Osoby o wysokiej wrażliwości na lęk są zwykle mniej aktywne fizycznie

Z nowych badań opublikowanych w 2019 roku wynika, że ​​osoby o wysokim poziomie wrażliwości na lęk są zwykle mniej aktywne fizycznie. Zdrowie psychiczne i aktywność fizyczna. Im intensywniejsza aktywność fizyczna, tym silniejszy związek pomiędzy wrażliwością na lęk i brakiem aktywności.

Aktywność fizyczna jest podstawą zdrowego stylu życia. Od dawna wiemy, że regularne ćwiczenia mogą zmniejszyć ryzyko chorób przewlekłych, poprawić zdrowie psychiczne i poprawić ogólną jakość życia. Ale co się stanie, gdy w grę wchodzi wrażliwość na lęk?

Wrażliwość na lęk to strach przed doznaniami fizycznymi związanymi z lękiem, takimi jak przyspieszone bicie serca lub duszność. Jest to koncepcja szeroko badana w kontekście zaburzeń lękowych, ale poprzednie badania dały niespójne wyniki dotyczące związku między wrażliwością na lęk a aktywnością fizyczną.

„Badam wrażliwość lękową (strach przed wrażeniami związanymi z pobudzeniem) od około 30 lat” – stwierdził autor badania. Sherry H. Stuarta, profesor i kierownik badań Tier 1 Canada na Uniwersytecie Dalhousie. „Moje badania wykazały, że osoby o wysokiej wrażliwości na lęk mają tendencję do angażowania się w niezdrowe zachowania, takie jak radzenie sobie z motywowanym zażywaniem narkotyków. Jednym z niezdrowych zachowań ujawnionych w naszych poprzednich badaniach było unikanie aktywności fizycznej.

„Być może nie jest to zaskakujące, ponieważ aktywność fizyczna powoduje uczucie pobudzenia, takie jak przyspieszenie akcji serca i pocenie się, czego się boją. Dlatego chcieliśmy przyjrzeć się badaniom w ramach metaanalizy (syntezy badań ilościowych), aby sprawdzić, czy wrażliwość na lęk rzeczywiście wiąże się z unikaniem aktywności fizycznej i pod jakimi warunkami.

Aby przeprowadzić metaanalizę – metodę statystyczną łączącą wyniki wielu badań, badacze przeszukali dziewięć głównych baz danych w poszukiwaniu badań. Aby badania mogły zostać uwzględnione w metaanalizie, musiały spełniać określone kryteria. Na przykład musieli zastosować sprawdzone miary wrażliwości na lęk i ocenić jakąś formę aktywności fizycznej. Ostateczna analiza obejmowała 43 oddzielne badania, w których wzięło udział łącznie 10 303 uczestników.

Metaanaliza ujawniła niewielki, ale istotny negatywny związek między wrażliwością na lęk a aktywnością fizyczną. Mówiąc prościej, osoby o wysokiej wrażliwości na lęk są zwykle mniej aktywne fizycznie, podczas gdy osoby o niższej wrażliwości na lęk są zwykle bardziej aktywne fizycznie. To sprzeczne z intuicją połączenie podkreśla wpływ doznań związanych ze strachem na nasze wybory.

Naukowcy zgłębili wrażliwość na lęk, badając jej różne domeny. Odkryli, że obawy somatyczne (związane z martwieniem się wrażeniami fizycznymi) i obawy poznawcze (związane z niespokojnymi myślami) były istotnie i odwrotnie powiązane z aktywnością fizyczną. Natomiast obawy społeczne (związane z lękiem przed sytuacjami społecznymi) nie wykazały istotnego statystycznie związku z aktywnością fizyczną.

Ponadto badacze odkryli, że siła związku między wrażliwością na lęk a aktywnością fizyczną zależy od intensywności aktywności fizycznej. Aktywności o niskiej intensywności, takie jak spacery, nie wpłynęły znacząco na związek. Jednakże wraz ze wzrostem intensywności aktywności fizycznej wielkość odwrotnej zależności wzrastała. Sugeruje to, że bardziej intensywne zajęcia, takie jak energiczne ćwiczenia, mogą stanowić szczególne wyzwanie dla osób o wysokiej wrażliwości na lęk.

„Odkryliśmy, że we wszystkich badaniach opublikowanych w literaturze istnieje znaczący związek między wrażliwością na lęk a zmniejszonym udziałem w aktywności fizycznej” – Stewart powiedziała PsyPost. „Odkryliśmy również, że związek ten był silniejszy w przypadku energicznej aktywności fizycznej. Innymi słowy, osoby o wyższym poziomie wrażliwości na lęk są szczególnie skłonne do unikania aktywności fizycznej o dużej intensywności”.

Chociaż badanie to dostarcza cennych spostrzeżeń, nie jest pozbawione ograniczeń. Przede wszystkim należy pamiętać, że przekrojowy charakter badania oznacza, że ​​nie można w nim wykazać związku przyczynowego. Jednak poprzednie badania dostarczyły dowodów na dwukierunkową zależność: wrażliwość na lęk może utrudniać aktywność fizyczną, ale aktywność fizyczna może zmniejszać wrażliwość na lęk.

„Odkrycia te sugerują, że osoby o niskim poziomie aktywności fizycznej z większym prawdopodobieństwem odniosą pozytywne korzyści psychiczne i fizyczne wynikające z ćwiczeń” – powiedział Chris DeWolf, pierwszy autor badania. „Jednym ze sposobów, w jaki ćwiczenia mogą przynieść korzyści zdrowiu psychicznemu, jest zmniejszenie wrażliwości na lęk, który jest czynnikiem ryzyka wielu problemów psychologicznych”.

Ponadto w badaniu skupiono się przede wszystkim na wrażliwości na lęk i ogólnym poziomie aktywności fizycznej. Nie zagłębiał się w inne mechanizmy psychologiczne, które mogą mieć w tym udział.

„Następnym pytaniem, na które należy odpowiedzieć, jest to, czy ta relacja wynika z unikania za pośrednictwem strachu” – powiedziała Stewart. „Innymi słowy, czy niski poziom aktywności fizycznej u osób wrażliwych na stany lękowe wynika z obawy przed ekscytującymi wrażeniami wynikającymi z ćwiczeń?”

badania, „Wrażliwość na lęk i aktywność fizyczna są odwrotnie powiązane: przegląd metaanalitycznypod redakcją Christophera E. J. DeWolfe’a, Megan K. Galbraith, Martina M. Smitha, Margo C. Watta, Janine V. Olthuis, Simone B. Sherry i Sherry H. Stewart.