Odkrycie najstarszego kalendarza słonecznego na świecie na starożytnej kolumnie tureckiej

Badania przeprowadzone na liczącym 12 000 lat stanowisku Göbekli Tepe w Turcji sugerują, że rzeźby na starożytnych kolumnach prawdopodobnie przedstawiają najstarszy na świecie kalendarz słoneczny, który mógł zostać stworzony dla upamiętnienia katastrofalnego uderzenia komety, które mogło pobudzić rozwój cywilizacji.

Eksperci sugerują, że oznaczenia na kamiennym filarze na stanowisku archeologicznym w Turcji sprzed 12 000 lat mogą przedstawiać najstarszy na świecie kalendarz słoneczny, stworzony dla upamiętnienia niszczycielskiego uderzenia komety. Naukowcy są przekonani, że te ślady znalezione w Göbekli Tepe w południowej Turcji – starożytnym kompleksie charakteryzującym się obudowami przypominającymi świątynie ozdobionymi misternymi rzeźbami – mogą dokumentować wydarzenie astronomiczne, które zapoczątkowało poważną przemianę w cywilizacji ludzkiej.

Badania wskazują, że starożytni potrafili rejestrować swoje obserwacje Słońca, Księżyca i konstelacji w formie kalendarza słonecznego, który został stworzony w celu śledzenia czasu i określania zmian pór roku. Nowa analiza symboli w kształcie litery V wyrytych na filarach w tym miejscu wykazała, że ​​każde V może reprezentować pojedynczy dzień. Taka interpretacja pozwoliła badaczom obliczyć na jednej z kolumn 365-dniowy kalendarz słoneczny, składający się z 12 miesięcy księżycowych plus 11 dodatkowych dni.

Znaczenie kalendarza słonecznego i kalendarza księżycowego

Przesilenie letnie wydaje się być oddzielnym, wyjątkowym dniem, reprezentowanym przez literę V na szyi przypominającego ptaka potwora, który prawdopodobnie reprezentuje konstelację przesilenia letniego w tym czasie. Inne posągi znalezione w pobliżu, być może przedstawiające bóstwa, miały na szyjach podobne znaki w kształcie litery V.

Ponieważ inskrypcje przedstawiają cykle księżyca i słońca, inskrypcje te mogą reprezentować najstarszy na świecie kalendarz księżycowo-słoneczny, oparty na fazach księżyca i położeniu słońca – wyprzedzający inne znane kalendarze tego typu o kilka tysięcy lata.

Naukowcy twierdzą, że starożytni ludzie mogli wykonać te rzeźby w miejscu Göbekli Tepe, aby zapisać datę zderzenia roju fragmentów komet z Ziemią prawie 13 000 lat temu – czyli 10 850 lat p.n.e.

Sugeruje się, że uderzenie komety spowodowało mini epokę lodowcową, która trwała ponad 1200 lat, unicestwiając wiele Klasyfikować Mogło to również spowodować zmiany w stylu życia i rolnictwie, które uważa się za powiązane z narodzinami cywilizacji wkrótce potem na Żyznym Półksiężycu w Azji Zachodniej.

Fotografia zjawisk astronomicznych

Inna kolumna w tym miejscu wydaje się przedstawiać strumień meteorów Tauryd – uważany za źródło fragmentów komet – który utrzymuje się przez 27 dni i emanuje z kierunków Wodnika i Ryb.

Odkrycie wydaje się również potwierdzać, że starożytni ludzie byli w stanie rejestrować daty za pomocą precesji – wahań osi Ziemi, które wpływają na ruch konstelacji na niebie – co najmniej 10 000 lat przed udokumentowaniem tego zjawiska przez Hipparcha ze starożytnej Grecji w 150 r. BC.

Wydaje się, że rzeźby pozostawały ważne dla ludu Göbekli Tepe przez tysiące lat, co sugeruje, że zdarzenie kolizyjne mogło doprowadzić do pojawienia się nowej sekty lub religii, która wpłynęła na rozwój cywilizacji.

Odkrycie to potwierdza również teorię, że Ziemia doświadcza wzmożonych uderzeń komet, gdy jej orbita przecina ścieżkę okrągłych fragmentów komet, których zwykle doświadczamy w postaci strumieni meteorów.

Dr Martin Sweetman z Wydziału Inżynierii Uniwersytetu w Edynburgu, który kierował badaniami, powiedział: „Wydaje się, że mieszkańcy Göbekli Tepe uważnie obserwowali niebo, czego można było się spodziewać, biorąc pod uwagę, że ich świat został zniszczony przez kometę” strajk. Wydarzenie to mogło dać początek cywilizacji poprzez ustanowienie religii. Nowy i stymulowany rozwój rolnictwa, aby poradzić sobie z zimnym klimatem, a próby zarejestrowania tego, co zobaczyli, były być może pierwszymi krokami w kierunku rozwoju pisma tysiące lat później. .

Odniesienie: „Przedstawienia kalendarzy i czasu w Göbekli Tepe i Karahantepe potwierdzają astronomiczną interpretację ich symboliki” autorstwa Martina B. Sweetman, 24 lipca 2024 r., Czas i umysł.
DOI: 10.1080/1751696X.2024.2373876