Phoebe Newman Zapisz się do biuletynu CNN Wonder Theory. Odkrywaj wszechświat dzięki wiadomościom o niesamowitych odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.
CNN
–
Wiek meteorytu o szerokości 31 kilometrów (19 mil) Krater odkryty pod jednym kilometrem lodu Grenlandii Naukowcy zawsze się zastanawiali.
Krater Hiawatha zachował się bardzo dobrze, chociaż lód lodowcowy był niezwykle skuteczny w erozji. Jego stan podsycił dyskusję, że meteoryt mógł uderzyć nawet 13 000 lat temu.
Jednak krater, który jest jednym z największych na świecie, został ostatecznie datowany i jest znacznie starszy. W rzeczywistości zderzyły się z Ziemią kilka milionów lat po wyginięciu dinozaurów, około 58 milionów lat temu.
„Zlokalizowanie krateru było szczególnie trudne do złamania, więc bardzo cieszy fakt, że dwa laboratoria w Danii i Szwecji, stosujące różne metody datowania, doszły do tego samego wniosku. W związku z tym jestem zadowolony, że ustaliliśmy rzeczywisty wiek krater, który jest znacznie starszy niż wielu ludzi myśli” – powiedział w komunikacie prasowym Michael Storey, szef geologii w Muzeum Historii Naturalnej w Danii.
Kiedy asteroida uderzyła w Biegun Północny, Biegun Północny był pokryty lasami deszczowymi o temperaturze około 20°C. Storey, który był autorem nowego artykułu o kraterze opublikowanego w Science Advances, powiedział, że lokalna populacja obejmowałaby krokodyle, żółwie i prymitywne zwierzęta podobne do hipopotamów.
Krater uderzeniowy Hiawatha może połknąć Waszyngton i jest o około 90% większy niż około 200 wcześniej znanych kraterów uderzeniowych na Ziemi.
Nie wiadomo jeszcze, czy meteoryt, który uderzył w Grenlandię, zakłócił globalny klimat w taki sam sposób, w jaki asteroida o szerokości 200 km, która spowodowała powstanie krateru Chicxulub w Meksyku – który zniszczył dinozaury – około 8 milionów lat temu. Ale meteoryt grenlandzki Zniszczyłoby życie roślinne i zwierzęce w okolicy.
Do tej pory naukowcy zbierali piasek i skały z rzek wypływających z lodowca. Próbki te zostały podgrzane przez uderzenie meteorytu. Datowano je przy użyciu technik, które wykrywają naturalny rozpad naturalnych długożyciowych izotopów promieniotwórczych znalezionych w skale.
Kryształy mineralnego cyrkonu znalezione w skale zostały datowane za pomocą datowania uranowego i ołowiowego. Izotopy uranu zaczynają się rozpadać, gdy cyrkon krystalizuje, zamieniając się w izotopy ołowiu w stałym i przewidywalnym tempie. Technika wskazała datę około 58 milionów lat temu.
Ziarna piasku ogrzewano laserem, a naukowcy zmierzyli uwalnianie gazu argonowego spowodowane rozpadem rzadkiego, ale naturalnie występującego radioaktywnego izotopu potasu, znanego jako K-40.
„Okres półtrwania K-40 jest wyjątkowo długi (1250 milionów lat), co czyni go idealnym do datowania głębokich zdarzeń geologicznych, takich jak wiek asteroidy Hiawatha” – powiedział Storey.
Technologia sugerowała ramy czasowe podobne do uderzenia meteoru.
„Wspaniale jest teraz wiedzieć, ile ma lat. Ciężko pracowaliśmy, aby znaleźć sposób na datowanie krateru, odkąd odkryliśmy go siedem lat temu”, powiedział współautor Nikolaj Kreug-Larsen, profesor w Instytucie GLOBE na Uniwersytet w Kopenhadze, który jako pierwszy odkrył krater.
