Przez Szanownego Korespondenta Dominika Jankowska z Polska
Zdjęcia = Dominika Jankowska & Urszuli Stachowiak
Biały motyl, czerwony Komuzin (tradycyjne buty) i małą dziewczynkę pływającą na niebieskiej rybce.
Te rzeczy mogą wydawać się przypadkowe, ale są jedną z cech charakterystycznych pozbawionego słów przedstawienia kukiełkowego „Historia Dalle’a”. Opowieść o dziewczynie o imieniu Dale i jej rodzinie rozdartej wojną koreańską (1950-53).
Zamiast skupiać się na konflikcie, praca przedstawia wysiłki rodziny zmierzające do przezwyciężenia wojennych trudności w baśniowej fantazji.
Widziałem tę sztukę 30 listopada jako wprowadzenie do koreańskiego dramatu, po otrzymaniu zaproszenia od Klubu Hwangsae UAM we współpracy z Koreańskim Centrum Kultury w Warszawie i Centrum Powitalnym UAM w Poznaniu.
Hwangsae to grupa studentów języka koreańskiego na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, która stara się promować kulturę koreańską poprzez projekty i wydarzenia kulturalne takie jak „Filmowe Oblicza Korei”.
„Seria „Filmowe Oblicza Korei” powstała, aby zjednoczyć krajowych entuzjastów koreańskiej kinematografii” – powiedziała wiceprezes Hwangsae Patrycja Dekiert. „Przed projekcją zwykle przeprowadzamy krótkie wprowadzenie, dzięki któremu nasi widzowie mogą dowiedzieć się więcej nie tylko o filmie, ale także o koreańskiej historii, tradycji i mentalności.
Liderka zespołu Olivia Guna dodała: „Po każdym pokazie omawiamy z widzami ich ocenę dzieła i to, które sceny uważają za najciekawsze. Często prowadzi to do niezwykle interesujących interakcji”.
W przeszłości klub wyświetlał popularne koreańskie filmy, takie jak „Służąca” i nagrodzony Oscarem „Parasite”. Jednak tym razem Hwangsae postanowił spróbować czegoś nowego.
Guna twierdzi, że uruchamiając serial, chcemy zapewnić widzom różnorodne gatunki filmowe, nie ograniczając się jedynie do thrillerów czy dramatów.
Pomimo braku mówionych dialogów, znakomita gra mima skutecznie oddała emocje bohaterów i fabuły poprzez odpowiednią muzykę i efekty dźwiękowe. Połączenie tych czynników pozwoliło lalkom bez mimiki na okazywanie emocji.
Aktorzy skutecznie przekazali emocje bohaterów, choć przez cały spektakl nie wypowiedzieli ani jednego słowa. Na początku myślałem, że gra aktorska może wydawać się kreskówkowa, ale każdy aktor znalazł idealną równowagę aktorską.
Dramat skupiający się bardziej na formie niż na fabule. Jej symbolikę ukazują sceny takie jak motyl służący jako posłaniec miłości między rodzicami Dalli, opowieści ludowe, gdy tańczy przy tradycyjnej muzyce i tradycyjnych tajskich czerwonych butach, oraz bajka o ujeżdżaniu niebieskiej ryby.
„To było naprawdę wciągające doświadczenie” – powiedział Kuna – „pogłębiające nasze zrozumienie możliwości kinowych i niuansów artystycznych, wyrażanych w takich serialach nawet bez dialogu”.
*Ten artykuł został napisany przez honorowego korespondenta Korea.net. Nasz panel honorowych reporterów pochodzi z całego świata i dzieli się swoją miłością i pasją do wszystkiego, co koreańskie, za pomocą Korea.net.