Odkrycie starożytnego gada przypominającego krokodyla zwanego „pseudosuchianem”

Historia Ziemi obfituje w wiele fascynujących stworzeń, a niektóre z nich do dziś wprawiają w zakłopotanie ekspertów, np. pseudopody.

Przykładem takich stworzeń jest niedawno odkryty nowy gatunek drapieżnego gada, zamieszkujący serce Brazylii, będący godnym uwagi dodatkiem do opowieści trzeciorzędowych.

To najnowsze odkrycie rzuca światło na starożytną linię gadów krokodylopodobnych, zwanych pseudogadami, które nazwano Parwozuch orelloiWyruszmy teraz w podróż, aby zrozumieć te „fałszywe krokodyle” i ich rolę w przeszłości naszej planety.

Trzeciorzędowe opowieści o ludziach podobnych do Suici

Zanim dinozaury w ogóle pojawiły się na scenie, na oczach wszystkich fałszywe dinozaury przemierzały powierzchnię Ziemi. Zamieszkiwały naszą planetę około 252 do 201 milionów lat temu, w okresie trzeciorzędu, i były wówczas najbardziej rozpowszechnionymi czworonożnymi gadami.

Ich istnienie najlepiej opisują ci, którzy byli na szczycie łańcucha pokarmowego – masywne społeczeństwa mięsożerne.

w tym samym czasie, Smukłe owadyW tym okresie uczestniczyli mniejsi krewni tych drapieżników, a ich ślady znane są w takich regionach jak Chiny i Argentyna.

Bohater naszej historii, Rodrigo Müller, naukowiec z Brazylii, dodał koloru do naszego zrozumienia organizmów pasożytniczych. Zagłębmy się w ten temat.

Sudosoukowie byli wspaniałym klanem

Fałszywe krokodyle, zwane także „fałszywymi krokodylami”, należą do zróżnicowanej grupy archozaurów, rodzeństwa współczesnych ptaków i krokodyli oraz ich wymarłych krewnych.

Rozkwitały, różnicowały się i dostosowywały, wykazując całą gamę rozmiarów, kształtów i stylów życia, które były tak różnorodne, jak środowiska, w których żyli. Można je podzielić na kilka znaczących grup:

• AetozauryRoślinożerne stworzenia w ciężkiej zbroi, znane z szerokich, płaskich ciał i krótkich nóg.
• Ptaki rodzinne„Krokodyle ptasie” – interesujące połączenie cech ptaków i krokodyli – były prawdopodobnie aktywnymi drapieżnikami.
• RayoshidaiPrawdziwi giganci swoich czasów, byli dużymi drapieżnikami o potężnych kończynach i przerażających ukąszeniach.
• Krokodylomorfa: Przodkowie dzisiejszych krokodyli, początkowo małych i lądowych, ale później przekształcili się w zwierzęta półwodne.

Anatomia starożytnej zdolności adaptacyjnej

Homopody wykazują zadziwiającą gamę cech anatomicznych, które stanowią przykład ich zdolności adaptacyjnych i sukcesu ewolucyjnego. Kształty ich czaszek i zębów wskazywały na różnorodność ich diety i stylu życia.

Gatunki drapieżne miały ostre, ząbkowane zęby do rozdzierania mięsa, podczas gdy gatunki roślinożerne miały płaskie zęby do mielenia materiału roślinnego.

Podobnie budowa ich kończyn znacznie się różniła w zależności od stylu życia. Na przykład raeosuchidy miały mocne, kolumnowate kończyny, które pasowały do ​​ich drapieżnego, lądowego trybu życia. Z drugiej strony kończyny wczesnych krokodyli były delikatniejsze i nadawały się zarówno do poruszania się na lądzie, jak i w wodzie.

Inną ważną cechą obserwowaną u wielu pseudogadów, zwłaszcza aetozaurów, jest obecność rozległego pancerza składającego się z płytek kostnych lub kości skórnych. Tarcze te nie tylko zapewniały ochronę, ale mogły również odgrywać rolę w regulacji temperatury.

Trójstronny ekosystem i role paraspołeczne

Pseudodinozaury nie tylko przetrwały, ale rozkwitły w różnych środowiskach. Gatunki takie jak reosuchidy były dominującymi drapieżnikami na lądzie, podczas gdy dinozaury aetozaury były głównymi roślinożercami w ich ekosystemie. Niektóre pseudodinozaury stosowały nawet dietę holistyczną lub ogólną.

Niestety większość pseudodinozaurów zniknęła pod koniec trzeciorzędu w wyniku połączenia aktywności wulkanicznej, zmian klimatycznych i konkurencji z pojawiającymi się archozaurami, takimi jak wczesne dinozaury.

Jednakże ród krokodyli był kontynuowany i ewoluował w grupę krokodyli, którą widzimy dzisiaj.

Nowe brazylijskie odkrycie: Parwozuch orelloi

Wróćmy do naszego niedawnego odkrycia dokonanego przez Rodrigo Müllera. Odkrył nowy gatunek żółwia morskiego z okazu znajdującego się w formacji Santa Maria w Brazylii.

Częściowy szkielet ma około 237 milionów lat i składa się z całej czaszki, 11 kręgów grzbietowych, części miednicy i częściowo zachowanych kończyn.

chrzest Parwozuch orelloiNazwa jest hołdem złożonym paleontologowi-amatorowi Pedro Lucasowi Porcelli Aurelio, który znalazł materiał kopalny.

Szacuje się, że to małe, przypominające krokodyla stworzenie miało mniej niż metr długości i miało długie, smukłe szczęki wypełnione spiczastymi, zakrzywionymi do tyłu zębami.

To zdumiewające odkrycie stanowi pierwszy taki gatunek potwierdzony w Brazylii i zwraca uwagę na zdumiewającą różnorodność pseudodinozaurów w trzeciorzędzie.

Od trzeciorzędu do czasów nowożytnych

Ta podróż przez trzeciorzęd i świat społeczny jest świadectwem bogatej i różnorodnej historii Ziemi.

Odkrycie Parwozuch orelloi Odkrycie tych gadów w Brazylii stanowi ważne osiągnięcie w odkrywaniu ogromnego dziedzictwa tych starożytnych gadów. Przypomina nam o niesamowitej różnorodności biologicznej, która niegdyś zdobiła krajobrazy naszej planety, zamieszkane przez stworzenia zarówno duże, jak i małe.

Zrozumienie wynikające z badań organizmów pasożytniczych zapewnia wgląd w ekologiczną przeszłość naszego świata oraz demonstruje zdolność adaptacji i odporność życia.

W miarę odkrywania archiwów przeszłości Ziemi każde nowe odkrycie, m.in Parwozuch orelloiTo odkrycie przybliża nas o krok do zrozumienia wspaniałej struktury życia i jego ewolucji na przestrzeni milionów lat.

Pełne badanie opublikowano w czasopiśmie Raporty naukowe.

———

Czy podobało Ci się to, co przeczytałeś? Zapisz się do naszego newslettera, aby otrzymywać ciekawe artykuły, ekskluzywne treści i najnowsze aktualizacje.

Poznaj nas w EarthSnap, bezpłatnej aplikacji stworzonej przez Erica Rallsa i Earth.com.

———