym Aotearoa w Nowej Zelandii – koncentruje się na osobach najbardziej narażonych na hospitalizację i śmierć.

Dzieje się tak, ponieważ ochrona tych bezbronnych grup społecznych jest uważana za najbardziej opłacalną z punktu widzenia sektora zdrowia. Pracodawcy, w tym mój, finansują szczepionki przeciw grypie dla pracowników, ponieważ wirus jest kosztownym zabójcą produktywności.

Wyzwanie, przed którym stanie firma Pharmac i jej doradcy przy ustalaniu zakresu przyszłego programu szczepień przeciwko Covid, polega na tym, że nadal istnieje znaczna niepewność co do długoterminowych konsekwencji zakażenia Covid.

Długi Covid wydaje się przypadkowy. Od 5 do 10 procent dotkniętych osób jest często zdrowych i nie pasuje do zwykłej klasyfikacji populacji bezbronnych. Chociaż szczepienie może zmniejszyć ryzyko długotrwałego Covid-19, powtarzające się infekcje wydają się zwiększać ryzyko zachorowania. Wydaje się, że leki przeciwwirusowe – w przypadku których Pharmac również musi podejmować decyzje finansowe – zmniejszają to ryzyko.

Przyszłe strategie szczepień powinny uwzględniać przewlekłe schorzenia i objawy, w tym długotrwałe zakażenie Covid, ponieważ obciążenie zdrowotne jest znaczne.

Finansować czy nie finansować szczepionki, testy i metody leczenia Covid-19 – to trudne pytania, gdy uczymy się żyć z Covid-19.

· Paola Lorgeli jest profesorem ekonomii zdrowia na Uniwersytecie w Auckland.